به گزارش مشرق، روزنامه «صبح نو» در سرمقاله خود نوشت:
انقلاب اسلامی یک رخداد بینظیر بود و قیاسناپذیر است: اول آن که انقلاب در ذات خود امری تحولی و نو بهشمار میآورد و فقط تاکنون در شماری از کشورهای جهان بهوجود آمده. ثانیاً این انقلاب به جهت اسلامی بودنش خاص و یکه است، چه اینکه تمامی انقلابهای عصر جدید، در ضدیت با دین متولد شدند و این تنها رفورمی بود که بر خاستگاه دین بنا شده بود.
ثالثاً بهواسطه این دو ویژگی، فاقد الگوی پیشینی یا مشابه بود که بتواند راه خود را از آن اخذ کند، بلکه باید در همه زمینهها از ایدئولوژی و مفاهیم پایه گرفته تا ساختارها و عاملان انسانی و اقدامها، دست به ابتکار و خلاقیت میزد که طبعاً مسیری پرسنگلاخ و آمیخته با آزمون و خطا بود و رابعاً همه این کارها در چارچوب استکبارستیزی معنادار شده و میشود (و جدا از اینکه چنین هدفی با دشمنیهای وسیع و مانعتراشیهای گسترده مواجه است) و طبعاً برنامه عملیاتی انقلاب نیز انحصاری است. پس از رخداد انقلاب در ایران، البته نمونههای متعددی در سراسر جهان از آن الگوگیری کرده و در برخی نقاط مانند لبنان و فلسطین به بار نشستهاند و در نقاطی دیگر نیمهتمام ماندهاند، اما این ظرفیت الهامبخش جهانی را فراهم آورده است.
چنین پیکره جوان و پویایی که با خودترمیمی توأمان همراه بود، چنان زنده است که در میانه این همه فشار و مشکلات بازهم در حال پیشروی است و وقتی از بیرون بدان نگاه میکنید، احساس هویتی را آفریده که برای ایران و ایرانی در ۵۰۰ سال اخیر بیسابقه است، چه اینکه نخستین دورهای است که هیچ بخشی از خاک کشور جدا نشده و همه شاهان چنین خطایی را مرتکب شدهاند تا سرحد همین سلسله منحوس پهلوی. انقلاب زنده است، چون هواداران امیدوار، آگاه و بصیر آن را بر دوش میکشند.