بیشتر بخوانید:
هدف یادآوری شاعر و سیاستمداری است که روزگاری با ناپلئون بناپارت معروف دیدار داشته و آن شخص کسی نیست جز میرزا عبدالوهاب اصفهانی متخلص به "نشاط" فرزند میرزا محمد رحیم از شاعران نامی قرن سیزدهم هجری قمری است.
در کتاب‌های تاریخی در مورد زندگی‌نامه این شاعر ادیب سخن‌های زیادی گفته شده است که مروری بر زندگی این شخصیت داریم، شخصیتی که نام وی در یکی از تابلوهای خیابان‌های اصفهان جا خوش کرده است.
نشاط کیست؟
نشاط در کودکی و نوجوانی علوم مختلف زمان خود از جمله شعر و ادبیات فارسی و عربی، ریاضی، حکمت و منطق را فراگرفت و در جوانی به سرودن شعر پرداخت. وی سپس جذب محافل ادبی اصفهان شد و در زمانی که شهر اصفهان یکی از مراکز مهم شعر و ادب فارسی بود منزل خود را به محفل شعرا و ادبا تبدیل کرد و با جمعی از شعرای همفکر خود اقدام به بازگشت ادبی واحیای سبک متقدمین نمود.
میرزا عبدالوهاب اصفهانی متخلص به "نشاط" در نظم و نثر فارسی و عربی استاد بود و در سرودن غزل توانایی و تبحر خاصی داشت، با این حال طبع شعر خود را در قصیده، مثنوی، ترکیب بند و رباعی نیز آزمود و اشعاری را در این سبک‌ها به یادگار گذاشت.
همچنین در نگارش‌اقسام خط و مخصوصا خط شکسته استاد بود. مجموعه اشعار زیبای نشاط که بعضی از آن‌ها در مدح فتحعلی شاه است تحت‌عنوان(گنجینه نشاط) جمع آوری و منتشر شده است که مشتمل بر اشعار، قطعات، حکایات اخلاقی، نامه‌های شخصی، وقفنامه‌ها، عقدنامه‌ها و قصاید شاعر است.
دیدار با ناپلئون بناپارت
نشاط یکبار در دوره قاجار به پاریس رفت و با ناپلئون اول ملاقات کرد. در شرح احوالش نوشته‌اند با اینکه درآمد شخصی از املاک اصفهان داشت و چون مرد بخشنده و مهمان نواز بود در اندک مدت هر چه داشت از دست داد و مبلغی بیش از سی یا چهل هزار تومان وامدار شد.
مجموع آثار نشاط در کتابی به نام "گنجینه نشاط" ابتدا در سال 1266 هـ.ق و بعد در سال 1281 هـ .ق به دستور ناصرالدین شاه با خط خوب در تهران به چاپ رسیده است که شامل پنج بخش است : 1) دیباچه، خطبه‌ها و قفنامه‌ها وعقدنامه‌ها. 2) مدیحه‌ها، قباله‌ها، قصاید و قطعات 3) نامه‌ها و فرمان‌های فتحعلی شاه 4) نامه‌هایی که به خود شاه و شاهزادگان نوشته. 5) شعرها و قطعات ادبی و حکایات اخلاقی. سرانجام نشاط در روز دوشنبه پنجم ذیحجه سال 1244 هـ.ق در سن 69 سالگی به بیماری سل درگذشت.
