گروه جهاد و مقاومت مشرق - امیر دریادار دوم خلبان شهید صادق ترویجی روز ۳۰ شهریور ماه ۱۳۳۳ در خانواده‌أای اصیل در شهرستان آبادان به دنیا آمد و دوران طفولیت و تحصیلات مقدماتی را در میان مردم آن شر گذراند. زندگی در میان مردم سلحشور و غیور خوزستان در او شخصیتی با ایمان و فداکار به وجود آورد و با توجه به پیشینه قوی تاریخی نیروی دریایی در زادگاهش روز اول خرداد ماه سال ۱۳۵۳ به صف دریادلان نیروی دریایی پیوستند.
صادق جهت طی دوره خلبانی به خارج از کشور اعزام و با اخذ گواهی نامه دوره عالی بالگردهای SH به میهن بازگشته و با توجه به استقرار اسکادران هوا دریای نیروی دریایی در منطقه دوم دریایی بوشهر به این منطقه اعزام شد. او از چنان توانایی و مهارتی در حرفه‌ای خلبانی برخوردار بود که همواره مورد تحسین و تمجید همرزمانشان قرتر می‌گرفت
صادق از خلبان صاحب نظر در زمینه تهیه بالگرد جهت اسکادران هوا دریای بوشهر بوده و در سال ۱۳۶۰ با موفقیت مأموریت محوله را با انجام داد و با بالگردهای خریداری شده به میهن بازگشتند. از ابتدای جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، ترویجی، از فعالترین خلبانان در پروازهای عملیاتی خلیج فارس بود و چهار سال از دوران دفاع مقدس را در یکان‌های هوا دریا و بر فراز آبهای نیلگون خلیج فارس حراست از تمامیت ارضی میهن اسلامی سپری کرد.
او عمیقاً به وجود مقدس امام زمان(عج) اعتقاد داشت و همیشه می‌گفت: «در برهه‌ها و لحظات بسیاری، حضور امام زمان(عج) و کمک‌های غیبی او را به رزمندگان جبهه اسلام دیده و از نزدیک لمس کرده‌اما «.و همچنین اعتقاد داشت که وظیفه حفاظت و حراست از آبهای خلیج فارس بر عهده نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران است و در این باره می‌گفت:» حفاظت دریا و سیادت خلیج فارس با ماست وتا جان در بدن داریم، از این منطقه حراست می‌کنیم و اجازه نخواهیم داد هیچ شناور و جنبندهای، بدون اجازه ما وارد این منطقه شود.«
مسئول امنیت پرواز، دایره امنیت پرواز، اسکادران ضد زیر سطحی دریایی ایستگاه دوم هوادریای بوشهر، فرماندهی اسکادران بالگرد ضد زیرسطحی از جمله مسئولیت هایی است که در طول حیتا خود داشت.
شهید عالی مقام روز نهم فروردین ماه ۱۳۶۳ در حین عملیات اسکورت رزمی در خلیج فارس توسط موشک دشمن بعثی مورد اصابت قرار گرفت و پیکر پاکش آذین آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس شد.
در سالهای آغازین جنگ، همگام با حضور در عملیات‌های دریایی از قافله زندگی نیز عقب نماند و با قبول مسئولیت زندگی، با همسری مهربان و دلسوز ازدواج کردکه ثمره این ازدواج دو فرزند به نام «علی» و «نازنین» بود. همسر این خلبان در مورد خصوصیات اخلاقی او می‌گوید:«ترویجی، در کمک کردن به مردم بی بضاعت، همکاران و دوستانش که توانایی مالی ضعیفی داشتند، بسیار فعال و خدمتگزار بودند، به طوری که بعد از شهادت او بسیاری از همکاران و دوستانش می‌آمدند و قرض‌هایی را که از شهید گرفته بودند، پس می‌دادند.
او با خلوص نیت و هماهنگی‌هایی که با من انجام می‌داد، خواروبار خانه را به افراد بیبضاعت و فقیر می‌بخشید و در یک کلام او انسانی کامل و به تمام معنا «انسان» بود«.
