سرویس سیاست مشرق - روزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابلاستفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژههای مشرق" نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژههای مشرق» همراه شوید.
*******
** هدف اروپا از وقت کشی، اجرای برجام موشکی و منطقه ای است
روزنامه شرق در یادداشتی نوشت:
«این روزها جامعه اروپایی در پی یافتن مکانی است تا سازمان اداری سازوکار موسوم به "گذرگاه ویژه مالی"(spv) را در آنجا مستقر کند.تاکنون سه کشور اروپایی امضاکننده برجام، آلمان، بریتانیا و فرانسه نشان داده اند که تمایلی به میزبانی ندارند...اتریش و لوکزامبورگ و بلژیک نیز پذیرش نداده اند...اینکه چرا سه کشور اصلی جامعه اروپایی از رفتن زیر بار مسئولیت میزبانی شانه خالی کرده اند، محل سوال است».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:
«اسکان گذرگاه ویژه چون فی نفسه امری تکنیکی نیست...و مربوط به اراده سیاسی است، نباید به درازا بکشد...می توان احتمال داد اروپا درصدد است تا با نگاهی فرابرجامی همه مسائلی که با ایران دارد، مانند مباحث و موضوعات حقوق بشر، موشکی و حضور در منطقه به ویژه سوریه را روی میز بگذارد و راجع به آنها با تهران وارد مذاکره شود و متناسب با نتایج حاصل، الگوی رفتاری نهایی خود را تنظیم کند».
روزنامه آرمان نیز در سرمقاله امروز با اشاره به بی عملی اروپا در برجام نوشت:
«درست است که اختلاف و نقاری میان کشورهای اروپایی با آمریکا پدیدار شده، اما از نظر اقتصادی و تجاری در عمل مایل نیستند که وارد رویارویی با آمریکا شوند. حتی قولهای اروپاییها مبنی بر خرید یک سوم نفت ایران یا نهاد مالی جداگانهای که تعاملاتی با آمریکا نداشته باشد نیز تاحدودی به بیرنگی دچار شده است. لذا بهنظر نمیرسد که اروپاییها خیلی بخواهند خود را وارد درگیری با آمریکاییها کنند».
اذعان روزنامه های اصلاح طلب به وقت کشی و بی عملی اروپا در حالی است که این طیف تا پیش از این مدعی بود که اروپا تمام قد در کنار ایران و در مقابل آمریکا ایستاده است.
روزنامه شرق تاکید کرده است که هدف اروپا از وقت کشی، اجرای برجام موشکی و منطقه ای است. این در حالی است که مقامات اروپایی پیش از این صراحتا این موضوع را اعلام کرده بودند.
برای نمونه، «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه-مهر ۹۷- در مصاحبه با فرانس ۲۴ گفت:«احاطه کردن ایران با یک سیاست الزامآور، همان چیزی است که من همواره بر آن تاکید دارم. برای من راهبرد با ایران بر چهار مبنا است؛ حفظ توافق هستهای، توان مدیریت فعالیت هستهای ایران پس از سال ۲۰۲۵ (پایان برجام)، کنترل فعالیت موشکهای بالستیکی ایران و توان مقابله با نفوذ ایران در منطقه. من هیچگاه دربرابر ایران سادهلوح و زودباور نبودم اختلاف نظر ما با آمریکا بر سر شیوه رفتاری ماست».
«فدریکا موگرینی» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز-خرداد ۹۷- چند هفته پس از خروج آمریکا از برجام گفته بود:«درباره برنامه موشکی ایران اختلافی با آمریکا نداریم».
علاوه بر این، اردیبهشت ۹۷، روزنامه «الجمهوریه» لبنان در مطلبی نوشت:«آمریکا قبل از خروج از برجام، از سه کشور اروپایی برای مقابله با برنامه موشکی و منطقهای ایران ضمانت گرفته است».
با یک مرور کوتاه به راحتی پی میبریم که دولتهای اروپایی دقیقا مشابه رفتار خود در پسابرجام، ظرف ۶ ماه اخیر نیز سر سوزنی در مقابل کارشکنیهای آمریکا و محروم شدن ایران از حقوق برجامی خود واکنشی از خود نشان ندادند. از لحن طلبکارانه و دستوری اروپا به ایران برای اجرای یکطرفه تعهدات برجامی علیرغم خروج آمریکا از توافق تا اعلام صریح منافع مشترک با آمریکا و هم نظر بودن در مسائل موشکی و منطقهای با آمریکا از سوی مقامات اروپایی.
با اینحال متاسفانه مقامات دولتی به هیچ عنوان به این وقت کشی توجه نمی کنند. در روزهای گذشته، «عباس عراقچی» معاون سیاسی وزیر خارجه در اظهارنظری تأمل برانگیز گفته بود:«هنوز به نقطه قطع امید کامل از اروپا نرسیده ایم»!. این اظهارات وی مشابه اظهارات وی در واکنش به نقض فاحش برجام از سوی آمریکا بود. در آن دوره وی گفته بود:«هنوز تا نقض فاحش برجام از سوی آمریکا فاصله داریم»!
** عبدی: درباره مشروبات الکلی همانند قبل از انقلاب رفتار کنیم!
«عباس عبدی» در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت:
« پس از شکست فاحشی که در قضیه شبکههای اجتماعی رخ داد و هزینههای مادی و معنوی فراوانی ایجاد کرد، اکنون مواجه با مسألهای به نام مشروبات الکلی هستیم. در ۴۵ روز گذشته ۹۵۹ نفر بر اثر مصرف مشروبات الکلی که ظاهراً حاوی الکل متانل بوده است دچار مسمومیتهای شدید شدهاند. از میان افراد مسموم ۹۲ درصدشان مرد و ۸ درصد زن هستند که فوتشدگان نیز برحسب جنسیت به همین نسبت هستند. همچنین اکثریت آنان شامل جوانان ۲۱ تا ۳۰ سال میشوند که قابل توجه است.جالب است که این اتفاق در ماه محرم و صفر رخ داده که حتی اگر میزان مصرف کمتر نشده باشد، بعید است که اضافه شده باشد. ولی حجم و تعداد مسمومان به طرز معناداری بیش از گذشته است. از این تعداد ۸۴ نفر فوت شدهاند، ۳۰۵ نفر به مرحله دیالیز رسیدهاند و اعضای داخلی بدنشان دچار مشکلات حاد شده است و ۲۷ نفر نیز نابینا شدهاند.»
عبدی در ادامه نوشت:
« در جامعهای که شرب خمر حرام و جرم است و مستوجب مجازات و نیز در صورت تکرار حکم آن اعدام است، پس چگونه میشود که رفتاری به این مهمی که مجازات آن حدی است و قابل گذشت هم نیست، تا این اندازه رواج پیدا میکند که ظاهراً درصد و میزان مصرف آن بالاست، بطوری که تعداد افرادی که وابستگی به مصرف آن پیدا کردهاند نیز چشمگیر است. آن قدر این پدیده در ایران شایع شده است که بسیاری از افراد در حین رانندگی نیز بیش از حد مجاز مصرف کردهاند و تصادفات وحشتناکی در کشور به علت همین عامل رخ داده است. در مقابل در کشورهایی که مصرف آن آزاد است، کمتر شاهد این حد از رانندگی در حالت مستی هستیم.»
وی در ادامه نوشت:
«کارکرد مجازات و فلسفه حقوق با آنچه که ما مدعی هستیم تطابق ندارد. باید قضیه را ریشهایتر حل کرد. نگاه ما به موضوع حقوقی و جرم باید مبتنی بر نظر اجتماعی باشد و گناه را باید از طریق دیگری جلوگیری کرد. همچنان که پیش از انقلاب انجام میشد. این نگاه در همه امور فرهنگی باید جاری و ساری باشد. از هنر و ادبیات و فیلم و رسانه گرفته تا رفتارهای دیگر. مسأله محوری این است که قانون باید متکی بر عدالت و فرهنگ جامعه و با هدف تأمین نظم اجتماعی باشد. قانون ابزاری نیست که حکومتها بتوانند هر طور که خواستند از آن استفاده کنند. متأسفانه برخی افراد میکوشند که راههای میانبُر را در جامعه طی کنند. به جای کوشش برای نفوذ در وجدان و ذهن مردم، آن را رها کردهاند و میخواهند با اتکا به قانون همه امور را درست کنند. بُرندگی ابزار قانون محدود است هنگامی که آن را برای هر هدفی استفاده کنیم، به ناچار از بُرندگی آن کاسته میشود... هنگامی که دامنه موضوعات تحت کنترل افزایش مییابد و از قانون برای کنترل تغییرات فرهنگی و اجتماعی استفاده میشود، نه تنها کارآمدی قانون را در این زمینهها کاهش میدهد بلکه از وجاهت و مشروعیت قانون در موارد دیگر نیز کم میکند».
اصلاح طلبان در سال ۹۶ و در دوره رقابت های انتخابات ریاست جمهوری مدعی بودند که «به عقب بر نمی گردیم». اما ظاهرا در تقلا هستند تا به دوره دیکتاتوری و قوانین حاکم در دوره دیکتاتورها بازگردند.
عبدی مدعی شده است که نباید با «قانون» و «بگیر و ببند» در موضوع مشروبات الکلی ورود کرد. این اظهارنظر تأمل برانگیز در حالی است که در کشورهای اروپایی اعتراضات به مصرف مشروبات الکلی در حال افزایش است و این مسئله به حرکتی مردمی تبدیل شده است.
در حال حاضر گستردگی استفاده از مشروبات الکلی در سراسر جهان، پیامدهای ناگواری را برای جوامع مختلف به وجود آورده و بسترساز بسیاری از معضلات اجتماعی و اقتصادی بوده است.
«سوزانا جاکاب»(Zsuzsanna Jakab) مدیر بخش اروپا در سازمان جهانی بهداشت چندی پیش گفته بود که میزان مصرف الکل در اروپا ۲ برابر متوسط مصرف جهانی است که این مساله تاثیر منفی بر سلامت شهروندان اروپایی گذاشته است.
دکتر «هلنا کورتز پینتو»- (Dr. Helena Cortez-Pinto) -پزشک اروپایی- نیزچندی پیش گفته بود که مدارک علمی زیادی وجود دارد که نشان میدهد مصرف مشروبات الکلی خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهد.اما اکثر افراد به این امر که مشروبات الکلی خطر ابتلا به سرطانها را افزایش میدهد آگاهی ندارند.
** گرانی تقصیر تحریم است یا بی برنامگی دولت؟!
روزنامه جهان صنعت در مطلبی با عنوان «دیوار بلند گرانی» نوشت:
«اگرچه مسوولان میگویند تحریمهای آمریکا مشکل خاصی برای مردم به وجود نمیآورد، اما با توجه به افزایش قیمت هفتگی کالاها به نظر میرسد تحریمها بر معیشت و وضعیت اقتصادی مردم چندان بیاثر هم نبوده است. از این رو در حال حاضر نهتنها قیمت انواع کالاهای اساسی در بازار با افزایش روبهرو شده بلکه گزارشهای بانک مرکزی نیز نشان میدهد که قیمت بسیاری از گروههای مواد غذایی به صورت هفتگی بالا میرود. از این رو کارشناسان اقتصادی میگویند دولت باید تمام تمرکز خود را بر حل آشفتگی بازار بگذارد...در حال حاضر عمده فشارهای اقتصادی ما ناشی از تحریمها و استمرار تحریمها در سالیان گذشته است».
طیفی که قبل از سال ۹۲ تاکید داشت که ۷۰ تا ۸۰ درصد مشکلات اقتصادی ناشی از «سوءمدیریت» و تنها ۲۰ الی ۳۰ درصد آن ناشی از تحریم هاست، حالا نعل وارونه زده و مدعی است که مشکلات معیشتی مردم ناشی از تحریم هاست.
طیف اصلاح طلب حاضر نیست که «بی برنامگی دولت در حوزه اقتصادی» و «انفعال در سیاست خارجی» را ببیند و صرفا مشغول جاانداختن دوگانه خطرناک «خودکوچک بینی-بزرگنمایی دشمن» است.
لازم به ذکر است که علیرغم فضاسازیهای آمریکاییها درباره تاثیر تحریمهای ۱۳ آبان بر بازارهای کشور، بررسیها نشان میدهد از زمان بازگشت تحریمهای ۱۸۰ روزه، نه تنها قیمت دلار که تا پیش از این روند صعودی داشت و تا ۱۹ هزار تومان هم رسیده بود، افزایش پیدا نکرد بلکه با کاهش چند هزارتومانی نیز مواجه شد.