حسینیه مشرق - افرادی که برای زیارت حضرت سیدالشهدا(ع) به کربلا می روند و برای مصائب ایشان اشک می ریزند در پاداش عظیمی که برای شهدای کربلا در نظر گرفته شده شریک هستند. این حقیقت را جابر بن عبدالله انصاری از رسول خاتم(ص) نقل کرده است.
عطیه عوفی نقل می کند که با جابر برای زیارت حضرت سیّدالشهدا(ع) به کربلا آمدیم. جابر غسل کرد و بر خود عطر زد. از آن جایی که جابر نابینا بود، دستش را گرفتم و بر قبر مطهّر حضرت سیّدالشهدا(ع) گذاشتم. ناگهان بیهوش شد و به زمین افتاد. بر صورت ایشان آب ریختم تا به هوش بیاید. بعد از آنکه به هوش آمد با سوز دل سخنانی جگرسوز به محضر حضرت امام حسین(ع) عرضه داشت؛ سپس به شهدای گرانقدر کربلا سلام کرد و در پایان گفت: «ما نیز در مجادله، مقاتله و یاری ذرّیة خاتم پیامبران(ص) و شهادت در محضر او شریک بودیم.»
عطیّه که از کلام جابر شگفت زده شده بود پرسید: «ما رنجی نبردیم و شمشیری نزدیم، سرهای این گروه از بدن جدا و همسران شان بیوه، و فرزندان شان یتیم شدند، چگونه در اجر با ایشان شریک هستیم؟» جابر در پاسخ گفت: «عطیّه! من خود از رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود: هر کس عمل قومی را دوست دارد، در ثواب آن عمل با آنان شریک است.» سپس گفت: «ای عطیّه! رسول خدا(ص) فرمود: نیّت من و اصحابم بر همان نیّت حسین(ع) و اصحاب اوست .»
از این حکایت مهم و معتبر می توان دو نتیجه مهم گرفت؛ اول آنکه نیّت خیر دارای ارزش فراوانی است و می تواند انسان را به کاروان نور متصل سازد. دوم آنکه نیّت و عمل امام حسین(ع) و یارانش از چه عظمتی برخوردار است که رسول خدا(ص) برای شرکت در ثواب شهدای کربلا نیّت خود را همانند نیت حضرت سیدالشهدا(ع) و یاران شان می داند.
*برگرفته از کتاب داستان های عبرت آموز اثر استاد حسین انصاریان
