به گزارش مشرق، هرچه به زمان انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری نزدیک می شویم علاوه بر بحث های سیاسی موضوعات داغ اقتصادی نیز در میتینگ های انتخابات مطرح می شود.
اخیرا و به خصوص پس از برگزاری مناظره سوم بین کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری موضوع سرمایه گذاری در صنعت نفت نیز در طول فعالیت دولت یازدهم وارد بحث های اقتصادی شده است.
وزیر نفت سال گذشته هم‌زمان با سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی اعلام کرد نیازمند حجم سرمایه‌گذاری 200 میلیارد دلاری در صنعت نفت هستیم که 130 میلیارد دلار آن در بخش بالادست و 70 میلیارد دلار نیز در بخش پایین‌دست باید سرمایه‌گذاری شود.
همچنین حسن روحانی رئیس دولت یازدهم در مناظره دوم اعلام کرد 200 میلیارد دلار طرح برای سرمایه‌گذاری در صنعت نفت موجود است.
اما این گفته حسن روحانی در حالی مطرح می شود که عملکرد دولت یازدهم بر پایه آمارهای موجود مؤید عملکرد بسیار ضعیف در جذب سرمایه‌گذاری در بخش‌های بالادستی و پایین‌دستی است.
نمودار فوق براساس عملکرد دولت یازدهم در جذب سرمایه گذاری در صنعت نفت بدست آمده است.
باید تاکید شود موضوع سرمایه‌گذاری در صنعت نفت به‌عنوان یک چالش تأثیرگذار بر سر راه کشور در امر تولید نفت و گاز و فراورده‌های پالایشی و پتروشیمیایی است،اما ظاهرا با اجرای برجام و رفع تحریم ها هنوز نتوانستیم علی رغم وعده‌های داده شده سرمایه گذاری مناسب را در این بخش جذب کنیم.
تأثیر عدم سرمایه‌گذاری در بخش بالادستی صنعت نفت، صرفاً کاهش توان تولید و خارج شدن از شمار تولید‌کنندگان مهم جهان نخواهد بود، بلکه با کاهش فراورده‌های پایین‌دست و درآمدهای نفتی در سال‌های آینده تبعات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را هم به کشور تحمیل خواهد کرد.
به عبارت‌دیگر،اگر قرار است ترتیبات و روال جاری دولت یازدهم برای جذب سرمایه خارجی از طریق قراردادهای ipc همچنان حاکم باشد،علاوه بر آنکه نمی‌توان چشم امیدی به ورود و جذب سرمایه‌های خارجی داشت از جذب سرمایه‌های داخلی نیز بازخواهیم ماند.
شرکت ملی نفت ایران امروز بیش از هر زمان دیگری جهت اکتشاف میادین نفتی و گازی جدی، توسعه میادین شناخته‌شده و استمرار تولید از حوزه‌هایی که باگذشت زمان، دچار کاهش تولیدشده‌اند، به جذب سرمایه نیازمند است.
