به گزارش مشرق، در دوران دفاع مقدس سربازان رکن اصلی پایداری بودند و حالا هم در حد بضاعت‌شان حافظ ارزش‌های کشورشان هستند. شاید نوع نگاه به فراخور تغییر زمان متفاوت شده اما آنها نشان داده‌اند که در مواقع لزوم خط شکنانی هستند که برایشان حفاظت از وجب به وجب خاک ایران با ارزش‌ترین امر دنیوی است. سردار موسی کمالی، رئیس اداره سرمایه انسانی سرباز ستاد کل نیروهای مسلح از جمله افرادی است که در جوانی به‌عنوان یک سرباز و رزمنده پا در عرصه نبرد گذاشت و حالا هم به‌عنوان یک فرمانده، وظیفه پرورش سربازان برای خدمت به ایران را عهده دار است. با او در رابطه با اینکه ایران دوستی چه نقشی در تربیت سربازان دارد و امید تا چه حدی در کارشان عجین شده گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
چرا ایران را باید دوست داشت؟
دین، مذهب و کشور ارزش‌هایی هستند که از هستی ما مهم‌تر و والاتر است. نسل‌های مختلف در طول تاریخ چند ساله انقلاب، برای دفاع از حریم کشور جانشان را داده‌اند تا دشمن نتواند حتی یک گام به خاک ایران عزیزمان نفوذ کند. ما چه در جنگ تحمیلی و چه بعد از آن برای دفاع از امنیت کشور شهدای بسیاری داده‌ایم که این خود مصداق حفاظت از همین ارزش‌ها است. ما برای اعتلای پرچم کشورمان تلاش می‌کنیم چراکه همواره از جهات مختلف مورد ارزیابی قرار می‌گیریم. ایران مهد اسلام است و میراثی است که از گذشته برای ما مانده که باید آن را به آیندگان تحویل دهیم. همین مسائل است که باعث شده ما از جان و مال‌مان بگذریم تا ایران، همیشه پایدار بماند.
بدون شک سربازان وظیفه نیز جایگاه ویژه‌ای در این راه دارند.
دوره خدمت سربازی چند هدف را دنبال می‌کند. جوانانی که پا در این دوره می‌گذارند برای دفاع از عزیزترین ارزش‌ها تلاش می‌کنند و سال‌هایی از عمرشان را می‌گذارند تا تعرضی به کشور نشود و امنیت حکمفرما باشد. امری که در هیچ کجای دنیا نمی‌توان در ازای آن پاداش یا مبلغی را تعیین کرد. دفاع از کشور جزو آن ارزش‌های معنوی است که تنها می‌تواند اجر اخروی به دنبال داشته باشد.
آیا سربازانی که در مسیر دفاع از ارزش‌ها جانشان را از دست می‌دهند یا دچار مصدومیت می‌شوند، شهید و جانباز محسوب می‌شوند؟
کسی که برای دفاع از کشور در مأموریت‌ها با اشرار و ضدانقلاب درگیر شود و جانش را از دست بدهد یا مجروح شود قطعاً شهید و جانباز محسوب خواهد شد.
در حال حاضر با دو نگاه کاملاً متفاوت روبه‌رو هستیم. جوانانی که در دوران جنگ با هدف حفظ امنیت کشور ایثار و جانفشانی می‌کردند و جوانانی که در سال‌های اخیر مقطع سربازی را دوره‌ای بی‌فایده می‌دانند و... آیا تمهیدی برای تغییر تفکر اندیشیده‌اید؟
امنیت امری استمراری و پایدار است و این‌طور نیست که با پایان جنگ تمام شود. ما باید در هر برهه‌ای آمادگی لازم را داشته باشیم. البته در این سال‌ها آمادگی ما آنقدر افزایش یافته که دشمن توانایی لازم برای مقابله را نمی‌بیند. در سال‌های جنگ حضور در جبهه‌ها افتخار زیادی داشت و همه برای یک رزمنده ارزش زیادی قائل بودند، اما متأسفانه امروز با وجودی که سرباز همچنان همان مدافع و مولد امنیت کشور است، مردم، مسئولان و رسانه‌ها این نگاه ارزشی را به او ندارند، در این شرایط سربازان امروز تصور می‌کنند که دوران خدمت وقت تلف کردن است. در حالی که اگر سربازان به‌عنوان قهرمانان ملی شناخته شوند، دیگر نگاه ناامیدانه به مقوله سربازی وجود نخواهد داشت.
با توجه به معضل بیکاری در جامعه یکی از مواردی که می‌تواند چشم‌انداز روشنی را برای سربازان رقم بزند، بحث استخدام سربازان در یگان‌های خدمتی‌شان است. آیا چنین فرصتی برای افراد متقاضی پس از پایان دوره ضرورت خدمت سربازی وجود دارد؟
مصوبه‌ای در این باره وجود ندارد اما برخی از سربازانی که شایستگی و توانایی لازم را داشته باشند در داخل نیروهای مسلح، وزارت جهاد یا آموزش و پرورش جذب خواهند شد.
از آنجا که پرونده طرح خرید سربازی مشمولان بالای 8 سال در پایان سال‌جاری بسته می‌شود، سرنوشت سربازانی که توانایی پرداخت این مبلغ را چه به‌صورت نقد و چه اقساط نداشتند به چه شکلی خواهد بود؟
از دیدگاه من این طرح تبعیض‌آمیز بود و مشمولان را به غیبت ترغیب می‌کرد که خوشبختانه این طرح پایان سال 97 متوقف می‌شود و مشمولان متقاضی تا پایان سال‌جاری فرصت دارند که به‌صورت نقد یا اقساط وضعیت دوره سربازی‌شان را مشخص کنند. نکته عجیب برای من این است که بسیاری از خانواده‌ها حاضرند فرزندشان را به یک دانشگاه چند 10 هزار متر دورتر برای تحصیل بفرستند اما وقتی بحث سربازی پیش می‌آید اظهار نگرانی می‌کنند. به نظر من بهترین راهکار برای غایبانی که توان مالی پرداخت جریمه سربازی را تا پایان امسال ندارند شرکت در دوره سربازی است.
خبر خوش نوروزی برای سربازان...
شاید خبر جدیدی نباشد اما سربازانی که حسن انجام وظیفه داشته باشند به اختیار فرماندهانشان غیبت و اضافه خدمتشان بخشیده می‌شود. همچنین سعی داریم ظرفیت دوره‌های مهارت آموزی را افزایش دهیم و از سربازان می‌خواهیم از این فرصت‌ها نهایت استفاده را داشته باشند.
با توجه به اینکه در آستانه بهار 98 هستیم، بهترین خاطره‌ای که از نوروز در طول سال‌های خدمت‌تان داشته‌اید، چه بوده است؟
زمان جنگ با وجود همه مشکلات، بچه‌ها به چیدن سفره هفت سین در هر شرایطی اهمیت زیادی می‌دادند. طبیعی است که در میان آن همه آتش و خاک و گلوله سیر و سماق و سرکه و در کل هفت سین عادی پیدا نمی‌شد به‌همین خاطر برای اینکه این 7 سین ساخته شود می‌گشتند و هرچه سین داشت می‌گذاشتند و سفره‌های‌مان با سنجاق، ساق پا، سرنیزه و اینها کامل می‌شد. گاهی حتی سه تا ساق پای مصنوعی و چند سرنیزه می‌گذاشتند اما پای همان سفره پر از صمیمیت سال را تحویل می‌کردیم.
حرف پایانی...
از اینکه نمی‌توانیم در حد زحمت و تلاش سربازان از آنها حمایت کرده و محیطی در شأن جمهوری اسلامی ایران برایشان فراهم کنیم، شرمنده هستیم.
منبع: ایران آنلاین
