به گزارش مشرق، محمدکاظم کاظمی از چهره های سرشناس شعر انقلاب اسلامی که افغانستانی است چند روز پیش در مطلبی نوشت:
بدون هیچ پیامکی، بدون هیچ اخطاری، بدون هیچ اطلاعی. ظهر جمعه به عابربانک می‌روی که پولی به دختر دانشجویت در تهران بفرستی، و با این جمله مواجه می‌شوی. هیچ مهم نیست که تو ممکن است در سفر باشی و به بانک دسترسی نداشته باشی؛ هیچ مهم نیست که در بیمارستان و در پی پرداخت پول معالجه‌ات باشی.
بیشتر بخوانیم:
در دوران جهاد به خون شریکی رسیدیم / دو ملت ایران و افغانستان میراث دار زبان با صلابت حافظ و مولانا هستند
اظهار نظر آیت‌الله هاشمی درباره مهاجران افغان
فاضل‌نظری: شعر انقلاب نباید در تاریخ و جغرافیا محدود شود
جالب اینکه برای واریز پول هیچ مسدود شدنی در کار نیست و فقط برای برداشت مسدود شده است.
این اتفاقی است که بارها می‌افتد به خاطر یک دستور برای ایجاد یک ممنوعیت یا محدودیت تازه. چون تو از «اتباع بیگانه» هستی. همین.
کاظمی پس از انتشار این مطلب، توضیحاتی دربارۀ داستان کارت‌های عابربانک مهاجرین هم منتشر کرد:
۱. از مسئولان روابط عمومی بانک تجارت سخت سپاسگزارم که با حفظ احترام و حسن سلوک تمام، تلفن زدند و در این مورد توضیح دادند که این مسدود شدن کارت‌های عابربانک به دستور مراجع بالاتر بوده است.
بله درست است و این را هم بیفزایم که هرچند قرعۀ کار من این بار به نام بانک تجارت خورده بود، من گاه از سوی بعضی بانک‌های دیگر هم با این رویداد مواجه شده‌ام و آن هم به دفعات.
۲. انعکاس این قضیه در فضای مجازی و رسانه‌ها بسیار وسیع بود، وسیع‌تر از آنچه تصورش را می‌کردم. ممنون و قدردان همه کسانی هستم که به هر شکلی اظهار همدردی کردند و بسیاری‌ها نیز دست به کار شدند و به مطالبه‌گری در این مورد پرداختند. همین محبت‌ها و همدردی‌هاست که به ما دلگرمی و امید می‌دهد. امید به رفع تنگناها هرچند سخت است و در این سال‌ها تنگناها غالباً بیشتر شده است.
۳. یک توضیح ضروری دیگر در مورد عبارت «جواز اقامت» است. از سوی بعضی دوستانی که پیگیر این ماجرا بودند، این سخن نیز مطرح می‌شد که طبق فرمودۀ مسئولان، این انسداد کارت‌های بانکی شامل کسانی می‌شود که «جواز اقامت» ندارند.
متأسفانه از عبارت «جواز اقامت» چنین برداشت می‌شود که هر کسی که جواز اقامت ندارد بی‌مدرک است و اقامتش غیرقانونی است و باطل شدن کارت او طبیعی و بلکه لازم است. ولی من این نکته را بیفزایم که مهاجران صاحب مدرک افغانستان در ایران دو دسته‌اند. یکی گروهی که گذرنامه و «جواز اقامت» دارند و یکی گروهی که «کارت شناسایی» دارند. گفتنی است که این دارندگان کارت شناسایی هم از نظر اقامتی در ایران ریشه‌دار هستند و اقامتشان از دارندگان جواز اقامت از جهاتی مطمئن‌تر است. من خودم ۲۵ سال با کارت شناسایی زندگی کرده‌ام. این را از این جهت عرض کردم که تصور نشود هر کسی که به اعتبار نداشتن «جواز اقامت» کارت بانکی‌اش باطل می‌شود در واقع یک مهاجر غیرقانونی بوده است. نه، او هم قانونی است، ولی اسم مدرک شناسایی او «جواز اقامت» نیست.
حالا شنیده‌ایم که قرار است که کارت‌های بانکی این گروه مسدود شود، کسانی که بخش عظیمی از مهاجران بامدرک را تشکیل می‌دهند. بسیاری از این‌ها قریب به سی سال است که در ایران زیسته‌اند و بسیاری حتی در این کشور به دنیا آمده‌اند. غصه اصلی ما محرومیت این گروه وسیع کارت‌دار است نه فقط دارندگان جواز اقامت.
و خدا کند این خبرها راست نباشد.
