به گزارش مشرق، جبارآذین از منتقدان سینما نوشت:
در دوران بحران ها و غفلت های اجتماعی و سلطه مافیا بر سینما و اهمال و کجروی های نامدیران اشتباهی سینما و مغفول و مظلوم ماندن سینمای دفاع مقدس و همچنین قیچی شدن ارزش ها و آرمان های جامعه توسط سیاست و ثروت و فساد، فیلمی متعهدانه و با محتوا و محترم درباره گوشه ای از رخدادهای دفاع مقدس و قهرمان ها و حماسه آفرین های جنگ تحمیلی ساخته شده است، تا ادای دینی، گرچه کوچک در نمایش و سپاس از مظلومیت ها، دلاوری ها و رشادت های رزمندگان جبهه های دفاع حق در برابر باطل و واقعیت های جنگ باشد.
یک فیلمساز کاربلد سینما که در کارنامه سینمایی خود، کارگردانی فیلم های متنوع فرهنگی و اجتماعی و تجربی رابه ثبت رسانده است، در خصوص یکی ازرخداد های بزرگ و مهم دوران دفاع مقدس، فیلمی ساخته است به نام"تنگه ابوقریب" که هم اکنون بر پرده سینماها جلوه می کند.
فیلم بهرام توکلی، با آنکه نشان هایی خوب از توجه به رزمندگان و حوادث ریز و درشت جبهه ها دارد و در پردازش و صحنه آرایی برخی رخدادها ناموفق نیست، ولی درکل در به تصویرکشیدن حماسه مقابله و مقاومت رزمندگان ایران واسلام در"تنگه ابو قریب"، چندان به توفیق نرسیده است.
مشکل بزرگ فیلم ابوقریب، به رغم نام فیلم که مخاطب را به تماشای واقعه ای بزرگ در تنگه ابوقریب، دعوت و ترغیب می کند، در حاشیه قرار گرفتن همین واقعه است که به جای آنکه در مرکز رویدادهای فیلم قرارگیرد، در حاشیه قرار دارد. بیشترین زمان فیلم در خدمت نمایش آدم ها و ماجراهای فرعی کم اهمیت و ارائه نوعی سفرسخت و تراژیک برای رسیدن رزمندگان سالم و مجروح به تنگه و صف آرایی در مقابل دشمن متجاوز است و تنها در دقایق پایانی و در مقیاسی کوچک و شتابزده به حماسه تنگه ابوقریب می پردازد؛ صحنه وسکانسی کم جان که درنمایش ابعاد مختلف و بزرگ مقاومت و نبرد رزمندگان و عقب راندن دشمن موفق نیست. در واقع فیلمساز باید با گذر سریع تر و نه سطحی از روی رویدادهای فرعی، فیلم و مخاطب را به تنگه و مکان درگیری و همدلی و همراهی تماشاگر با شخصیت های داستان می رساند که این اتفاق در این فیلم نیفتاده است و زمانی بیننده به تنگه می رسد که حوادث وگفت و شنودهای فرعی، اوراخسته کرده است.بااین همه،تنگه ابوقریب درصحنه آرایی برخی رخدادها، معرفی چند شخصیت و فضا سازی به نسبت پذیرفتی جنگی،بازیگیری مقبول از یک،دو تن ازبازیگرانش موفق است.
