سرویس سیاست مشرق - منازعات سیاسی منطقه غرب آسیا شکل تازه به خود گرفته است؛ دولت آمریکا در دو سطح در تلاش برای افزایش تقابل با جمهوری اسلامی ایران است؛ آنان در سطح بین‌الملل خواهان «ایجاد اتحاد علیه ایران» با کلیدواژه «عامل بی‌ثباتی در منطقه» هستند و در سطح داخلی پس از مدتی سکوت فریب‌کارانه، به‌صراحت از حمایت «عناصر برانداز» سخن می‌گویند به‌نحوی‌که رکس تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا اظهار داشت: «از عناصری در داخل ایران حمایت کنیم که منجر به انتقال مسالمت‌آمیز حکومت شود و البته همان‌طور که می‌دانیم، آن عناصر حضور دارند.» این سخنان مقام آمریکایی با واکنش جدی دو جریان سیاسی کشور مواجه شد.

رخدادهای سریع و معنادار در سپهر سیاست کشور نشانه‌های از بازیابی فعالیت «بی‌ثبات ساز» بخشی از افراد اصلی در فتنه ۸۸ است؛ بار دیگر شاهد بازیابی اتاق فکر دکترین آشوب خواهی در فضای سیاست داخلی کشور هستیم؛ تمرکز آنان ایجاد دوقطبی اجتماعی رادیکال در کشور که به ستیزه‌جویی و سیاست خیابانی ختم گردد. عامل‌های آشکار این شبکه، حیات خود را در آشوب می‌جویند و در این عرصه کهنه‌کار هستند. راهبرد آنان پروژه «رقیب سازی» برای دولت دوازدهم و «دشمن فرضی سازی» برای رأی اکثریت مردم است؛ به‌نحوی‌که هر اقدام اعتراضی نسبت به تصمیمات دولت را با دستور نهادی و «سازمان‌یافته» در افکار عمومی جلوه بدهند. پروژه زیست بحران‌ساز دارای «پیوست رسانه‌ای» دقیق در فضای مجازی است.

تست اولیه جدال دوقطبی ساز در دانشگاه امیرکبیر با درگیری‌های مقطعی رخ داد که نتایج پیش‌بینی‌شده برای افراد دستوردهنده در برنداشت. پس از چند هفته شبکه آشوب با برداشت وارونه از واژه «آتش به اختیار» رهبر معظم انقلاب اسلامی در عرصه فرهنگ، نسبت به اقدامات غیرقانونی علیه دولت هشدار دادند و در اجرای این پروژه شعارهای نابجا چند نفر در روز قدس به تصمیم‌گیری نهاد انقلابی تعمیم دادند و در آخرین اقدام، اشعار انقلابی نماز عید فطر در مصلی امام خمینی (ره) را توهین به دولت دانستند.

رونمایی از کلیدواژه شورش کور

ترور توییتری در تیرماه آغاز شد؛ فصل مشترک آنان فعالیت اثرگذار در فتنه ۸۸ است. پس از شعارهای نادرست در روز قدس خطاب به حجت‌الاسلام حسن روحانی، عبدالله رمضان زاده از فعالان فتنه ۸۸ از «اردوکشی خیابانی علیه رئیس‌جمهور قانونی!» خبر داد و پس‌ازآن در تکمیل «پازل سفارشی» تاج‌زاده از وابستگی آنان به نهادهای خاص اطلاع می‌دهد و عطاالله مهاجرانی پیام تقابل را به‌صراحت بیان می‌کند.

و پس‌ازآن نوبت به افراد همسو مانند حمیدرضا جلائی پور- که در انتخابات اخیر بخشی از پروژه جابه‌جایی شهید با جلاد را با مرور وارونه رخدادهای دهه شصت بر عهده داشت- می‌رسد او با بهره‌گیری از فضاسازی‌ها پیشین از تریبون‌های رسمی، از مانع‌تراشی «دولت پنهان» علیه روحانی سخن می‌گوید و ناکارآمدی دولت در حل مشکلات کشور را، وجود دولت پنهان می‌داند که «وقتی جلو این نیرو گرفته نشود مشکلات باقی است.»[۱]

و پس آن کلیدواژه اصلی را موسوی لاری بیان می‌کند؛ در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد، اقدام اشتباه تعداد قلیلی از افراد در روز قدس را تعبیر به تکاپوی غیراخلاقی جریان شکست‌خورده می‌کند و از «شورش کور» علیه رأی مردم سخن گفت. مرجع ضمیر شورش کننده با هدایت پیوست رسانهٔ اعضای این حلقه کاملاً مشخص است؛ اما در این میان یکی از ژورنالیست‌های دسته چندمی اصلاحات و از نویسندگان جریان کارگزاران سازندگی در تحلیلی آکنده از خشونت و ستیزه‌جویی در رونویسی راهبرد شبکه آشوب خواهان تقابل سازی «رأی مردم با حاکمیت» است.

او در بخشی از یادداشتش مدعی است رقابت انتخاباتی پایان نیافته است و رقیب را باید در «موقعیت تدافعی» قرارداد. (بخشی از این یادداشت پس از مدتی از کانال تلگرامی وی حذف شد) این موقعیت تدافعی به‌منزله شکل‌گیری جدالی تمام‌عیار با منتقدان نشانه ساز شبکه آشوب است.

هشدار نسبت به فتنه جدید

هفته گذشته حجت‌الاسلام محسنی اژه‌ای، معاون اول قوه قضائیه، در سخنان پیش از خطبه نماز جمعه با هشدار نسبت به توطئه جدید پیشروی کشور اظهار داشت: «امروز که تخریب علیه سپاه، بسیج، افراد مؤثر و دستگاه قضایی شدت گرفته و به تجربه گذشته که نگاه می‌کنم فکر می‌کنم فتنه جدید و اقدام جدید در پیش است.» و همچنین محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، با یادآوری اقدامات دوقطبی ساز و حمله به نهادهای انقلابی هشدار داد که «این‌گونه جنجال‌ها حساب‌شده و طراحی‌شده و چه ادامه مبارزات انتخاباتی باشد، می‌تواند مورد سوءاستفاده دشمن قرار گیرد و به فتنه‌ای جدید تبدیل گردد.»

امنیت پایدار در برابر دکترین آشوب

در شرایط فعلی که محور مقاومت پیروزهای جدی در سوریه و عراق- آزادسازی شهر موصل پس از سه سال اشغال- کسب کرده است و همچنین ضربات جدی به شبکه یابی گروهک‌های تروریستی وابسته به سعودی و آمریکا در داخل کشور واردشده است. اتاق فکر همسو با دشمن با موج سازی‌های پوششی داخلی خواهان هیاهو سازی برای تضعیف نهادهای انقلابی است. همان‌طور که در دهه هفتاد حجت‌الاسلام حسن روحانی آنان را «آشوب‌طلب» معرفی کردند؛ پاسخ به اقدامات اعضای خانه تیمی دکترین آشوب در کشور، خویشتن‌داری نیست و «امنیت پایدار» و همه‌جانبه پاسخی در برابر آنان است.