به گزارش مشرق، وجیهه سامانی، نویسنده و منتقد ادبی، ضمن واکنش به دیوارنگاره ویدان ولی عصر با موضوع مادر، نوشت:
بی اغراق یکی از زیباترین و پرمعناترین تابلوهای شهری این چند دهه، همین دیوارنگاره میدان ولیعصر بوده.
تصویری که زن را در درست ترین جای ممکن در عالم نشون داده؛ جایگاه رفیع مادری.
سال هاست بانوان ما در هر فن و رشته و هنری که وارد شدن، تونستن به بالاترین حد موفقیت ش دست پیدا کنن و امروز دیگه کسی نمی تونه منکر توانایی و قدرت شون بشه.
اما چیزی که سال ها ازش غفلت شده و حالا دلیل اصلی هجمه به این دیوارنگاره ست، اینه که این تصویر داره زن را در درست ترین جایگاه فطرتش نشون میده. جایگاهی که جایگزین نداره، که مثل و مانند نداره، که فقدانش جبران ناپذیره، که با تمام ثروت عالم و پیشرفته ترین تجهیزات و تکنولوژی ها، نمیشه مشابهش را ساخت. و اون مقام مادری و قدرت اعجازانگیزش در پرورش انسانه.
و حالا خیلی طبیعیه که این قدر خشمگین و بی منطق و به اسم دفاع از حقوق زن و فمنیسم به این دیوارنگاره بتازن و حنجره پاره کنن و گریبان چاک بدن. چرا که در منطق و جهان بینی شون زن را برای همه چیز -دقیقا همه چیز می خوان- الا در مقام انسان سازی. چون قصدشون ساختن دنیا نیست، نابودی دنیاست. و خوب می دونن برای نابودی دنیا، برای نابودی تمدن ها، برای نابودی زندگی بشری، باید جایگاه رفیع مادری را بزنن!
از سال ٧٨ تا به امروز، روزی نبوده که فارغ از تحصیل و شغل و حرفه نویسندگی و فعالیت های اجتماعی بوده باشم. اما در این دو دهه، چیزی که همیشه برام تو اولویت اصلی بوده، خانواده و بچه ها بودن. خیلی وقت ها هم خیلی از موقعیت های خوب کاری و اجتماعی را فدای مصلحت بچه ها کردم. اما امروز که به عقب نگاه می کنم، برای یک لحظه؛ حتی برای یک لحظه کوتاه، از انتخاب ها و مصلحت اندیشی هام پشیمون نیستم.
چرا که افتخارم و حاصل همه زندگی ام، مادرانگی و تربیت فرزندانم بوده؛ که با هیچ لذت و ثروت و قدرتی در عالم، نمی تونه جایگزین بشه.
موهبتی که خداوند فقط به یک زن بخشیده و… همین از تمام جهان کافیه.
با احترام به دوستانی که به دلایل مختلف، از مشکلات اقتصادی گرفته تا مسائل و علائق شخصی، مدل و الگوی دیگه ای برای زندگی انتخاب کردن. طبعاً روی صحبت با کسانی ست که می خوان فرهنگ و سبکی خلاف فطرت را به بانوان دیکته و تحمیل کنن.
