به گزارش مشرق، محققان این موفقیت را مدیون گزینه های دارویی بیشتر برای ویروس‌های مقاوم به دارو، ترکیبات دارویی که کمتر سمی هستند و پایبندی بیشتر به درمان می‌دانند.

درمان‌های ضد رتروویروسی یا (ART) در اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. این درمان شامل ترکیب حداقل سه دارو است که از تکثیر ویروس HIV جلوگیری می‌کند. این فرآیند از آسیب HIV به سیستم ایمنی و گسترش بیماری جلوگیری می‌کند.

سازمان جهانی بهداشت استفاده از درمان ضد رتروویروسی را به محض تشخیص ویروس لازم می‌داند. محققان دانشگاه بریستول با بررسی ۸۸ هزار و ۵۰۴ بیمار اروپایی و آمریکایی مبتلا به ویروس HIV، بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۰ میلادی، که درمان ضد رتروویروسی دریافت می‌کردند، دریافتند این درمان عمر بیماران را تا ۱۰ سال افزایش می‌دهد و نتیجه امیدبخشی در درمان این بیماریست.

HIV نوعی ویروس نقص ایمنی است که سبب عفونت سلول های سیستم ایمنی و اختلال در عملکرد آنان می شود. با پیشرفت عفونت، سیستم ایمنی ضعیف تر می شود و در نهایت به سندرم نقص ایمنی پیشرفته (AIDS) منجر می شود. ۱۰ تا ۱۵ سال طول می کشد تا فرد آلوده به ویروس HIV به ایدز مبتلا شود. هیچ درمانی برای این بیماری کشنده وجود ندارد و داروهای ضد ویروسی فقط قادرند روند سرعت بیماری را کند کنند.

رابطه جنسی محافظت نشده، انتقال خون آلوده، به اشتراک گذاشتن سرنگ آلوده، انتقال از مادر به جنین و زایمان و شیردهی، مهمترین علل انتقال بیماری هستند.

نتایج این تحقیقات در نشریه Lancet منتشر شده است.