به گزارش مشرق به نقل از پایگاه خبری العهد لبنان، مطالب منتشرشده در روزنامه صهیونیستی هاآرتص در رابطه با مذاکرات محرمانه بین اسرائیل و آمریکا و روسیه در آغاز ماه جولای گذشته در عمان پایتخت اردن و یکی از پایتخت‌های کشورهای اروپایی قبل از اعلام توافق میان آمریکا و روسیه در خصوص اوضاع سوریه غافلگیرکننده نبود. این سخن از آن رو است که انجام چنین مذاکراتی بخشی از روند سنتی به ثمر رسیدن چنین تفاهم هایی است. این موضوع زمانی بیشتر روشن می‌شود که واقعیت جایگاه  اسرائیل در استراتژی آمریکایی‌ها و ویژگی‌های موجود در مناسبات دوجانبه بین آنها را مدنظر قرار می‌دهیم.

ماهیت هیئت اسرائیلی حاضر در این مذاکرات در برابر ‌هیئت های روسی و آمریکایی، سطح گفت‌وگوها و میزان  جدیت آن‌ها را نشان می‌دهد. نمایندگانی از وزارت خارجه و وزارت جنگ و موساد و ارتش رژیم صهیونیستی در این هیئت حضور داشتند و این موضوع تأکید می‌کند که مسائلی که مورد بررسی قرار گرفت شامل تمامی محورهای سیاسی، امنیتی و نظامی ‌شده است. تیم آمریکایی حاضر در مذاکرات مایکل راتنی و باراک مک گورک فرستادگان آمریکا در امور سوریه و ائتلاف ضد داعش بودند و تیم روسی نیز زیر نظر الکساندر لاورنتیف فرستاده رئیس‌جمهور روسیه در امور سوریه اداره می‌شد.

در مواضع رژیم صهیونیستی، این گونه ملاحظه می‌شود که این رژیم سقف مطالبات خود را بالا برده و این موضوع که عرصه تحولات میدانی سوریه یک برنده دارد را نادیده گرفته است. پیش ‌از این نیز نتانیاهو همین مطالبات را تحت عنوان خطوط قرمز اسرائیل در عرصه سوریه  مطرح کرده و گفته بود که هر توافقی باید مانع از افزایش قدرت حزب‌الله و دستیابی آنها به سلاح‌های دقیق شود و جلوی تمرکز زمینی حزب‌الله یا نیروهای ایرانی در نزدیکی مرزها را بگیرد و مانع از هر نوع حضور نیروهای ایرانی در تمام سوریه شود.

می‌توان این مواضع را این‌گونه ارزیابی کرد که پیش از این که تعبیری از امکان تحقق این اهداف در شرایط و موازنه های کنونی باشد، از منظر آرمان‌گرایی های اسرائیل در سوریه مطرح شده است. با این وجود این بدان معنا نیست که اسرائیل در برابر واقعیت‌ها تسلیم شده باشد، بلکه می‌خواهد اعلام کند که به اهداف خود پایبند است و تا حد ممکن می‌خواهند آنها را محقق کند. چرا که در چنین حالت‌هایی نمی‌توان گزینه های صفر یا صد را انتخاب کرد.

به نظر می‌رسد اسرائیل در تحقق اهداف خود بر روی ارعاب و انداختن مسئولیت این اهداف بر دوش آمریکا تکیه کرده است. این موضوع با هدف افزایش فشار بر روسیه صورت گرفته است.

به نظر می‌رسد اسرائیل ناگزیر شده که صدای خود را در تقابل با واشنگتن و مسکو بالاتر ببرد، چرا که احساس می‌کند آمریکا در چارچوب سقف موردنظر آرمان‌گرایی های اسرائیل فعالیت نمی‌کند. در این صورت اعتراض اسرائیل و رد توافق روسیه و آمریکا در مورد سوریه چه معنی می‌تواند داشته باشد. تل‌آویو همچنین بنا بر اذعان  روزنامه صهیونیستی هاآرتص به نقل از منابع عالی رتبه اسرائیلی و شخصیت‌های دیپلماتیک غربی ناگزیر شده پیام‌ها و انتقادات خود را به طرف‌های مختلف منتقل کند و و ملاحظات زیادی که در این زمینه دارد را ارائه دهد و توضیح دهد که دو قدرت بزرگ جهانی اهمیت کافی برای خارج کردن نیروهای ایرانی از سوریه نمی‌دهند.

همچنین این نکته نیز قابل توجه و در عین حال عادی بود که اسرائیل و اردن مواضع بسیار مشابهی نسبت به توافق از خود اتخاذ کنند. این اشتراک در مواضع در رابطه با تطابق دیدگاه‌های دو طرف در قبال تهدیدات مشترک ملموس است، چرا که در واقع اردن کمربند امنیتی برای اسرائیل در برابر تهدیدات فراروی امنیت داخلی این رژیم به شمار می‌رود.

براساس آنچه که گفته شد به نظر می‌رسد اختلاف نظر موجود بین طرف‌های آمریکایی و روسی، تاکتیکی نبود. یکی از مقام های اسرائیلی در این رابطه می‌گوید تناقضی میان آنها در فهم مشکل سوریه وجود دارد. البته این تعبیر را می‌توان نوعی سرپوش گذاشتن بر ریشه‌های این اختلاف دانست، چرا که این اختلاف به تناقص عمیق‌تر در زمینه دیدگاه هر کدام از طرف‌ها به نقش گروه‌های تروریستی و تکفیری باز می‌گردد.

در این رابطه اسرائیل معتقد است که گروه تروریستی داعش و امثال آن به عنوان قدرتی برای فرسایش و مشغول کردن محور مقاومت هستند و در صورت از بین بردن این تهدید، ‌ یکی از مهم‌ترین جایگزین های تل آویو در روند مقابله با حزب‌الله و سایر طرف‌های محور مقاومت شکست می‌خورد و واقعیت منطقه‌ای جدیدی ایجاد می‌شود که امنیت داخلی اسرائیل را تهدید می‌کند. این موضوع را می‌توان از سخنان نتانیاهو در جریان بازدید اخیرش از جولان برداشت کرد که گفت ایران تلاش دارد خلأ ناشی از عقب‌نشینی داعش در منطقه را پر کند.

در مقابل روشن است که روسیه ادامه تسلط داعش و گروه‌های مشابه آن را تهدیدی برای نفوذ خود و نیروهای روسی ارزیابی می‌کند. در طرف دیگر دولت جدید آمریکا نیز اعتقاد دارد که ادامه تسلط  داعش بعد از  پایان نقش  کاربردی این گروه تروریستی برای آمریکا، منبع تهدیدی است که باید برچیده شود.

به‌ طور خلاصه می‌توان این‌گونه ارزیابی کرد که تلاش‌های تل‌آویو برای تحمیل اوضاع سیاسی و امنیتی به عرصه سوریه در راستای آرمان‌گرایی ها و نگرانی‌های این رژیم و با هدف مهار تأثیرات پیروزی محور مقاومت و جلوگیری از افزایش خطرات و پیامدهای این پیروزی‌ها بر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی دنبال می شود.