به گزارش مشرق، چند سال پیش و در ایام انتشار اسناد سال 1980 آرشیو ملی بریتانیا مطالبی پیرامون جزئیات آغاز جنگ عراق علیه ایران منتشر کرد. در همین ارتباط، یک گزارش بایگانی شده که در نوامبر 1980 نوشته شده است، تاکید می‌کند: «یکی از دلایل یورش بی‌محابای حکومت عراق به خاک ایران، اطلاعات گمراه‌کننده ایرانیان تبعیدی از جمله شاپور بختیار، مبنی بر این بود که احتمالا به دلیل وجود اغتشاش در ارتش و بی‌ثباتی رژیم به دلیل مخالفت مردم، بویژه در خوزستان، ایران قادر به جنگ نخواهد بود و مخالفت مردم موجب برافراشته شدن پرچم نیروهای آزادی‌بخش خواهد شد».

بر پایه این گزارش درباره نخستین روزهای آغاز جنگ ایران و عراق، در این دوره، شماری از کشورهای عربی و اپوزیسیون ایرانی خارج از کشور، بویژه اویسی و بختیار، بر این باور بودند که با حمله عراق به ایران ظرف یک هفته ارتش ایران شکست خواهد خورد و در یک ماه حکومت اسلامی سرنگون شده و دولت جدید تحت حمایت عراق در تهران یا دست‌کم مناطق اشغالی مستقر خواهد شد. این پیش‌بینی هرگز به وقوع نپیوست و موجب آغاز یک بازی بدون برنده و دو سر باخت برای مردمان هر دو کشور ایران و عراق شد. ۲۵ جولای ۲۰۰۸ (۵ تیر ۱۳۸۷) حامد الجبوری، وزیر امور ریاست‌جمهوری و امور خارجی و فرهنگ عراق در زمان حسن البکر و صدام در مصاحبه با تلویزیون الجزیره نیز تصریح می‌کند که جرج براون، وزیر وقت خارجه انگلستان، شاهپور بختیار و یک ژنرال ایرانی (نامش را دقیق به خاطر ندارد) در جلسه‌ای این پیام را به صدام دادند که بهترین وقت برای حمله به ایران است. در این جلسات همه کسانی که با صدام دیدار می‌کردند، تأکید داشتند ایران در آستانه فروپاشی است و ارتش این کشور متلاشی شده و نیروی هوایی این کشور به علت اعدام افسرانش زمینگیر شده است.

همه آنها به گونه‌ای صحبت می‌کردند که گویا عملیات نظامی در ایران صرفا تفریح است و همین مساله صدام را به آغاز جنگ با ایران تشویق می‌کرد.  گزارش سری «دیوید میرز» مسؤول بخش خاورمیانه وزارت خارجه انگلیس به تاریخ 25سپتامبر/سوم مهر، خبر از سفر بختیار به عراق در آستانه حمله نظامی عراق به ایران (22سپتامبر/31شهریور) می‌دهد. در پایان این گزارش درباره بازتاب چنین اقدامی اینگونه هشدار داده شده است: «من معتقدم ایجاد دولت جایگزین تبعیدی مثلا در خوزستان، بشدت می‌تواند بخت آنان را برای اینکه توسط مردم ایران پذیرفته شوند کاهش دهد، مگر آنکه عراقی‌ها خود را آماده فتح کل ایران کنند تا تبعیدی‌ها را به قدرت برسانند».  روند این رایزنی‌ها در دیدارهای بعدی لرد جرج براون با مقامات عراقی، بختیار و اویسی در پاریس و مقامات وزارت خارجه انگلیس ادامه یافت. معاون سابق وزیر خارجه انگلیس، در آخرین روزهای اکتبر 1980 با صدام و طارق عزیز معاون نخست‌وزیر عراق دیدار کرد. جورج براون معتقد بود با توجه به مواضع ضدغربی [امام] خمینی و معتدل‌تر بودن صدام از این جهت، به صلاح حکومت بریتانیاست که به اپوزیسیون ایرانی برای سرنگونی حکومت تهران کمک کند.

*وطن امروز