به گزارش مشرق، روزهای بهشت نشینی نجفی بسیار زود به پایان رسید، هرچند وی به این زود رفتن ها عادت دیرینه دارد. پس از استعفای نجفی و نشستن نقطه سیاه دیگر در کارنامه عملکردی جریان اصلاح طلب در اداره شهر تهران، دستورکار جدیدی برای انحراف افکار عمومی از واقعیات در اولویت این طیف قرار گرفته است. معرفی نجفی به عنوان قهرمان مبارزه با فساد و کسی که با ارواح فاسد در بهشت در حال جنگ تن به تن بود.

این دستور کار را البته بصورت علنی هم عنوان کرده‌اند تا در ایام نوروز رسانه های اصلاح طلب مانع از آن شوند تا استعفای نجفی با عملکرد ضعیفش در شهرداری گره بخورد. 

حمیدرضا جلائی پور، فعال اصلاح طلب در توصیه نامه ای در کانال خود به این سوال پاسخ داده است: « در برابر پرسشهای شهروندان و افکار عمومی در تعطیلات نوروز از چه موضعی با استعفای نجفی روبرو شویم؟» وی در یکی از بندهای توصیه نامه خود نوشته: « در چارچوب گفتمان ضدفساد، شفاف سازی نهادی و شایسته‌گزینی در برابر «رفقاگزینی» یعنی همان راه نجفی از نجفی دفاع کنیم.»

در همین حال عبدالله رمضان زاده در اظهارنظری گفته است: «تسلیم شدن به فشار منفعت‌طلبان و رانت‌خواران انقلابی‌نما راه و رسم اصلاح‌طلبی نیست. با مردم سخن بگوئید تا بدانند که رای‌شان بیهوده نبوده است.»

غلامعلی رجایی، مشاور سابق هاشمی رفسنجانی در مصاحبه ای عنوان داشته که نجفی "غیراختیاری" از بهشت بیرون رانده شد و ربطی به حاشیه های جشن برج میلاد و حضورش در دادسرا نداشته:« استعفای نجفی این پیام پنهان منفی را به جامعه داد که چون با اختاپوس فساد در شهرداری در افتاد و مقبول نیفتاد ناچار بهانه بیماری را پیش کشید.»

روایت های دیگر از استعفای نجفی

با وجود چنین ادعاهایی حتی در میان اصلاح طلبان یک روایت واحد هنوز درباره دلایل استعفای نجفی وجود ندارد و برخی از فعالین اصلاح طلب روایت تا حدودی نزدیک به واقعیت را درباره این استعفا بیان کرده اند. غلامرضا انصاری، عضو سابق شورای شهر با بیان اینکه  نجفی، در حالی شهردار تهران شد که تجربه وی در مسئولیت‌های گذشته هیچ تناسبی و سازگاری با مدیریت شهری نداشته است، عنوان کرد: « با توجه به شرایط جسمی و بیماری قلبی ایشان، طبیعی است که این حجم مطالبات و الزامات برنامه‌های اجرایی بسیار سخت و سنگین باشد. من تصور می‌کنم دلیل اصلی استعفای آقای نجفی، فشار کاری بوده است. ازآنجایی‌که باشخصیت ایشان آشنا هستم این صراحت را در ایشان می‌بینم که نخواستند بیش از زمان را  از دست بدهند. چون بالاخره حیات در شهر متوقف نمی‌شود و این کار مستمر، روزانه است و باید هرلحظه نیازهای شهر را تامین کرد.»

همچنین محمد حقانی، عضو اصلاح طلب شورای شهر سابق نیز در زمینه خطیر بودن اداره شهر تهران و لزوم دارا بودن توانمندی بالا گفته است: مدیریت شهری مانند تهران بسیار مستمر، متنوع و متکثر است که کار راحتی نیست و وضعیت شهری تهران اکنون در حالت بحران به سر می‌برد چراکه تهران با مشکلات بسیاری روبروست، بسیاری از پروژه‌های نیمه تمام بر زمین مانده است و فکری برای درآمدهای شهرداری انجام نشده است... شاید نجفی در این شرایط به این نتیجه رسیده است که رفتن او از شهرداری بهتر است.»

ولی در این  میان اظهارنظر جالب محمد نعیمی پور، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت درباره لابی کارگزاران سازندگی برای خروج نجفی از بهشت بسیار قابل تامل است. وی گفته است: « اخیراٌ افراد موثر حزب کارگزاران سازندگی به منزل آقای نجفی رفته و در آنجا بحث‌های مختلفی مطرح شده است. در آنجا هم بزرگان حزب کارگزاران، معتقد بودند که آقای نجفی بایستی کناره‌گیری کند. معتقدم باید محتوای این جلسه برای همه ملت روشن شود، اینکه چرا این حرف زده شده است.»

در همین زمینه ابوالفضل قناعتی درباره روایت های وارونه اصلاح طلبان در وجودفشار بر علیه نجفی و استعفای اجباری وی گفت: «: ممکن است این ها برای توجیه خود بگویند فشار روی شهردار زیاد بوده است اما سوالی که در اینجا پیش می آید این است که مگر این ها اطلاع نداشته اند که در تهران چه مسائل و موضوعاتی وجود دارد، پس برای چه مسئولیت قبول کرده اند و از سوی دیگر باید این را گفت که شهر تهران را نمی شود با بگو و بخند اداره کرد.»

در حالی که فاز جدید بازی اصلاح طلبان برای توجیه ضعف عملکرد نجفی آغاز شده و به نظر می رسد تا انتخاب شهردار جدید ادامه داشته باشد، قناعتی معتقد است : «ببینید این جریان بدش نمی آید عدم کارآمدی خودش را پای این مسائل بگذارد که یک عده بگویند نجفی درحال مبارزه با فساده بود و به همین خاطر باندهای قدرت بر وی فشار آوردند ، در حالی که بحث ما این مسائل نیست، در حال حاضر موضوع ناکارآمدی مطرح است. ضمن اینکه کسی به وی نگفته استعفا بدهد. وقتی به افراد ناکارآمد مسئولیت می دهند بعد از گذشت 5 یا 6 ماه تازه می فهمند که انتقادات به این ها زیاد است و انتظارات هم زیاد است و نمی توانند پاسخگو باشند بنابراین میدان را خالی می کنند، بحث ما این است که باید شهرداری انتخاب شود که ظرفیت بالایی  داشته باشد. »

مهدی چمران، رئیس سابق شورای شهر چهارم نیز در مصاحبه با فارس به نکته رها شدن شهر و بازی های سیاسی اصلاح طلبان در ماههای گذشته اشاره کرده که نتیجه آن توقف پروژه ها و خدمات بوده است: « متاسفانه شهرداری تهران تبدیل به بنگاه سیاسی شده تا بنگاه خدمت رسانی! قاعدتا مردم این موضوع را به خوبی  احساس کردند و مشخص بود شهردار برای کار کردن و ماندن نیامده بود،هنگامی که دوستان خودشان هم به نحوه مدیریت ایشان ایراد میگیرند بنحوی که یکی از دوستانشان پرسیده بود مگر تهران شهردار دارد که می خواهد استعفا بدهد؟ در این صورت غیر از تاسف برای شش ماهی که گذشت و ایام پیش رو که در بلاتکلیفی می گذرد و شهر به حال خود رها می شود چه میتوان گفت؟ بنده از ابتدا اعلام کردم افرادی در شهرداری هستند که بدون نگاه سیاسی و توان علمی و مدیریتی قادر به مدیریت شهر هستند اما نمایندگان شورای پنجم به دنبال سیاسی کاری بودند نه خدمات رسانی به شهر!»

وجود حاشیه هایی پررنگ تر از متن

حضور محمدعلی نجفی در ساختمان خیابان بهشت بدون حاشیه نبوده است. غیبت های وی در زمان بحران و گزارش هایی از حضور گاه و بیگاه شهردار تهران در جزیره کیش، تنها یک مورد از حواشی بوده که تا مدت ها سوژه رسانه ها بود. هرچند یکی از این سفرها به بهانه بازدید از پروژه سارینای 2 مربوط به صندوق ذخیره کارکنان شهرداری تهران بود ولی بر اساس برخی شنیده ها دلایل دیگر نیز در میان بوده است.

از سوی دیگر خبر انفصال از خدمت محمدعلی نجفی نیز در فضای رسانه ای پیچیده است که وی نه تنها از شهرداری تهران بالاجبار می بایست کوچ کند، بلکه دیگر نمی تواند پست دیگری را در نهادهای دولتی و عمومی متقبل شود.

به هر حال راستی آزمایی ادعای اصلاح طلبان برای پوشاندن ردای یک مبارز تمام قد علیه فساد برای محمدعلی نجفی بسیار آسان تر از آن است که این طیف قصد داشته باشد با یک بازی سیاسی جدید آن را به افکار عمومی قالب سازد. 

در شهرداری تهران مباحث تخصصی و فنی است و معیار سنجش عملکردها نیز بر همین امر استوار است. دستاوردهایی که در قالب های مختلف عمرانی، فرهنگی، اجتماعی، مذهبی و نرم افزاری یک شهردار از خود برجای می گذارد توسط شهروندان مورد سنجش و مقایسه قرار می گیرد چرا که این خدمات با زندگی روزمره آنها در ارتباط است و هرگونه کاهش کیفیت و کمیت خدمات به سرعت در زندگی آنها تاثیرگذار خواهد بود.

از این رو در 7 ماه گذشته، اقدام خاصی را نمی توان در کارنامه محمدعلی نجفی جست که توانسته در بهبود زندگی شهرنشینی شهروندان تهران تاثیرمثبت داشته باشد، بلکه برعکس، توقف پروژه ها نظیر خط 7 مترو، تونل آرش- اسفندیار، ترمینال شرق، روگذر گیشا، زیرگذر استاد معین از یکسو و طرح های ضعیفی چون طرح جدید ترافیک و افزایش عوارض پسماند و ... اثرات منفی بر زندگی روزمره شهروندان داشته است.

این واقعیتی است که باید در نظر گرفت و ادعای فشار برنجفی به خاطر مبارزه با فساد تنها گریز از یک کارنامه ضعیف در عملکرد اصلاح طلبان در مدیریت شهری تهران پس از 14 سال است.