سرویس سیاست مشرق - حسن روحانی در سخنرانی های انتخاباتی خود که هر روز عصبی تر و هتاکانه تر می شود، بعضا کدها و پالس هایی هم می دهد که ظاهرا چندان متوجه داخل ایران نیست.

آقای روحانی که در پی میوه دادن خیالی برجام، به دنبال برجام های ۱ و ۲ و ۳ و فراهم کردن زمینه مصالحه در زمینه هایی چون حقوق بشر، برنامه موشکی و حضور منطقه ای ایران است، در سخنان انتخاباتی اخیر خود که ظاهرا به سیم آخر زده، با صراحت و روشنی بیشتری منویات درونی خود را آشکار می کند.

در همین راستا، در مناظره تلویزیونی دوم، روحانی در انتقادی آشکار به برنامه موشکی کشور، گفت:

" جایی که خواستند برجام را به هم بزنند، دیدیم چه کار کردند؛ آمدند شهرهای زیرزمینی را نشان دادند تا برجام را به هم بزنند، روی موشک شعار نوشتند تا برجام را به هم بزنند! برای اینکه ما نتوانیم از برجام صددرصد استفاده کنیم."

سخنانی که انتقادات و گلایه های بسیاری را  از سوی طیف های سیاسی مختلف از وجه المصالحه قرار دادن توان دفاعی کشور برای دعوای سیاسی توسط رییس جمهور به دنبال داشت.

در زمینه حقوق بشر، که حوزه دیگر فشار بر جمهوری اسلامی ایران از سوی نظام سلطه برای به سرانجام رساندن یک برجام دیگر است، آقای روحانی در سخنرانی های انتخاباتی خود در شهرهای مختلف کدهایی داده است. او در سخنرانی خود در ۱۷ اردیبهشت در ارومیه گفت:

" ۲۹ اردیبهشت روزی است که ما باید راه خود را به مردم‌مان و جهانیان اعلام کنیم. راه ما وحدت اقوام ایرانی است. ما نمی‌خواهیم فارس و ترک باشد. نمی‌خواهیم ترک و کرد باشد. ما ایران متحد می‌خواهیم. ما همانطور که در سال ۹۲ وعده دادیم کرسی زبان ترکی در دانشگاه ارومیه و کرسی زبان کردی در دانشگاه سنندج ایجاد کردیم. ما ملت صد در صدی را می‌خواهیم. آنها که می‌خواهند بین ما فاصله ایجاد کنند ما یک ملت واحد و یک مشت گره کرده در برابر بدخواهان هستیم. امروز روز تصمیم ماست."

و در مقصد بعدی کمپین انتخاباتی خود یعنی همدان همین را تکرار کرد:

" ۱۲ روز دیگر باید راهمان را به جهانیان یکبار دیگر اعلام کنیم. ما انحصارگرایان را نمی‌خواهیم. ما آنهایی که پشت میز نشسته‌اند و حکم صادر کرده‌اند، نمی‌خواهیم. راه ما  مشخص است. راه ما همزیستی مسالمت آمیز میان اقوام ایرانی است. ما نمی‌گذاریم درصد درست کنید. ما ملت صد در صدی هستیم. ملت ایران با حقوق شهروندی واحد راه مان را ادامه می دهیم."

و همین سخنان را چند ساعت بعد در کرمانشاه تکرار کرد:

" ما ۲۹ اردیبهشت را برای تساوی حقوق شهروندی تمام اقوام ایرانی می خواهیم. ما می خواهیم تمامی مردم ایران، شیعه و سنی و اهل حق، از حقوق مساوی برخوردار باشند. ما نخواهیم گذاشت نمی خواهیم درصد درست کنیم، ما ملت صد درصد درست کنیم."

روحانی با تکرار تلویحی همه اتهامات کذب و ناجوانمردانه حقوق بشری که در همه این سال ها از سوی دشمنان انقلاب ایران علیه کشورمان بیان شده، چنان سخن می گوید که گویی چیزی به نام حقوق اقوام و مذاهب در جمهوری اسلامی وجود نداشته و ندارد و اوست که احیاء کننده و ارایه دهنده حقوق به اقوام و مذاهب ایرانی است!

اما «پالس» بسیار مهمی که روحانی در لا به لای سخنان تبلیغاتی خود(ظاهرا به مخاطبانی بیرون از ایران) داد و گویی چندان به چشم نیامد، جملاتی در سخنرانی او در همدان بود:

" همه جوانان و غیورمردان و زنان که می دانند عده ای دومرتبه می‌خواهند اختلاف و تنش را در منطقه بیشتر کنند و همه آنهایی که می‌دانند عده‌ای می‌خواهند آرامش کشور را برهم زنند، بدانند ما برای ایجاد امنیت، آرامش و آزادی به پای صندوق رأی می‌رویم. برای پیشرفت ایران عزیز به پای صندوق رأی خواهیم رفت و برای اشتغال جوانان، مدیریت جوانان و اشتغال زنان پای صندوق رأی می‌رویم."

روحانی در این جا، تقریبا به صراحت، همنوا با تریبون ها و بلندگوهای سیاسی و رسانه ای بیگانه که دشمن ملت ایران هستند، می شود که پیوسته و بی وقفه پشتیبانی جمهوری اسلامی از «محور مقاومت» و گسترش نفوذ و قدرت منطقه ای ایران را عامل بی ثباتی، تنش و به خطر افتادن «صلح» در منطقه غرب آسیا معرفی می کنند.

البته کم لطفی دولت روحانی نسبت به محور مقاومت، بی میلی آن نسبت به حضور ایران در سوریه و البته گشودن کانال های دیپلماتیک با غربی ها برای معامله بر سر سوریه و اصطلاحا «برجام منطقه ای»(که با واکنش قاطع و محکم مقامات عالی نظام به نتیجه نرسید) در نهایت شنیدن چنین سخنانی و دادن چنین «پاس گلی» را به بیگانگان چندان دور از انتظار نمی کرد.

روحانی به مانند همان انتقادی که در مناظره دوم نثار توان دفاعی و موشکی کشور کرد، این جا هم یک خط قرمز دیگر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، یعنی حضور قدرتمند منطقه ای و پشتیبانی از محور مقاومت را می نوازد، تا در کسوت «رییس جمهور» ایران، برگ تاییدی برای همه اتهام زنی های اسراییل و حامیان غربی اش به دست آن ها دهد.

در زیر نمونه هایی از مواضعی را که مسوولان سیاسی و رسانه های جنگ طلب غربی در ماه های اخیر علیه جمهوری اسلامی ابراز کرده اند، می آوریم. خود مخاطبان متوجه قرابت خط فکری خواهند شد: