سرویس ورزش مشرق – تیم ملی فوتبال جمهوری اسلامی ایران همچنان که نام بزرگ کشورمان را بر خود دارد مقتدرانه به رقابت هایی راه یافت که ورود به آن برای قریب ۲۰۰ کشور روی کره خاکی آرزوست. تیم ملی با حمایت مردم، تلاش جوانان غیور میهن و دانش روز فنی سرمربی اش به جام جهانی رسید و از این نظر موفق شد برای نخستین بار در دو دوره پیاپی به این عرصه ورود کند.

بر اساس این گزارش، شادی و خوشحالی از این صعود هنوز هم بین اقشار مختلف اجتماع جاری و ساریست اما کجا باید تفاوتی بین مردم عام کوی و برزن و مردان عمل تفاوتی قایل شد؟ رقابت های جام جهانی ۱۴ ژوئن ۲۰۱۸ یعنی ۲۴ خرداد سال ۱۳۹۷ آغاز خواهد شد. دقیقا یک سال بعد. فرصتی مغتنم که می توان برنامه های بسیاری برای تک تک روزها، شبها و لحظاتش ریخت و نقشه های مهمی در این فاصله کشید. نقشه هایی که می توانند حکم نقشه گنج برای تیمی داشته باشند که جوانانی به ارزش میلیاردها دلار را همراه خود دارد. با غیرتی بی مثال که در کمتر نژاد و اقوامی در سراسر کره خاکی می توان نمونه اش را یافت.

*برق طلا در پرچم سفید مخالفان

در این سال ها که کی روش هدایت تیم ملی را در دست داشت بسیاری از کارشناسان علیه او جبهه گرفته و به هر دلیلی نمی خواستند او به کارش ادامه دهد ولی کارلوس که رگه های "طلا" را دیده بود با سختی های دور و برش مقابله کرد و دست از تلاش برای بیرون آوردن گنجی که در خاک ایران پیدا کرده بود برنداشت و در نهایت هم خاک از روی طلایی کنار زد که نه تنها ۸۰ میلیون ایرانی را متحیر ساخت بلکه میلیاردها انسان را روی کره خاکی مبهوت آن کرد. حالا برق این طلا مخالفان را هم بر آن داشته تا پرچم سفیدشان را بالا برده و از کی روش حمایت کنند. یعنی راهی غیر از این ندارند، اگر می خواهند در فوتبال باقی بمانند.

*آقای جهانگیری لطفا اسفناج بخورید!

این اولین شادی ملت ایران نبود و قطعا آخرین هم نخواهد بود. این مرز و بوم به کرّات از این شادی ها به خود دیده است. آنچه این سال ها نقطه تاریک شادی های اینچنینی بوده بیماری آلزایمری است که مسئولان بلافاصله پس از پایان جشن و شادی دچارش می شوند. از کی روش سئوال پرسیدند از وزیر چه انتظاری دارد که جواب پرمغزی داد و گفت:« بعد از ۶ سال هیچ صحبتی در این مورد ندارم. ۶ سال است که در این کشور هستم»!! چه از این بدتر که در ورزش نتوان روی وزیرش حساب باز کرد؟ سلطانی فر(وزیر ورزش و جوانان) و جهانگیری(معاون اول رییس جمهور) دوشنبه شب روی پا بند نبودند و دائم وعده می دادند و از کمک حرف می زدند. اما به یاد داریم وعده هایی که به ورزشکاران المپیکی بعد از موفقیت در ریو برزیل داده شد تا با چه مکافاتی به شکل نصفه و نیمه عملی شدند! راستی آجیل، گردو و اسفناج برای تقویت حافظه عالی هستند.

*برجام برجام که می گفتید اینجا باید به درد بخورد

به گزارش مشرق، فیفا اعلام کرده به تیم های راه یافته به جام جهانی ۱۲ میلیون دلار پول می دهد. ۱۰ میلیون پاداش راهیابی و ۲ میلیون دلار هزینه آماده سازی. رقمی که به حساب پول ما(تقریبا) ۴۴ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان می شود. عددی که با آن نه تنها می توان زمین کمپ تیم ملی را چمن کرد بلکه می توان راهروها و سقف فدراسیون را هم چمن کرد. می توان تدارک چند بازی درخور نام ایران را دید. می توان اردوهایی آنچنانی در کمپ های بزرگ دنیا تدارک دید. می توان هر کاری کرد که به دور دوم صعود کنیم. محمدجواد ظریف و تیمش که برای برجام تلاش کردند حالا باید نشان دهند تا چه اندازه توانسته اند در این مهم اثرگذار باشند! برجامی که حالا می تواند در انتقال این مبلغ به حساب فدراسیون فوتبال ارزش هایش را نمایان کند.

*برای نقشه صعود خواب را بر چشمان تان حرام کنید

برنامه ریزی سازمان لیگ هم قطعا در این زمینه تأثیرگذار است. یکسال زمان پیش رو فرصتی است که خیلی از کشورهایی که در نهایت به جام جهانی می رسند از آن محروم هستند. گرچه شاید تا امشب و فردا تعداد تیم های راه یافته به جام جهانی از دو تیم (برزیل و ایران) افزایش پیدا کند ولی باز هم بسیاری از تیم ها در شهریور ماه به این مهم دست خواهند یافت. برنامه ریزی دقیق برای جام حذفی، لیگ برتر و مسابقات لیگ قهرمانان آسیا برای ۴ نماینده کشورمان به اضافه پرسپولیسی که به دور یک چهارم راه یافته همه و همه می توانند نقش اثرگذاری در صعود احتمالی تیم ملی به دور دوم داشته باشند. پس سازمان لیگی ها باید خواب را بر چشمان شان حرام کنند و فقط برنامه بریزند؛ برنامه ای برای سربلندی ۸۰ میلیون ایرانی منتظر؛  برنامه ای که بازهم دعوای کی روش و مربیان لیگ برتری را در پی نداشته باشد