به گزارش مشرق، چهارده قرن پس از بعثت پیامبر، مردی از سلالهی امیرالمؤمنین، این بار در کشوری به نام ایران، برای احیای حکومت_اسلامی قیام کرد و مجدداً حکومتی برمبنای اسلام و حول محور فرامین الهی شکل گرفت. انقلابی که میتوان آن را مهمترین رخداد قرن حاضر دانست.
در حقیقت، کار بزرگ امام_خمینی، استقرار مجدد حکومت اسلامی در جهان بود. اما این پایان کار نیست. در حقیقت اگرچه کار بزرگ امام خمینی، تأسیس نظام سیاسی بر مبنای «عقلانیت دینی و سیاسی» بود اما ما همچنان برای رسیدن به دولت و جامعهی اسلامی انسانساز در میانهی راه قرار داریم. «ما توانستیم یک انقلاب اسلامی -یعنی یک حرکت انقلابی- به وجود بیاوریم؛ [بعد] توانستیم بر اساس آن، یک نظام اسلامی به وجود بیاوریم؛ خیلی خب، تا اینجا توفیق حاصل شده که خب خیلی هم مهم است؛ لکن بعدازاین، ایجاد یک دولت_اسلامی است؛ یعنی [ایجاد] تشکیلات مدیریّتیِ اسلامی برای کشور؛ ما در این قضیّه هنوز خیلی فاصله داریم تا به مقصود برسیم.»
غدیر آغاز راهی بود که با پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار نظام اسلامی تداوم یافت. راهی که در مرحلهی بعد میبایست به تشکیل دولت و جامعهی اسلامی بینجامد. به همین دلیل است که در میان تمام فرایض و دستورات دینیِ واجب و ضروری، امام خمینی «حفظ نظام اسلامی را اوجب واجبات» بیان میکند تا بار دیگر توجه ما را به اهمیت تاریخی استقرار حکومت اسلامی و نقش آن در انسانسازی و مسیر حرکت تمدنی جهان جلب کند. حفظ نظام تنها مسیر است برای دستیابی به دولت و جامعهی اسلامی، راهی که سعادت دو دنیای مردم را تضمین میکند.