به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، به گفته برخی از کارشناسان، ایران در جنگ تحمیلی از 15 ملّیت اسیرداری کرد. خاطرات اسرای عراقی و آثاری که پس از جنگ تحمیلی از سوی فرماندهان رژیم بعث منتشر شد، همگی سندی است بر ابعاد گسترده جنگ علیه ایران. امروز که حدود سه دهه از آن روزها می‌گذرد، جنگ چهره خود را بیش از پیش نشان داده است؛ شمار قابل توجه شهدا، تحت تأثیر قرار گرفتن زندگی غیر نظامیان در این جنگ، شهادت یک به یک جانبازان و ... . نزدیکان صدام در خاطراتشان به کمک دیگر کشورها مانند آمریکا و انگلیس در برافروخته شدن آتش جنگ بارها اشاره کرده‌اند.
صدام حتی برای رسیدن به اهداف خود و اربابانش به نیروهای عراقی هم رحم نمی‌کرد. میخائیل رمضان، بدل صدام در کتاب خاطرات خود در رابطه با استفاده از سلاح‌های شیمیایی در جنگ می‌نویسد:حضور تعداد زیادی سرباز و غیر نظامی عراقی در منطقه، مانعی در مقابل ماهر عبدالرشید برای استفاده از سلاح شیمیایی نبود. همان طور که انتظار میرفت، عکسالعمل بینالمللی در قبال این قضیه شدید بود؛ اما صدام، به سرعت، کشورهای غربی را به اتخاذ سیاست یک بام و دو هوا متهم کرد. صدام به ترکیبات گاز خردل از انگلستان دست یافت؛ اما شرکت سازنده ادعا کرد که آن مواد سموم دفع آفات زراعی است که به صدام فروخته است... ».
ایمان؛ رمز پیروزی ایرانی‌ها در جنگ تحمیلی
محمد عزیز پرویز، سرهنگ عراقی، از جمله حاضران در جنگ تحمیلی بود که در عملیات بیت‌المقدس به عنوان اسیر تسلیم نیروهای ایرانی شد. او در خاطراتش می‌گوید که بسیاری از نیروهای عراقی به اجبار به جنگ رفته و آرزو داشتند که اسیر ایرانی‌ها شوند. او امروز جزو نیروهای حشدالشعبی در مقابل نیروهای داعش می‌جنگد. محمد عزیز پرویز در گفت‌وگو با تسنیم، می گوید که 32 کشور به عراق در جنگ تحمیلی کمک می‌رسانده و از هر نظر آن را تجهیز می‌کردند. به گفته او، در مقابل ایرانی‌ها چیزی نداشتند جز ایمان و همین نیروی ایمان آنها سبب پیروزی‌شان در جنگ تحمیلی شد.
آمریکا از هر نظر عراق را مجهز کرد
این سرهنگ عراقی در خصوص علت پیروزی نیروهای ایرانی در جنگ تحمیلی با وجود کمبود تجهیزات می‌گوید: در زمان آغاز جنگ تحمیلی، انقلاب اسلامی در ایران تازه به پیروزی رسیده بود، به همین دلیل ایرانی‌ها صد در صد مجهز نبودند. این در حالی است که نیروهای عراقی کاملاً مجهز بودند، آنها تنها نبودند، دیگر کشورها مانند آمریکا، کشورهای اروپایی و کشورهای مستقر در خلیج فارس نیز به او کمک می‌رساندند. تقریباً 32 کشور به عراق در جنگ تحمیلی کمک می‌کرد؛ از کویت، امارات، عربستان گرفته تا آمریکا و حتی روسیه.
وی با بیان اینکه سپاه و بسیج تازه در ایران تشکیل شده بود و اسلحه هم نداشتند، می‌افزاید: این در حالی بود که عراقی‌ها تا بن دندان مجهز بودند. آمریکا رژیم بعث را در طول هشت سال جنگ تحمیلی به صورت کامل تجهیزش کرده بود. از همه نظر مهمات داشت. ایرانی‌ها از این نظر دستشان خالی‌تر بود، هیچ‌چیز نداشت و فقط خدا را داشت. نیروی ایمانشان باعث شد که در هشت سال جنگ تحمیلی موفق باشند. امام خمینی(ره) نیز در صحبت‌هایشان به این موضوع اشاره کرده‌اند. از سوی دیگر، در ابتدای انقلاب برخی از افسران ایرانی وابسته به رژیم پهلوی بودند و علاقه‌ای به انقلاب و اسلام نداشتند.
خط عراق و ایران در مقابله با داعش خط حسینی است
محمد عزیز پرویز به همدلی امروز دو ملت ایران و عراق در مواجهه با داعش اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: نیروهای ایرانی در عراق زیاد نیستند و بیشتر به صورت مستشاری همکاری می‌کنند. نیروهای ایرانی و عراقی در مقابله با داعش، تفکر اسلام را اشاعه می‌دهند. خط نیروهای ایرانی و خط نیروهای عراقی، خط حسینی است. اگر ایران نبود، الان کربلا و نجف دست داعش بود. با همکاری که صورت گرفت، داعش نتوانست به اهداف پلید خود برسد؛ این در حالی است که پیش‌تر ابوبکر بغدادی در خطبه‌اش در موصل گفته بود که کربلا نجس است، امروز موصل هستیم و فردا کربلا.
دلخوری‌های دیروز به برادری امروز تبدیل شده
این سرهنگ عراقی با بیان اینکه مردم عراق به نیروهای ایرانی، به مثابه نیروهای خودشان نگاه می‌کنند، تأکید می‌کند: نمونه این پیوند و همدلی، در زیارت اربعین است. وقتی ایرانی‌ها برای زیارت کربلا راهی عراق می‌شوند، عراقی‌ها به ملیت آنها نگاه نمی‌کنند. نمی‌گویند که آنها ایرانی هستند و ما عراقی، بلکه می‌گویند که یک مسلمان شیعه برای زیارت وارد کشور ما شده است.
به گفته محمد عزیز پرویز؛ اگر پیش از این دلخوری‌هایی در دل دو ملت بود، امروز به دلیل وجود اهداف مشترک و دشمن مشترک، این دلخوری‌ها جای خود را به همدلی بیشتر داده است. بیشتر مردم عراق قدردان زحمات ایرانی‌ها هستند؛ زحماتی که ایرانی‌ها برای از بین بردن داعش در این کشور انجام داده است. البته عده‌ای هم هستند که در این میان طرفدار وهابیت و عربستان هستند که حساب آنها از ملت عراق جداست.
