به گزارش مشرق، محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه ای طی یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت:

تیتر و سرمقاله امروز روزنامه سازندگی (ارگان مطبوعاتی حزب اشرافی کارگزاران) نشان می دهد این حزب اعتقادی به مردم و مردم سالاری ندارد. این همان سنت لیبرالی غرب توتالیتر (تمامیت خواه) است که هر جا مهار مردم از دستش در رفت، برچسب پوپولیسم (عوام زدگی و عوام گرایی) بر پیشانی اراده مردم و دموکراسی بچسباند.

فرقی هم نمی کند این عدم تمکین مردم از لیبرال های اقتدارگرا و تمامیت خواه، در میان  کشورهای مستقل شرقی اتفاق بیفتد، یا در فرانسه علیه دولت ماکرون و یا در انتخابات آمریکا. در همین آمریکا وقتی هیلاری کلینتون مشهور به "دروغگویی" و  ترامپ معروف به "دیوانگی" ته سبد انتخابات ماندند و مردم در اعتراض به دموکرات ها و برخی جمهوریخواهان، مجبور شدند به ترامپ رای دادند، آنجا هم ادعا شد پوپولیسم پیروز شده، حال آن که نوع تبلیغات طرفین هر دو پوپولیستی بود.

یادداشت دیگری از محمد ایمانی را بخوانید:

دو روی وزارت خارجه؛ چرا تیم ظریف تاخیر فاز دارد؟!

تاجزاده آلزایمر گرفته؟!

ردپای تحرکات اطلاعاتی فرانسه در روزنامه غربگرای شرق

خبرنگار BBC فهمید؛ علی مطهری نفهمید!

تبلیغات 10 سال قبل درباره سیاهپوست متفاوتی به نام اوباما نیز بر مبنای عوام فریبی و پوپولیسم بود و بسیاری از وعده های وی یا تصویری که از وی برای آرزو اندیشی ساخته شد، وارونه از آب درآمد.

طیف مدعی لیبرالیسم در ایران، بیش از آن که رنگ و بوی دموکراسی داشته باشند، میل به خودکامگی و اشرافیت سیاسی (الیگارشی) دارند و معتقد به دموکراسی مدیریت شده هستند. آنها (مهاجرانی، عبداله نوری ...) در سال 75 دنبال  دستکاری قانون اساسی و ابقای هاشمی برای سومین بار در ریاست جمهوری بودند که با مخالفت رهبر انقلاب روبه رو شدند.

سپس در محافل خصوصی خواستار محدود کردن انتخابات و کاهش مشارکت مردم برای تضمین نتیجه صندوق شدند اما باز هم به دیوار محکم مخالفت رهبر انقلاب خوردند. همین ها سال 88 با حمایت غرب، شورش اشرافیت علیه جمهوریت را ترتیب دادند که با حماسه و بصیرت خود مردم به شکست و سرشکستگی اشرافیت انجامید..

حالا روزنامه همان اشرافیت، جنبش مردم  در فرانسه را "پوپولیسم" می نامد و تخطئه می کند. آنها دو سال قبل، ماکرون را اوبامای فرانسوی نامیده بودند. آنان نه تنها یانکو فیل و انگلوفیل بلکه فرانکوفیل هم هستند و حالا که فرانسه (قبله لیبرال دموکراسی مدعایی شان) به دست خود مردم  فرانسه به هم ریخته، احساس می کنند کاسه و کوزه خودشان به هم ریخته است.

در بزرگی جنبش چند هفته گذشته فرانسه همین بس که سایت رادیو فرانسه نوشت "پاریس، روزهای سیاهی را می‌گذراند. ماکرون، با بزرگ‌ترین بحران دوران ریاست‌جمهوری خود مواجه شده. بنجامین گریوو سخنگوی دولت، تظاهرات خشن پاریس را بدترین تظاهرات دهه اخیر این کشور ارزیابی کرد. بسیاری، این شرایط را مانند شرایط انقلاب توصیف کرده‌اند. روزنامه لیبراسیون فرانسه در گزارشی می نویسد شاید بتوان جنبش جلیقه‌زردها را قیامی غیرمسلحانه خواند که از حمایت بیشتر از ۸۰ درصد ملت فرانسه برخوردار است".