خوشرو در بخشی از این مصاحبه با اشاره به سیاستهای دولت آمریکا در قبال منطقه و ایران گفت: این دولت فقط می‌تواند با زبان تهدید، تحریم و مداخله سخن بگوید در حالی که این سیاست‌ها قبلاً در منطقه شکست خورده‌اند و بسیار خطرناک و پرهزینه هستند. بحرانها و بی‌ثباتی کشورهایی که قبلاً مورد حمله آمریکا قرار گرفته‌اند، شاهد شکست این سیاست‌ها هستند. آمریکا  فاقد قدرت سازندگی در خاورمیانه است و حتی توان اداره یک روستا در عراق، افغانستان، یمن یا سوریه را ندارد.

بیشتر بخوانید:

نماینده ایران در سازمان ملل: برجام غیرقابل تغییر است

خوشرو در بخش دیگری از این مصاحبه با یادآوری بدعهدی‌های آمریکا قبل و بعد از برجام اضافه کرد: از زمان سقوط شاه در سال 1979، به‌مدت 40 سال، آمریکا همچنان به نقض قوانین بین المللی، به‌ویژه توافقنامه‌های الجزایر که در سال 1981 با ایران امضا شده بود، ادامه داده است. آمریکا سال‌هاست توافقاتی را که خود با ایران انجام داده است، نقض می‌کند.

خوشرو راجع به برخی بدعهدی‌ها در زمان اوباما نسبت به برجام گفت: از همان ابتدا آمریکایی‌ها در قبال تعهداتشان در برجام پیشقدم نبودند. اوباما می‌خواست توافق اجرا شود، ولی خواهان اجرای کامل و با تمام ظرفیت آن نبود. دفتر دارایی‌های خارجی آمریکا یا اوفک پاسخ‌های مبهمی به سؤالات شرکت‌ها درباره تحریم‌ها می‌داد، با این حال دولت اوباما حداقل در مواضع اعلامی از برجام حمایت می‌کرد، به‌خلاف ترامپ که حتی در مقام یک نامزد ریاست جمهوری هم، برجام را بدترین توافق تاریخ آمریکا می‌خواند تا اینکه یکطرفه و در تناقض با حقوق بین الملل از برجام خارج شد ‌و کلیه تعهدات خود را زیر پا گذاشت.

خوشرو در مورد اوضاع فعلی در یمن هم گفت: ماجراجویی‌های نظامی عربستان سعودی و تأکیدش بر راه‌حل نظامی، تحقق راه‌حل صلح‌آمیز را غیرممکن ساخته است. ایالات متحده و انگلیس از سعودی‌ها حمایت نظامی و تدارکاتی به‌عمل می‌آورند و به آنها بمب‌های خوشه‌ای می‌دهند. اماراتی‌ها یمن را بمباران می‌کنند. به اهداف حملات هوایی عربستان در یمن نگاه کنید: مراسم تشییع جنازه، مراسم عروسی، مزارع کشاورزی، خانه‌ها، مراکز غیرنظامی و ... تمام این اقدامات محکوم به شکست هستند، چرا که راه‌حل نظامی در یمن وجود نداشته و تنها راه‌حل سیاسی وجود دارد.

خوشرو همچنین با توجه به اوضاع سوریه با انتقاد از تقسیم شورشیان به میانه‌رو و غیرمیانه‌رو افزود: تسلیح شورشیان میانه‌رو، در واقع پوششی برای تغییر نظام بود. آمریکایی‌ها می‌دانستند که این سلاح‌ها به دست گروه‌های تروریستی مانند داعش، النصره و وابستگان آنها می‌رسد، بنابراین سیاست تسلیح تروریست‌ها از آغاز محکوم به شکست بود.