سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌ استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با  «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** مازنی: اصولگرایان با روش های پوپولیستی در انتخابات تبلیغ می کنند

«احمد مازنی» از نمایندگان حاضر در «سلفی حقارت» در مجلس دهم که در انتخابات مجلس یازدهم در حوزه انتخابیه گرگان هفتم شد و از راهیابی به مجلس بازماند، در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت:«اصولگرایان با روش های پوپولیستی می آیند... وقتی در سال 84 آقای احمدی‌نژاد در مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری در مقابل مرحوم آیت ا... هاشمی قرار گرفته بود، از دو شعار برای پیروز شدن در انتخابات استفاده کرد که بسیار بر روی رای مردم تاثیرگذار بود. اولین شعار احمدی‌نژاد این بود که من پول نفت را بر سفره مردم می آورم. شعار پوپولیسیتی احمدی نژاد بر روی نظرات مردم در نقاط مختلف کشور تاثیرگذار بود...اما دلیل دومی که باعث پیروزی احمدی‌نژاد در انتخابات سال 84 شد، صحبت‌هایی بود که وی درباره قشر محروم بیان می‌کرد».

مازنی در ادامه گفت:«بنده اطلاع دقیقی دارم که عده‌ای از اصولگرایان به دنبال آن هستند که حضور مردم در انتخابات 1400 اندک باشد و در مقابل کاندیدای مورد نظر آنها بتواند به راحتی در انتخابات پیروز شود».

روزنامه اعتماد نیز در مطلبی با عنوان «شعارهای پوپولیستی تاثیری در انتخابات 1400 ندارد» نوشت:«اگر نیروی سیاسی اصلاح‌طلب از وعده‌های اقتصادی استفاده کند در حالی که بخشی از پایگاه‌شان به این جمع‌بندی رسیده باشد که پاسخ لازم را از صندوق لازم نمی‌گیرند، نمی‌تواند با چنین ابزارهایی آنها را تحت تاثیر قرار داد چون آنها به نوعی صاحب تحلیل و فکر هستند. از سوی اگر نیروی سیاسی اصولگرا هم این شعارها را بدهد تفاوت چندانی ندارد چون به هر حال پایگاه اجتماعی آنها رای خواهند داد و آنهایی که در جبهه قرار دارند قطعا تحت تاثیر این سیاست‌ها قرار نمی‌گیرد».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:«مثلا در دوره قبل یکی از کاندایدها پشت شعارهای پوپولیستی و افزایش یارانه به ۲۵۰ هزار تومان بود اما در نهایت از نظر کسب رای موفق نبود...این به معنای آن است که شعور سیاسی و اجتماعی مردم را نادیده می‌گیریم یعنی فرض بر این می‌گذاریم که مردم با پول رای‌شان قابل خرید است».

«اگر اصولگرایان رأی بیاورند در پیاده رو دیوار می کشند»، «اگر رقبای روحانی در انتخابات پیروز شوند، دلار 5 هزارتومان می شود»، «اگر اصولگرایان پیروز شوند، همه را اعدام می کنند»، «اگر اصولگرایان رای بیاورند، آمریکا بلافاصله به ایران حمله می کند»، «اگر ما در انتخابات پیروز شویم، آنچنان رونقی ایجاد می شود که دیگر مردم هیچ نیازی به پول یارانه نخواهند داشت»، «اگر ما در انتخابات پیروز شویم دیگر هیچ کارتن خوابی وجود ندارد و دیگر هیچکس سرِ گرسنه بر زمین نخواهد گذاشت» و...

موارد مذکور تنها بخشی از اظهارات فعالین و کاندیداهای منتسب به اصلاح طلبان در انتخابات های ریاست جمهوری 92 و 96 است. به نظر شما، این قبیل هشدارها و وعده ها مصداق پوپولیسم و مردم فریبی نیست؟!

اصلاح طلبان در انتخابات های ریاست جمهوری با دو ترفند سعی در کسب رای مردم دارند، یکی هیولاسازی از رقیب با تهمت زنی و دروغ است و دیگری ارائه وعده های رنگارنگ اقتصادی و معیشتی.

حالا همین طیف، رقیب را به پوپولیسم و مردم فریبی متهم می کند. پوپولیسم آنجا بود که کاندیدای مجلس با وعده های گوناگون به مردم، اعتماد آنان را جلب و به بهارستان راه یافت، اما بجای رسیدگی به مطالبات و مشکلات مردم، مشغول سلفی گرفتن با خانم موگرینی شد.

** ظریف:ایران نیازمند رفاقت با کشورهای منطقه است

روزنامه ایران در مطلبی با عنوان «ظریف:دست دوستی ما برای همسایگان دراز است» نوشت:«محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه گفت:...کشورهای غربی به دنبال فروش بیشتر سلاح در منطقه هستند و ۲۵ درصد کل تجارت سلاح جهان در منطقه ما اتفاق می‌افتد...همواره ایران اصرار کرده که این امنیت باید در منطقه، توسط کشورهای منطقه و براساس اصول و حقوق بین‌الملل یعنی احترام به حاکمیت، احترام به تمامیت ارضی، احترام به مرزهای شناخته شده بین‌المللی، عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر بنا شود و دخالت خارجی جز ناامنی برای منطقه نداشته است. هنوز هم این حرف ما است و هنوز هم دست ما برای دست دادن با همسایگانمان دراز است».

ارگان رسانه ای دولت در ادامه به نقل از ظریف نوشت:«از همسایگانمان دعوت می‌کنیم سیاست خرید امنیت از خارج را کنار بگذارند، سیاست نیابت را کنار بگذارند، و وارد تعامل امنیتی در منطقه شوند، خطاب به دولت‌های منطقه  می گویم...ایران به لطف خدا و به برکت انقلاب اسلامی و برکت خون شهدا نیازمند سرزمین، پول، منابع، منابع انسانی شما نیست. ایران کشور بزرگ این منطقه است که نیازمند دوستی، همکاری و رفاقت با شما است؛ این فرصت فرصت بسیار خوبی است از سابقه تلخ چند دهه گذشته این منطقه درس بگیرید و یک راه جدید را در برابر منطقه و در برابر آیندگان باز کنیم».

تعامل با کشورهای منطقه و به عبارتی دیپلماسی منطقه ای مقوله ای بسیار مهم و پراهمیت است. اما اینکه این دیپلماسی چگونه اجرا شود و چگونه درباره آن سخن گفته شود نیز بسیار مهم و حساس است.

سیاست خارجی در چمهوری اسلامی ایران بر سه اصل «عزت،حکمت و مصلحت» بنا شده است. اما متاسفانه برخی دولتمردان در گفتار و رفتار خود به این 3 اصل بسیار مهم کم توجهی می کنند.

دولت روحانی و شخص آقای ظریف در سالهای اخیر بارها از موضع ضعف خواستار مذاکره و تعامل با آل سعود شده اند، اما سران آل سعود هر بار با توهین و تحقیر نسبت به این پیشنهاد واکنش نشان دادند.

ظریف- بهمن ۹۴-  به فاصله کوتاهی از فاجعه منا در اظهارنظری تأمل برانگیز گفت: «خبر خوب این بود که دوست من عادل الجبیر (وزیر خارجه وقت آل‌سعود)  با حضور ایران، به مذاکرات وین بیاید...۵۰۰ زائر ما در مراسم حج کشته شدند اما ما روابط خود را قطع نکردیم حتی روابط خود با عربستان را کاهش هم ندادیم»!

زانو زدن وزیر امور خارجه در مقابل امیر کویت برای صدور وزیرا برای سفر هیات ایرانی به عربستان و عدم صدور ویزا برای وزیر فرهنگ دولت یازدهم از جمله اتفاقات تأسف برانگیز در آن مقطع بود. سعودی‌ها حتی به ظریف در مورد فاجعه منا اجازه ملاقات هم ندادند.

در فاجعه تلخ حج خونین ۹۴، به دلیل قصور و تقصیر رژیم آل سعود حدود ۶۰۰ زائر ایرانی به شهادت رسیدند.  پیش از آن نیز سقوط جرثقیل در صحن مسجدالحرام به شهادت بیش از ۱۰۰ نفر از حجاج انجامید.

مسئله اختلافات گسترده شاهزاده ها در عربستان، همانند آتش زیر خاکستر، هر لحظه ممکن است درگیری گسترده ای در ساختار حاکمیتی این کشور پدید آورد. آل سعود اکنون هم در داخل عربستان و هم در سطح منطقه در موضع ضعف قرار دارد.

رژیمآل سعود بیش از ۵ سال است که مشغول کشتار بی رحمانه کودک و زن و پیر و جوان در یمن است. آل سعود تاکنون بارها بیمارستان، مدرسه، جشن عروسی و دیگر اجتماعات مردم بی گناه یمن را بمباران کرده است.

همچنین رژیم آل سعود به عنوان  «پدرخوانده گروهک های تکفیری تروریستی در منطقه غرب آسیا»  شناخته می شود. تروریست های تکفیری مورد حمایت آل سعود در سالهای اخیر تعداد زیادی از کودکان، زنان، مردان و پیر و جوان را در عراق و سوریه و افغانستان و پاکستان و لبنان و ایران به شهادت رسانده اند.

ایران در مقایسه با رژیم آل سعود با اختلافی فاحش در موضع بالاتری قرار دارد. وقایعی مانند فاجعه منا و جنایت آل سعود در یمن و حمایت این رژیم از گروهک های تکفیری تروریستی در منطقه، در کنار بحران داخلی میان شاهزاده ها در این کشور، همگی این پیام را دارد که ایران نباید برای مذاکره با چنین رژیمی خود را در موضع پایین تر قرار داده و درخواست حقارت آمیز تنش زدایی و مذاکره را مطرح کند.

** اول از کارنامه بگویید، بعد وعده های جدید را لیست کنید

روزنامه شرق در گزارشی نوشت:«هرچه به انتخابات ریاست‌جمهوری نزدیک می‌شویم، نام نامزدهایی که می‌توانند از سوی جبهه اصلاحات مطرح باشند، بیشتر به گوش می‌رسد و تا حدی وضعیت آنها هم بیش از پیش روشن می‌شود؛ چنان‌که روز گذشته اسماعیل گرامی‌مقدم، سخنگوی حزب اعتماد ملی، اعلام کرد نامزد این حزب محمدعلی افشانی است».

اکثریت طیف اصلاح طلب در خصوص پایبند بودن به  «مردم سالاری» و «جمهوریت» سابقه خوبی بجای نگذاشته است. برای مثال این طیف هر بار در آستانه انتخابات ریاست جمهوری با تعداد زیادی کاندیدا به میدان آمده و در رقابت ها حضور می یابد.

در ادامه، چه در انتخابات پیروز شود و چه شکست بخورد، در هر دو حالت به مردم دهن کجی می کند. اگر در انتخابات شکست بخورد، یا دروغ تقلب را مطرح کرده و یا با هجمه به شورای نگهبان، بر سقوط پایگاه اجتماعی خود سرپوش می گذارد.

طیف اصلاحات اگر در انتخابات پیروز شود نیز با دروغ «اختیارات محدود» از عمل به وعده ها و رسیدگی به مطالبات مردم شانه خالی می کند.

یک سوال؛ مگر اصلاح طلبان نمی گفتند که رئیس جمهور در ایران اصلا اختیاراتی ندارد و صرفا یک تدارکاتچی است؟! پس چرا هر روز یک کاندیدای جدید از سوی این طیف معرفی می شود و تاکنون دهها کاندیدا از طیف اصلاح طلب اعلام آمدگی کرده اند!

اصلاح طلبان بهتر است بجای لیست کردن وعده های جدید، از سرانجام وعده های سالهای 92 و 96 و کارنامه خود در دولت روحانی بگویند.