به گزارش مشرق، با اینکه هنوز تایید صلاحیت نامزدهای انتخابات فدراسیون بسکتبال اعلام نشده چند روزی است که برخی نامزدها فعالیتهای انتخاباتی خود را به شکلی عجیب و غریب آغاز کردهاند. در این میان تعدادی به جای تکیه بر تواناییهای مدیریتی خود وارد مسیر وعده دادن شدهاند و با قولهای مختلف سعی در جذب اعتماد هیاتها دارند. به هر حال با نزدیک شدن به انتخابات افزایش لابیهای پشتپرده طبیعی است اما بازهم اتفاقهای دو سال پیش بسکتبال در حال تکرار است و تفکراتی که به یکباره تغییر مسیر دادند و برای منافع شخصی خود گام برداشتند آغاز به کار کردهاند که قطعا نتیجهاش ضعیفتر شدن بسکتبال خواهد بود. در میان این 22 نفر باقی مانده (حمید گرامیان و نعیمه ظفر به نفع مدیران بسکتبالی انصراف دادند) برخی نسبت به بقیه مدعیتر هستند و تلاشهایشان را شروع کردهاند. حالا برخی از این مدیران وارد فاز ارائه برنامه شدهاند و برخی ضیافت میگیرند، وعده و وعید میدهند و پستهای فدراسیون را تقسیم میکنند که این شرایط شایسته نام بسکتبال نیست.
سوءاستفاده از نام بسکتبال
مدیران بسکتبالی که کاملا شناخته شدهاند و همه اهالی این رشته میدانند کدام مدیر اهل دنیای توپ و تور است و کدام یک از جای دیگر وارد شدهاست اما نکته جالب توجه این است که همه خود را بسکتبالی، دلسوخته و استخوان خرد کرده این رشته معرفی میکنند. برخی نامزدها که اصلا ورزشی نیستند با یکسری اطلاعات ناقص از دنیای توپ و تور صحبتهایی انجام دادهاند که کاملا نشان میدهد میخواهند از نام بسکتبالی بودن سوء استفاده کنند. برخی دیگر هم خود را دلسوخته این ورزش میدانند اما عجیبتر از همه این است که اکثر آنها مدعی شدهاند برخی اهالی بسکتبال بودهاند که از آنها خواهش کردهاند تا وارد رقابت شوند.
سوءاستفاده از نام وزارت
اتفاق دیگر که این روزها بیشتر از قبل شده سوءاستفاده از نام وزارت ورزش، وزیر و معاونانش است. نامزدی که فعالیتهای گسترده خود را در هیاتها شروع کرده در تمام جلساتش تاکید داشته که گزینه شخص وزیر یا محمدرضا داورزنی است. این در شرایطی است که وزارت ورزش همیشه تاکید کرده از نامزدی حمایت نمیکند و انتخابات فدراسیونها را در عدالت کامل برگزار میکند اما برخی به سوء استفاده از نام آنها روی آورده و به دنبال جلب رای هستند. البته این موضوع به هیچ وجه مورد استقبال هیاتها واقع نشده چرا که همه اهالی بسکتبال مدیری توانمند در تمام عرصهها میخواهند که مشکلات را حل کند اما چنین سوءاستفادههایی در آستانه انتخابات فدراسیونهای ورزشی تنها به ضرر وزارت ورزش خواهد بود.
وعدههای عجیب و غریب
در کنار سوءاستفادهها، بازار توزیع پست و مقامهای فدراسیون هم داغ است. در این چند روز تماسهای زیادی با هیاتها گرفته شده و به برخی از آنها نیز پستهای مختلف فدراسیون پیشکش شده است. پست در فدراسیون، حضور در کمیتهها و حضور در هیات رییسههای فدراسیون و سفرهای خارجی و برخی وعده و وعیدهای دیگر از جمله محورهای لابیهای انتخاباتی است که این روزها در بسکتبال دیده میشود. البته این وعدهها نیز همیشه قبل از انتخابات بوده و بعد از آن سرانجامی نداشتهاست و به نظر میرسد نامزدهایی که همچنان از این روشهای منسوخ و نخنما برای جذب رای استفاده میکنند هدفی برای بسکتبال متصور نشدهاند و به دنبال منافع شخصی هستند. این اتفاقها دقیقا از همان تفکری نشات میگیرد که دو سال قبل به یکباره خودش را نشان داد و اهالی بسکتبال را از خود ناراحت کرد.
وعده مالی در برج میلاد
اما لابیها و وعده و وعیدها به همینجا ختم نمیشود. ضیافتی در برج میلاد با حضور برخی روسای هیاتهای استانی برگزار شدهاست. یکی از نامزدها به همراه یکی از مربیان برجسته که در دوره گذشته انتخابات نیز برای منافع شخصی خود تلاش میکرد و موفق هم بود با روسای هیاتها جلسهای در بالاترین نقطه تهران که البته این روزها به دلیل آلودگی هوا جذابیت خاصی ندارد برپا کرده و وعده و وعیدهایش را با قولهای مالی از جمله پرداخت 20 میلیونتومان به هیاتها تکمیل کردهاست تا نشان دهد که برای رسیدن به هدف و منافع خود تا کجا پیش میرود.
هیاتها هوشیار باشند
لابیهای پشتپرده همیشه قبل از انتخابات بوده و به محض پایان رای گیری تمام شدهاست. آنکه بسکتبال را دیده برنده شده اما آنکس که منافع ملی را با منافع شخصی معامله کرده بازنده نهایی انتخابات نام گرفتهاست. امروز نیز هیاتهای استانی به عناون اصلیترین رکن انتخابات فدراسیونهای ورزشی باید مراقب باشند. هیاتهای استانی بسکتبال اینروزها وظیفه خطیری دارند و نباید به چیزی جز توسعه بسکتبال فکر کنند. هیاتهای استانی و صاحبان رای در مجمع انتخاباتی بسکتبال کاملا میدانند که امروز بسکتبال کشور برای توسعه به چه مدیری نیاز دارد. در میان تعداد زیاد نامزدهای ثبتنام کرده تعداد کمتری به مرحله نهایی انتخابات میرسند که از میان آنها نیز مشخص است کدام مدیر یا مدیران توانایی مدیریت بسکتبال را دارند و هیاتها باید هوشیارانه از بین گزینههای موجود بهترین را انتخاب کنند و آینده بسکتبال را با وعده و وعیدهای پوچ معامله نکنند.