به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
روزنامه جوان با انتقاد از سخنان اخیر بیژن زنگنه نوشت: وزیر نفت در آیین بهره‌برداری از سه طرح پتروشیمی به کنایه از بی‌اختیار بودن خود گفت؛ از اینکه برنامه‌های بسیاری برای توسعه صنعت نفت داشته و معلوم نیست چه کسی در پشت پرده اجازه نمی‌دهد وی به تحقق اهداف خود مشغول باشد.
گرچه مقصود این اظهارات برای کارشناسان حوزه انرژی مشخص و مبرهن است، اما باید قبول کنیم دورانی را تجربه می‌کنیم که بیشتر مدیران و وزرا، برای توجیه ناتوانی خود و به عقب راندن کشور به چنین موضوعات نخ‌نما شده‌ای چنگ می‌زنند.
بیژن نامدار زنگنه قول‌های بزرگی داده بود که در تحقق آن شکست بدی را تجربه کرد و منافع ملی را هم به دره عمیقی سوق داد.
زنگنه تعهد کرده بودند پرونده فازهای پارس جنوبی را در سال ۹۶ ببندد، تولید نفت و میعانات گازی را در سال ۹۶ حتی با وجود تحریم به ۵/۷ میلیون بشکه در روز برساند، پالایشگاه ستاره خلیج فارس را در سال ۹۴ تکمیل کند، پالایشگاه‌های سیراف را در سال ۹۶ به بهره‌برداری برساند، ۲۰۰ میلیارد دلار برای صنعت نفت سرمایه‌گذاری جذب کند و...
آیا فشارهای بیرونی تأثیرگذار بوده است؟ آیا عده‌ای در داخل چوب لای چرخ وی گذاشته‌اند؟ آیا نهادهای نظارتی برای وی مانع‌تراشی کرده‌اند؟
هیچ یک از این موارد را نمی‌توان به دیده یقین نگریست، زیرا سیستم نظارتی به حدی با وزیر نفت همراه است که به راحتی بر کارهای غیرقانونی وی صحه می‌گذارند و وقتی درباره قرارداد توتال، دروغ‌ها آشکار می‌شود، هیچ برخوردی با مسببان تضییع منافع ملی نمی‌شود.
آقای زنگنه باور بفرمایید شما هم مجلس را همراه خود دارید و هم دولت را در کنار خود می‌بینید؛ قوه قضائیه هم در پرونده کرسنت و قراردادهای نفتی هم کمک حال شما بوده‌اند، پس چه نهادی و چه فشاری و چه پشت پرده‌ای موجب شده تا وزارت نفت به اهداف خود نرسد؟
زمانی که خیل عظیمی از نمایندگان سابق و فعلی مجلس در نفت استخدام شدند، صدایی از رئیس مجلس درآمد که گفت در صورت واقعیت داشتن چنین موضوعی با وزیر نفت برخورد می‌کند؟ توزیع سمت‌های مدیریتی مهم میان شاگردان خاصه آقای زنگنه که همگی جوان و فاقد سابقه کاری نفتی هستند، فشار نهادی را به همراه داشت؟ وقتی برخی معاونان وزارت نفت سال گذشته با پاداش یک میلیاردی بازنشسته شدند و فردای آن با حقوق نجومی دوباره استخدام شدند، صدایی از نهادهای نظارتی درآمد؟
آقای وزیر! مشکل امروز صنعت نفت نه فشارهای خارجی است و نه دستان پشت پرده؛ اصل مشکل در ساختمان خود وزارت نفت است که هیچ تصمیمی نمی‌گیرد تا نتیجه این عدم تصمیم‌گیری، فشار سنگینی را به نظام و دولت وارد کند.
تأخیر در راه‌اندازی پروژه‌های توسعه‌ای صنعت نفت هم ریشه در این پشت پرده دارد؟ مقصر تعلل در اجرای بسته‌های سرمایه‌گذاری شرکت ملی نفت هم، همین فشارهای پشت پرده است؟ از دست رفتن بازارهای گازی را با کلید واژه پشت پرده توجیه می‌کنید؟ این پشت پرده بود که با حذف سیستم مدیریت حمل و نقل سوخت، مصرف بنزین را به بیش از ۱۰۰ میلیون لیتر در روز افزایش داد؟ تأخیر سه ساله در انعقاد قراردادهای آزادگان شمالی، آزادگان جنوبی، یاران، آزادگان و... هم به پشت پرده ارتباط دارد؟
