به گزارش مشرق، هجدهمین دوره بازی های آسیایی در حالی با رقابت ورزشکاران ایران و دیگر کشورها همچنان در حال پیگیری است که جدول توزیع مدال ها تا حد زیادی گویای وضعیت و بعضا جایگاه نهایی آنها در این دوره بازی‌هاست. 

از جمله این کشورها ایران است که از همان روز نخست برگزاری رسمی بازی ها با نایب قهرمانی کوروش بختیار در پومسه وارد جدول توزیع مدال ها شد و هر روز با بهبود وضعیت مدالی، جایگاه خود را در این جدول ارتقا داد یا مستحکم تر کرد به گونه ای که کاروان ورزش ایران در پایان دومین روز بازی ها آسیایی در جایگاه ششم ایستاد؛ روز سوم بازی ها را با جایگاه پنجمی به پایان رساند و در روز چهارم هم به یک رده بالاتر ارتقا پیدا کرد. ایران هر روز جایگاهش را در این رده مستحکم تر کرد اما در نهایت اتفاقی که قابل پیش بینی هم بود، رقم خورد!

از روزی که کاروان ورزش ایران به لطف طلسم شکنی در تیراندازی و مدال آوری در تکواندو و کشتی فرنگی، جایگاه چهارم بازی های آسیایی را در اختیار گرفت، اگرچه با تکیه به نتیجه گیری در رشته های همیشه مدال آور مانند کشتی، تکواندو و وزنه برداری، امیدوار به حفظ جایگاهش بود اما همواره سایه دیگر کشورهای رقیب و به خصوص اندونزیِ میزبان را هم حس می کرد و در نهایت هم از این رقابت سایه به سایه ضربه خورد. 

رقابت شرکت کنندگان در بازی های آسیایی به اواسط روز نهم نرسیده بود که کاروان ورزش به رده پنجم سقوط کرد و بالاخره میزبان صاحب جایگاه چهارم شد. این جابه جایی به خاطر یک مدال طلای بیشتر در کارنامه اندونزی انجام شد اگرچه به فاصله چند ساعت اختلاف مدال های طلای دو کشور به ۵ رسید تا ایران تقریبا از تصاحب دوباره جایگاه محبوب چهارمی ناامید شود. 

شکی نیست که اندونزی به لطف مدال آوری در رشته پنجاک سیلات در جدول توزیع مدال ها از ایران سبقت گرفت؛ رشته ای که توسط خودِ اندونزیایی ها وارد بازی های آسیایی شد تا کمک حال شان برای نتیجه گیری باشد و از این اقدام به هدف شان هم رسیدند.

اینکه اندونزی از مجموع ۹ وزن، ۸ مدال طلای پنجاک سیلات را از آن خود کرد و نشان داد قهرمان بلامنازع این رشته به حساب می آید، گویای همین مسئله است و به نوعی جالب؛ اما جالب تر از آن واکنشی است که مسئولان ورزش ایران نسبت به سقوط کاروان ایران و پیشی گرفتن میزبان داشتند. همان هایی که هیچ گاه پیش بینی از عملکرد ایران در این دوره بازی ها نداشته و در پاسخ به پرسش های همیشه مطرح در این زمینه هم، پاسخی جز ابراز امیدواری، تاکید بر تلاش ورزشکاران کشورمان و البته  برنامه دیگر کشورها و اینکه آنها هم بیکار هستند، نداشتند. 

اما به محض از دست رفتن جایگاه چهارمی کاروان ایران، پرده از پیش بینی ها برداشته شد؛ نصرالله سجادی سرپرست کاروان ورزش ایران به فاصله چند ساعت بعد از سقوط کاروان ایران به رده پنجم در گفتگویی اعلام کرد که «از همان ابتدا پیش بینی ما برای جایگاه پنجم به بعد بود»!

اینکه «چرا این پیش بینی، هیچ گاه اعلام رسمی نشد و به محض سقوط کاروان ایران و احتمالا خطر از دست دادن جایگاه جدیدِ پنجمی، رسانه ای شده است؟»، پرسشی است که باید مسئولان پاسخگوی آن باشند اما پرسش مهمتر اینکه «چرا با وجود مهیا بودن بسیاری از شرایط، چنین پیش بینی برای کاروانِ کیفی ایران شده است؟»

پیش از آغاز رسمی هجدهمین دوره بازی های آسیایی در گزارشی با عنوان «دلیلی برای ناکامی نیست»، به شرایط مهیا برای نتیجه گیری کاروان ایران اشاره کرد و اینکه بر خلاف همیشه و برای این رویداد بودجه به اندازه نیاز مهیا شد، همه انتخابات تاثیرگذار به موقع برگزار شد و به واسطه این دو فاکتور، فرصت کافی هم برای آماده سازی وجود داشت.

حتی  به واسطه روابط خوب کمیته المپیک و وزارت ورزش، هیچ تنشی در ورزش نبود. به خاطر همین روابط حسنه است که وزارت ورزش بعد از گرفتن جایگاه چهارمی ایران توسط اندوزی، در مطلبی به پیشینه این کشور اشاره کرد و یادآور شد «اندونزی در مجموع ۱۷ دوره قبلی بازی های آسیایی حتی در جمع ۱۰ کشور برتر هم قرار نداشت! این دوره به لطف شرایط میزبانی و طلاهای «پنجاک سیلات» به رده چهارم رسید.»

اگر اندونزی به لحاظ عملکرد و مدال آوری، جایی در میان برترین های بازی های آسیایی تاکنون نداشته اما تلاش و پیشرفت ورزش این کشور به اندازه‌ای بود که امروز میزبان همایش ورزشی بزرگترین قاره جهان و  هزاران ورزشکار شرکت کننده در آن است. رویدادی که ایران سال ها پیش از انقلاب موفق به برگزاری آن شد اما شرایط امروز ورزش کشورمان - در زمینه های مختلف - به گونه ای نیست که حتی فکر میزبانی چنین رویدادی را داشته باشیم.

اندونزی برای استفاده از شرایط میزبانی کاری انجام داده که هر کشوری برای برگزاری رویدادهای بزرگ انجام می دهد. همانطور که ایران در دوره ای که میزبان بازیهای آسیایی بود شرایطی را فراهم کرد که توانست عنوان دومی این بازیها را به خود اختصاص دهد و از آن زمان تاکنون دیگر آن مقام تکرار نشده است.

مسئولان ورزش ایران با اذعان به همین شرایط اقدام به تشکیل کاروانی به قول خود «کیفی» برای اعزام به بازی های آسیایی کردند اما در همین کاروان تیم هایی اعزام شدند که باوجود پرتعداد بودن در نفرات اعزامی، یا مدالی کسب نکردند یا با حداقل مدال به ایران برگشتند. جودو، وزنه برداری، تیراندازی، تیروکمان و ... از جمله این رشته ها هستند که تعداد نفرات قابل توجهی را به اندونزی بردند اما با حداقل مدال به ایران برگشتند.