به گزارش مشرق، سایت تحلیلی نشنال اینترست اخیرا مقاله ای با قلم «نیکلاس گاسدف» استاد کالج نیروی دریایی ایالات متحده امریکا در مورد سفر رئیس جمهور چین به مسکو منتشر کرده است که ترجمه آن در ادامه می آید.
روز دوشنبه «شی جین پینگ» رئیس جمهور چین به مسکو سفر کرد تا با «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه قبل از نشست گروه ۲۰ ملاقات نماید. قبل از این دیدار، رهبران مسکو و چین دو بار با یکدیگر ملاقات داشته و راجع به مسائل مهم بین المللی گفتگو کرده اند.
رهبر چین ماه گذشته در نشست سازمان همکاری شانگهای با پوتین دیدار داشته و پوتین در ماه می در کنفرانس «یک کمربند یک جاده» شرکت نموده و مهمان «شی جین پینگ» بوده است. انتظار می رود هر دو رئیس جمهور در حاشیه نشست گروه ۲۰ نیز با یکدیگر ملاقات کنند. ملاقات سران دو کشور قبل از سفر ترامپ به اروپا، پیامی واضح و آشکار را به واشنگتن ارسال می کند: ما با جهت گیری سیاسی ایالات متحده مخالف بوده و گزینه هایی روی میز داریم.
گزینه هایی که ممکن است در پی اقدامات بین المللی اخیر ایالات متحده امریکا( استقرار سامانه دفاع موشکی در کره جنوبی، آزادی عملیات ناوبری در اطراف سرزمین چین در دریای چین جنوبی، موضع امریکا نسبت به اوکراین و اقدامات امریکا در سوریه) اتخاذ شوند.
خشم رهبران چین و روسیه به این علت است که آمریکا حق انجام اقدامی بین المللی بدون مذاکره با دولتهای قدرتمند را نداشته و نمی تواند قوانین بین المللی را به نفع خود تفسیر نموده و اقدام کند.
به نظر می رسد «شین جین پینگ» و «ولادیمیر پوتین» خواهان تشکیل جبهه ای متحد علیه «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا در نشست گروه ۲۰ هامبورگ هستند. پرواز رئیس جمهور چین از مسکو به برلین و ملاقات وی با «آنگلا مرکل» صدر اعظم آلمان، کسی که مخالف مواضع اتخاذ شده «دونالد ترامپ» در مورد تجارت و محیط زیست است، نشان می دهد که هر سه رهبر می خواهند مخالفت خود را با اقدامات بین المللی اخیر ترامپ بیان نموده و از تسلط وی بر نشست جاری جلوگیری نمایند.
پوتین، کسی که از تلاش دولت اوباما جهت منزوی کردن مسکو در نشست گروه ۲۰ ، ۲۰۱۴ در استرالیا ناراضی بوده، حتما از فرصت پیش آمده نهایت استفاده را خواهد کرد و مانع از تسلط غرب و امریکا بر نتیجه نشست گروه ۲۰ هامبورگ خواهد شد. قطعا «شی جین پینگ»، تجربیات خود از ملاقات مستقیم با «دونالد ترامپ» را به طور کامل در اختیار پوتین قرار خواهد داد که این موارد می تواند در نحوه برگزاری نشست بسیار موثر باشد.
با توجه به آشفتگی های سیاسی در واشنگتن اکنون زمان برای مسکو و پکن مناسب بوده تا به اهداف خود در مورد اوکراین، سوریه و مناطق دریایی اقیانوس آرام دست یابند. البته چین و روسیه در این مورد بسیار محتاط خواهند بود.
درست است که هر دو کشور از اقدامات امریکا ناراضی بوده اما تاکنون به طور شفاهی از یکدیگر حمایت کرده اند و هنوز توافقنامه یا قراردادی رسمی و بین المللی در این ارتباط امضاء نکرده اند. این نکته نیز باید ذکر شود که هر دو طرف از نشستن ترامپ بر سر میز مذاکره در مورد مسائل مهم بین المللی هنوز به طور کامل نا امید نشده اند.
مسئله بسیار مهمی که هم پکن و هم مسکو به آن اهمیت می دهند این است که هر دو کشور خواهان کاهش تاثیرات ابزارهای اقتصادی و مالی مورد استفاده ایالات متحده امریکا هستند.
در طی سالهای گذشته ایالات متحده امریکا از عدم تمایل چین به سرمایه گذاری بیشتر در روسیه و نگرانی روسها از کاهش رشد اقتصادی چین نهایت استفاده را کرده اند. در حال حاضر و با توجه به اقدامات اخیر «دونالد ترامپ»، روسیه و چین به ناچار باید به یکدیگر نزدیک شده و سطح همکاری با یکدیگر را افزایش می دهند.
نشست مسکو میان پوتین و شی جین پینگ نشان می دهد که دولت ترامپ باید چشم انداز افزایش همکاری میان مسکو و پکن را جدی گرفته و بداند که این همکاری جهت محدود کردن گزینه ها و قدرت ایالات متحده امریکا در سطح بین المللی طراحی شده است.
