به گزارش مشرق، نفت تهران در سال های گذشته، یکی از مهم ترین تیم های فوتبال ایران بود. آنها نایب قهرمانی لیگ برتر، صعود به جمع 8 تیم پایانی لیگ قهرمانان آسیا و قهرمانی در جام حذفی را در کارنامه شان دارند. تیمی بودند که یقه بزرگان را می گرفتند و تکلیف قهرمانی تیم ها در لیگ را روشن می کردند.
نفت تهران در فصل چهاردهم، جلوی قهرمان شدن تراکتورسازی را گرفت و در فصل پانزدهم نگذاشت پرسپولیس به قهرمانی در لیگ برسد. این تیم اما حالا بدترین روزهای خود را سپری می کند. تیمی که از زیرگروه تهران شروع کرد و تا یک قدمی قهرمانی در لیگ برتر هم پیش رفته بود، حالا اسیر «سرنوشت نامعلوم» شده و هیچ کس نمی داند قرار است در آینده چه بلایی بر سرش بیاید.
وقتی بازی شب گذشته نفت مقابل پرسپولیس را می دیدیم که چطور این تیم زرد پوش با 10 بازیکن مقابل پرسپولیس در حدود 75 دقیقه به دفاع مطلق پرداخت و هیچ برنامه ای برای حمله یا دفاع نداشت، به یاد روزهای طلایی این تیم افتادیم؛ روزهایی که نفتی های هر هفته یک ستاره جدید رو می کردند؛ وحید امیری، علیرضا بیرانوند، مرتضی پورعلی گنجی، علی عزتی، کمال کامیابی نیا، وریا غفوری، میلاد فراهانی، امیرارسلان مطهری، سیامک کوروشی، مهدی شیری، رضا علیاری و... روزهایی که باشگاه، ساختار درست و حسابی داشت و با یک بودجه معین و منطقی، هر فردی را به عنوان سرمربی روی نیمکت می دید، عملکردش با موفقیت همراه بود: علیرضا منصوریان، یحیی گل محمدی، علی دایی، منصور ابراهیم زاده، حسین فرکی و...
این شرایطی که نفت تهران دارد، معنای کامل سرنوشت نامعلوم است، از آن نفتی که در ذهن داریم تا این نفت میلیون ها کیلومتر راه است.
