به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژههای خود نوشت:
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: تصور اصلاحطلبان آن بود که گروه اقتصادی دولت در زیرمجموعه معاون اول عمل کند. من نمیدانم که آیا این را با آقای روحانی شرط کردند یا خیر. اگر شرط کردند و معاون اولی را پذیرفتند دراین صورت در اولین لحظهای که خلاف آن را دیدند باید کنارهگیری میکردند و اگر شرط نکردند که هیچ ادعایی نمیتوانند داشته باشند. درهر صورت هنگامی که شواهد روشن حکایت از آن داشت که نهتنها مجموعه اقتصادی همسو با معاون اول نیستند بلکه دایره تنگتر شده است، تنها فرصت را برای کنارهگیری از دولت از دست داد و هنگامیکه حوادث دیماه ۱۳۹۶ رخ داد، این فرصت بیشتر از پیش از دست رفت و پس از اعلام دلار ۴۲۰۰ تومانی دیگر نهتنها نمیتواند چنین کند بلکه معلوم نیست که نتایج مثبتی از کنارهگیری احتمالیاش به دست آورد.
وضعیت آقای جهانگیری مصداق خود کرده را تدبیر نیست شده است. باید همان پارسال تابستان تصمیم نهایی را میگرفت، یا استعفا میداد یا به طور کلی در مقام یک معاون اول معمولی انجام وظیفه میکرد و هیچ مسئولیت مستقیمی را نمیپذیرفت، و درباره دلار ۴۲۰۰ تومانی نیز اظهارنظر نمیکرد. متاسفانه حالا دیگر برای هر اقدامی خیلی دیر شده است.
اشکال تحلیلهایی نظیر تحلیل عباس عبدی این است که القا میکند گویا جهانگیری سوپرمن بوده و قدرت اثرگذاری از وی دریغ شده است. این درحالی است که وی در سیاستگذاریهای کلان و توأم با آزمون و خطای اقتصادی دولت به ویژه در یک سال اخیر، نقش مدیریتی و کلیدی داشت.
او مدیر اصلی جلسات اقتصادی دولت بوده و در موضوعاتی نظیر واردات ارز نقشآفرینی کرده است. درباره انتخاب وزرا نیز طبیعتا مردم به رئیسجمهور رای میدهند نه معاون اول رئیسجمهور، بنابراین منطقی نیست که انتخاب وزرا به عنوان حق دریغ شده(!) معاون اول قلمداد شود؛ ضمن اینکه بسیاری از وزرا از دوستان و همفکران جهانگیری هستند.