به گزارش مشرق، خیلی ها تصورشان این بود که حالا که فریاد شیران این مهم را به انجام رسانده خودش می شود همه کاره نفت اما او دنبال این حرفها نبوده و نیست و تنها عشق فریاد شیران کارکردن با تیم های پایه است.

او با نامهربانی های فراوانی از جانب مدیران نفت در ادوار مختلف واقع شده و اینطرف قضیه هم وزارت ورزش و فدراسیون و مردم اراک را علیه خود شورانده است ولی می گوید گذشت تاریخ ثابت خواهد کرد که کار من به نفع فوتبال ایران و بخصوص به سود استان مرکزی بوده است.

اما پس از اینکه نفت به ثبات منطقه ایی رسید و در تهران ماندنی شد تا یکی از ریشه دار ترین تیم ها همانند پاس تهران به حراج گذاشته نشود مشکلات مدیریتی این باشگاه ریشه دار آغاز شد.

اکنون که اتفاقات نفت را مرور می کنیم به گونه ایی یک نوع دهن کجی و بی توجهی به این تیم را از ناحیه دولتی های گذشته و حال می بینیم.

البته نه اینکه شخص ارکان دولت با نفت و فوتبال مخالف باشند اما یقینا مدیران میانی که در لایه های مدیریت وزارت نفت حضور دارند و از بابت حق انتقال نفت منافع خوبی نصیبشان می شد پس از اینکه با فشار افکار عمومی و مردم و رسانه ها نقشه آنها نقش بر آب شد این تیم را در یک چرخه خطرناک انداختند تا امروز که مدیریتش را دست فردی سپرده اند که هیچ سبقه مدیریتی و ورزشی ندارد و از همان ابتدای فصل که با عنوان مدیر باشگاه نفت طلائیه معرفی شد نوعی چندگانگی در تصمیمات او مشاهده شد و همین تصمیمات غیرکارشناسی شده نفت را از لیگ قهرمانان آسیا حذف کرد و ذوب آهن جایگزین این تیم شد.

اینکه مدیران نفت و حمید درخشان مدعی اند که باند اصفهانی ها باعث حذف نفت شده تا ذوب آهن به آسیا برود نوعی عوامفریبی است و اصلا ارتباطی به تاج و ساکت و سایرین ندارد.

این قانون کنفدراسیون آسیا است که اگر باشگاهی نتواند ضوابط لیگ قهرمانان را رعایت کند از لیگ قهرمانان کنار می رود و طبق قوانین داخلی فوتبال ما ؛ تیم سوم لیگ برتر حایگزین تیم حذف شده خواهد شد.

ولی یک سوال که برای ما لاینحل مانده اینکه چرا بزرگانی مثل علی کریمی و حمید درخشان در دام مدیرانی مثل جهانیان می افتند؟

جهانیان ابتدا حمید درخشان را به عنوان سر مربی معرفی کرد و دیری نپایید که علی کریمی جایگزین درخشان شد و کریمی هنوز شروع نکرده حکم اخراجش را دادند و باز درخشان با یک تلفن با آغوش باز برگشت تا ثابت کند چقدر تشنه حضور در راس یک تیم لیگ برتری است!  در حالی که اگر درخشان و حتی علی کریمی که با یک اشاره و بدون مطالعه پذیرفت که جانشین درخشان شود اگر شان و شخصیت و جایگاه خود را حفظ می کرند تا آنگونه اخراج  اخراج و ابقا نشوند  امروز یک مدیر از راه رسیده با این بزرگان فوتبال و پرسپولیس اینگونه بازی نمی کرد.

الانم وقتی میخوانیم که درخشان گفته من تا نیم فصل بیشتر صبر نمی کنم یاد ادعاهای فتح الله زاده می افتیم که همیشه اواخر فصل می گفت اگر پول ندهند من نمی مانم اما برای ماندن فصل بعد حاضر بود پول هم بدهد!

همین الانم فتح الله زاده حاضر است پول دستی هم بدهد تا برگردد استقلال!

اما آتش زدن پیراهن نفت توسط ناصر فریاد شیران از اتفاقات عجیب و غریب بود. او که با خون دل خوردن نفت را جمع و جور کرد و بازکنانی مثل همین علیرضا بیرانوند را از 16-17 سالگی زیر بال و پر باشگاه نفت گرفت تا قد بکشد و بشود دروازه بان اول ایران و آسیا و با نفت قهرمان تهران  شد و سپس این تیم را به لیگ یک آورد تا به جمع لیگ برتری ها اضافه شود تحت چه شرایطی پیراهن تیم خودش را آتش زد؟!

ناصر فریاد شیران در توضیحی کوتاه می گوید:

من پیراهن شرکت جهانیان را به آتش کشیدم با هدف اخراج این فرد که از طریق فوتبال بدنبال شهرت بود از زمان حضورش نه تنها به آکادمی سرویس و امکانات نداد داد و فریاد همه ارکان باشگاه از تدارکات و بازیکنان و کادر فنی را در آورد. تاریخ را نمی شود از ذهن پاک کرد.

بنده حقیر و کل عوامل آکادمی کاری کردیم که دیگر کسی با آبروی و حیثت و شرف معلمان و مربیان، سرپرستان، تدارکات، تک تک بازیکنان اینچنین بازی نکند. بنده با هدف این کار را کردم. به هیچ عنوان پشیمان نیستم و به کار خود ایمان دارم. قرار نیست که همه برایم کف و سوت بزنند کما اینکه خیلی از ورزشی ها و فوتبالیها و رسانه ها و مدیران این حرکت بنده را تائید کردند. در ضمن با کنایه حرف نزنید . بنده هیچ حمایتی از ایشان نکردم.

فراموش نکنید بنده مدیر آکادمی بودم و بر علیه جهانیان مصاحبه تندی کردم. همچنان مدیر آکادمی هستم و با همان کاری که شما نمی پسندید جهانیان را در طبق قانون توسط آقای گل محمدی، رئیس تربیت بدنی استان تهران، برکنار و باشگاه نفت فعلا تحت اختیار وزارت است تا تکلیف مالکیت نفت مشخص شود. در ضمن دوستانی که مخالف حرکت تاریخی، به قول خودتان، بنده هستند هیچ اطلاعاتی از شرایط بسیار فلاکت بار و بحرانی کل آکادمی و حتی بزرگسالان ندارند. باید خودتان را جای بنده حقیر بگذارید تا کاملا درک کنید.

الان جهانیان یک شخص دیگری را جانشین فریاد شیران در آکادمی نفت کرده ولی هنوز هم تا زمانیکه کمیته انضباطی فدراسیون حکم ندهد گویا فریاد شیران رییس آکادمی باقی خواهد ماند.

اما در مجموع باشگاه نفت مثل گوشت قربانی یا بچه سرراهی شده که هرکی از راه می رسد یک چیزی از کنار آن برمی دارد و می رود.

اسم نفت که در میان است چه بهتر وزیر محترم نفت ورود کنند و یک مدیر توانا در راس این باشگاه بگذارند تا آبرو و حیثیت مدیران ارشد نفت هم نرود.

وقتی این تیم قهرمان جام حذفی و نایب قهرمان لیگ برتر می شود حتما توانمندی ها و پتانسیل بالایی دارد البته اگر مورد حمایت قرار گیرد و با یک مدیر آشنا و توانمند به ثبات برسد وگرنه بعید است این نفت به پایان لیگ برسد و بناچار از لیگ خودبخود کنار می رود.

الان علی کریمی ؛ علی دایی ؛ بازیکنان و مربیان سالهای قبل از این تیم شکایت کرده اند و احتمالا چند میلیارد بابت این بدهی ها باید بدهند که این مدیریت اهل پول دادند نیست بلکه دنبال ایجاد وجهه و منبع درآمدی ازکنار نفت است.

آیا دولت به فکر آبروی خود و باشگاه نفت نیست؟

اگر هم نمی خواهند که واگذار کنند به افرادی صاحب صلاحیت نه یکی که دنبال فرصت طلبی است و با سروصدا می آید و بعد از مدتی از همه طلبکار می شود.