به گزارش مشرق، روزنامه «جام‌جم» در یادداشتی به قلم «مراد عنادی» نوشت:

از بعد جنگ جهانی دوم که آمریکا سیاست بین‌الملل‌گرایی و مداخله‌جویی در نقاط مختلف جهان را جایگزین سیاست انزواگرایی کرد، پرونده حمایت همه‌جانبه از اسرائیل در دستور کار ثابت کاخ سفید قرار گرفت.

در هفت دهه گذشته، روسای جمهور آمریکا از جمهوریخواهان گرفته تا دموکرات‌ها همواره خود را به تامین امنیت رژیم صهیونیستی متعهد دانسته‌اند چنان‌که ریچارد نیکسون، رئیس‌جمهور وقت آمریکا با صدای بلند اعلام کرد امنیت اسرائیل، امنیت آمریکاست و در کتاب «پیروزی بدون جنگ» می‌نویسد: «ما حیات اسرائیل را ازسال ۱۹۴۸ تضمین کرده‌ایم».

نکته ظریف در سیاست راهبردی حمایت روسای جمهور پیشین آمریکا از اسرائیل، تلاش برای بی‌طرف جلوه دادن آمریکا در مناقشه اعراب و اسرائیل بود و با لاپوشانی حمایت‌های همه‌جانبه خود از اسرائیل ترجیح می‌دادند این معضل به چالش بین رژیم صهیونیستی با جهان اسلام تبدیل نشود و حداکثر در سطح همان فلسطینیان با اسرائیل یا اعراب و اسرائیل باقی بماند.

اما دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور جنجالی آمریکا برخلاف سلف خود، چهره واقعی و عریان حمایت آمریکا از اسرائیل را آشکار ساخت.

به‌ این ترتیب، نکته اول این است که اعلام تصمیم انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو به بیت‌المقدس، «چهره بدون بزک آمریکا» را به جهانیان نشان داد و همان‌گونه که روزنامه گاردین، چاپ لندن نوشت؛ اشتباهی که ترامپ درباره به رسمیت شمردن قدس به عنوان پایتخت اسرائیل مرتکب شد، فاجعه‌ای برای کشورهای عربی و آمریکا خواهد بود چراکه ترامپ با این اقدام، سیلی به هفت دهه سیاست آمریکا زد که در این مدت درباره مساله قدس اتخاذ کرده بود. در واقع ترامپ با این تصمیم هم به سیاست یکی به نعل، یکی به میخ واشنگتن، تیر خلاص زد و هم به روند سازش که برخی دولت‌های عرب به آن دل‌بسته بودند، مهر باطل زد. ترامپ صهیونیست با این تصمیم بدون روتوش عملا اعلام کرد، آمریکا همان اسرائیل است.

نکته دوم این‌که ترامپ با این تصمیم که آمریکا ازسال ۱۹۹۵ از تبعات احتمالی اجرای آن پرهیز داشت، حقوق بین‌الملل و قطعنامه‌های شورای امنیت را به چالش کشید.

ترامپ با بی‌اعتنایی به مقررات حقوق بین‌الملل عملا به جهانیان اعلام کرد، آمریکا دولتی یاغی است که از رژیمی نامشروع و متجاوز یعنی رژیم صهیونیستی ـ که خود مولود سیاست‌های مداخله‌جویانه آمریکاست ـ حمایت تمام عیار می‌کند.

سومین نکته این که آمریکا در پی تصمیم ترامپ با واکنشی جهانی روبه‌رو شده است. مخالفت سازمان همکاری اسلامی، اتحادیه اروپا، دبیرکل سازمان ملل متحد، پاپ فرانسیس، روسیه و چین با تصمیم ترامپ نشان داد آمریکا در حمایت از رژیم صهیونیستی تنهاست و این بار حتی همراهی کشورهایی نظیر کانادا و انگلیس را نیز ندارد.

گستره مخالفت‌ها با تصمیم ترامپ که در سطوح دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی، افکارعمومی جهان و سازمان‌های مردم نهاد، نمود داشته است شاخصی از افول جایگاه آمریکا حتی نزد متحدان سنتی اش است؛ افولی که به مثابه انزوای بیش از پیش آمریکا نیز محسوب می‌شود.

نکته چهارم درباره تصمیم ترامپ، واکنش گروه‌های فلسطینی به آن و احتمال شکل‌گیری انتفاضه جدید در سرزمین‌های اشغالی است؛ انتفاضه‌ای که با وجود همراهی پشت پرده برخی دولت‌های عربی با آمریکا و اسرائیل از پشتوانه جهان اسلام برخوردار است و می‌تواند هزینه سنگینی برای واشنگتن و تل‌آویو به همراه داشته باشد.

نکته آخر این‌که تصمیم ترامپ، سندی در تائید راهبرد مقاومت در برابر سیاست‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی است . تجربه هفت دهه از رفتار و کردار آمریکا و اسرائیل بار دیگر ثابت کرد تنها نسخه شفابخش زخم کهنه فلسطین، ایستادگی و مقاومت در برابر زیاده‌خواهی‌های رژیم صهیونیستی و متحدش آمریکاست، چراکه با مقاومت می‌توان حقوق از دست رفته مردم مظلوم فلسطین را احیا کرد و به‌ این ترتیب، جایگاه جهان اسلام را ارتقا بخشید.