به گزارش مشرق، ۲۹ خردادماه امسال گزارشی را با عنوان «زندانیان مهمان ماه عسل جرائم عمد در پرونده‌شان دارند/ علیخانی چرا واقعیت‌ را به مردم نگفت؟» منتشر شد.

گزارشی که در آن با استناد به صحبت‌های مدیرعامل ستاد دیه کشور از یک دروغ بزرگ در بحث جمع آوری پول برای آزادی زندانیان خبر می‌داد، پولی که به نام زندانیان غیر عمد و به کام بخشی از زندانیان عمد شد که البته در کمتر از ۲۴ ساعت، مدیرعامل ستاد دیه در یک چرخش عجیب تمامی صحبت‌های خود را مبنی بر غیرواقعی بودن اظهارات مجری ماه عسل تغییر داد.

پس از این ماجرا در تاریخ ۹ تیرماه گزارش دیگری با عنوان «از جولایی در تهران تا جولایی در اهواز؛ چرخش ۱۸۰ درجه‌ای رئیس یک ستاد+فیلم» منتشر شد.

در این گزارش عنوان شد که جولایی این علی‌رغم صحبت‌های اولیه خود و در یک چرخش ۱۸۰ درجه‌ای از دست‌اندرکاران برنامه ماه عسل تقدیر و تشکر کرده است!

پس از این دو گزارش هجمه‌های زیادی از سوی ستاد دیه کشور، سازمان زندان‌ها ودست‌اندرکاران برنامه ماه عسل به خبرگزاری فارس وارد شد.

دو اشکال اساسی به ماه عسل و جمع آوری پول برای زندانیان/ مخاطب فرض کرد زندانیان همه‌شان محکومان غیرعمد هستند

حاشیه‌ها ادامه داشت تا اینکه روز یکشنبه ۸ مردادماه سال جاری حجت الاسلام محسنی اژه‌ای در صد و پانزدهمین نشست خبری خود در پاسخ به سؤالی درباره جمع آوری کمک‌های مردمی برای آزادی تعدادی از زندانیان در ماه مبارک رمضان با همکاری برنامه ماه عسل و سازمان زندان‌ها و اینکه برخی از این زندانیان، زندانی جرائم عمد بودند گفت: آن مقداری که مطلع هستم این است که برخی افراد زندانی به خاطر بدهی اندکی در زندان هستند.

وی ادامه داد: مردم عزیز ما وقتی متوجه می‌شوند کمک می‌کنند که پسندیده است. این زندانی‌ها دو قسم هستند؛ یک قسم کسانی هستند که جرائم عمد مرتکب نشدند و مردم برای کمک به آنها اقبال بیشتری دارند.

اژه‌ای گفت: برخی هم کسانی هستند که جرم عمدی مرتکب و محکوم شدند اما در عین حال بدهی هم دارند. مثلا ًکسی که سرقت کرده و حبسش را گذارنده اما در عین حال به فردی که اموالش را سرقت کرده بدهکار است. چون توان مالی ندارد، در زندان می ماند.

سخنگوی قوه قضاییه افزود: خیلی از مردم ما حاضر هستند به این دسته از زندانیان نیز کمک کنند، تا اینجا اشکالی ندارد.

وی تصریح کرد: اما در برنامه ماه عسل دو مطلب اتفاق افتاده که به نظر می رسد بی اشکال نیست؛ اشکال اول این بوده که مخاطب طوری تلقی کرده که همه این پول برای بدهکاران و محکومان جرایم غیر عمد است که به نظرم اشتباه بوده است و تذکر هم داده شد که شفاف به مردم بگویند.

اژه‌ای افزود: اشکال دوم این بود که در یک مورد گفتند فردی وجود دارد که به خاطر یک میلیون تومان ۱۰ سال است در حبس مانده است. خودم خیلی حساس شدم و تصورم این بود غیرعمد بود. صبح که سرکار آمدم بررسی کردم. تماس گرفتم و پرسیدم این فرد که بود؟ یکی از استان ها را نام بردند.

وی ادامه داد: بلافاصله با رییس دادگستری آن استان تماس گرفتم که گفت ما چنین فردی نداشتیم. گفت این فرد دارای سوابق متعدد کیفری از جمله سرقت است و به خاطر سرقت به ۱۰ سال حبس محکوم شده که ۳ سالش را گذرانده و نزدیک ۲۸ میلیون بدهکاری دارد و به یکی از کسانی که مالش را سرقت کرده، یک میلیون بدهی دارد.

اما پس از مهر تأیید سخنگوی قوه قضائیه سوال اصلی مطرح شده این است که در این ماجرا تکلیف پول‌هایی که هموطنان با نیت کمک به زندانیان جرائم غیرعمد اعطا کرده‌اند و برای آزادسازی زندانیان جرائم عمد استفاده شده، چه می‌شود؟ 

برای آنکه مشخص شود حدود ۲۰ میلیارد تومان پول جمع آوری شده از سوی برنامه ماه عسل و با برچسب کمک به زندانیان غیرعمد چه حکم شرعی دارد با دفتر پاسخگویی احکام مقام معظم رهبری تماس گرفتیم و صورا مسأله را با آن‌ها مطرح کردیم که سؤال و جواب مطرح شده عیناً به صورت مکتوب منتشر کرده‌ایم.

سؤال: اگر اعلام شود که پولی برای آزادی زندانیان جرائم غیرعمد جمع می‌شود و بعداً مشخص شود که پول جمع‌آوری شده صرف آزادی زندانیان عمد همجون سرقت شده، حکم پول جمع آوری شده چیست؟

پاسخ: هر پولی که جمع می‌شود باید با رضایت و اجازه صاحبان پول خرج شود و اگر در جای خودش خرج نشود، فردی که پول را جمع کرده ضامن است،‌ بنابراین کسی که مال را تلف کرده باید آن را به صاحبش بازگرداند.

و اما سوال اساسی

حالا سؤال اینجاست که با توجه به اینکه پول‌های جمع‌آوری شده از لحاظ مصرف شبهه دار است، سازمان زندان‌ها و ماه عسلی‌ها چگونه می‌خواهند از مردم حلالیت بطلبند؟

شاید بهتر باشد که اخسان علیخانی و رئیس سازمان زندان‌ها یک بار دیگر مثل برنامه نوزدهم ماه عسل کنار هم در یک کادر قرار گیرند و از طریق رسانه ملی رسماً از مردم بابت جمع آوری پول به نام زندانیان غیرعمد و به کام تعدادی زندانی عمد پوزش بطلند زیرا بسیاری از مخاطبان این برنامه اعلام کرده‌اند که اگر می‌دانستند این پولها قرار است صرف آزادی زندانیان جرائم عمد شود از کمک خودداری می‌کردند و پول‌شان را در مسیر صحیح و برای آزادی زندانیان جرائم غیرعمد استفاده می‌کردند.