به گزارش مشرق، مصطفی تاجزاده فعال سیاسی اصلاحطلب و محکوم امنیتی در ماه گذشته به بهانههای مختلف از جمله شرکت در مناظرههای دانشجویی یا گفتگوهای مطبوعاتی تلاش میکند تا مذاکره با آمریکا را به نفع ملت ایران نشان دهد و بگوید تحت هر شرایطی نباید باب مذاکره بسته باشد.
تاجزاده در مناظره دانشجویی با حجتالاسلام نبویان، در توجیه مذاکره به بهانه جلوگیری از جنگ گفته بود، "امکان ندارد که شیوهای جز تعامل برد-برد یا باخت-باخت وجود داشته باشد و ما محکوم به گفتگو هستیم. حالا این گفتگو میخواهد قبل از جنگ باشد یا بعد از جنگ باشد و عقل حکم میکند که قبل از اینکه همه چیز به هم بریزد گفتگو کنیم."
بیشتر بخوانید:
معادله دروغینی به اسم «یا جنگ یا مذاکره»
مذاکره نیازآمریکا است نه امتیاز برای ما
وی اخیراً در گفتگو با روزنامه شرق، با ادعای اینکه در سیاست خارجی اصل بر مذاکره و دستیابی به تفاهم است مگر خلافش ثابت شود، میگوید: حتی در وضعیت جنگ هم هم نباید راههای مذاکره را بطور کامل بست اما در شرایط کنونی من به مذاکره مشروط با دولت آمریکا و حتی شخص ترامپ معتقدم. براین اساس باید با پذیرش اصل مذاکره نسبت به رفتار آمریکاییها عکسالعمل نشان دهیم. برای مثال اگر آمریکا ۱۲ شرط برای مذاکره با ایران میگذارد، جمهوری اسلامی هم ۱۲ شرط بگذارد یا وقتی ترامپ میگوید ایران باید از سوریه خارج شود، روحانی هم بگوید، آمریکا باید نیروهای خود را از کشورهای همسایه ایران خارج کند. اگر شروط ما پذیرفته شد، پای میز مذاکره میرویم."
برخی تحلیل گران معتقدند، گرچه زمانی میتوان در جنگ از مذاکره صحبت کرد که طرفین در شرایط برابر باشند یا اینکه طرف مقابل در نقطه ضعف قرار دارد و میتوان از وی امتیاز گرفت، اما ایران در سالهای پایانی جنگ و زمانی که در جبههها توانسته بود ضربات مهمی را به ارتش عراق وارد کند، پای مذاکره بر سر قطعنامه ۵۹۸ نشست اما در سالهای آغاز جنگ درخواست هیئتهای صلح را رد میکرد چراکه نمیتوانستیم در شرایطی که بخشهایی از خاک ما در دست عراق بود با وی مذاکره کنیم چراکه نتیجه این مذاکرات و اعلام آتشبس محکم شدن پای عراق در مناطق اشغال شده ایران بود.
تاجزاده در حالی صحبت از شرط گذاشتن برای آمریکا میکند که این کشور نه تنها از اجرای تعهدت خود در برجام سرباز زد بلکه از این توافق خارج شد و این تصور که بخواهد به شروط ایران برای مذاکره پایبند باشد یا آنها را بپذیرد قدری سادهانگارانه است.
این محکوم امنیتی که در برخی مقاطع خشونتبار مانند حوادث کوی دانشگاه ۷۸ و فتنه ۸۸ نقشآفرین اصلی بود، در ادامه گفتگویش، درباره مذاکره با دولت ترامپ که سیاستهایش توسط سران اسرائیل تعیین میشود، گفته که با ترامپ میتوان گفتگو کرد و با اشاره به ماجرای مخالفت نتانیاهو با برجام ابراز عقیده میکند که "تمام سیاستهای آمریکا در اسرائیل نوشته نمیشود! " این در حالیاست که بارها در خلال مذاکرات ایران با ۵+۱، نخستوزیر رژیم صهیونیستی به آمریکا سفر کرده بود و دولت این کشور نسبت به امنیت رژیم اشغالگر قدس تضمین داده بود.
تاجزاده پا را فراتر میگذارد و میگوید "لازم است ما به سمت مذاکره به منظور لغو تحریمها برویم. مذاکره مستقیم و اگر نبود غیرر مستقیم و از طریق واسطهها گفتوگو شود و از این طریق ترامپ را در تنگنای بیشتری قرار داد! " حالا سوال این است که چگونه میتوان با مذاکره آن هم از طریق واسطه! و بمنظور لغو تحریمها که نیاز ما است، ترامپ در تنگنا قرار بگیرد. در حالیکه اگر ما برای لغو تحریم به سمت مذاکره برویم، نشانه استیصال است و آمریکا میتواند به ما فشار بیارود.
تاجزاده درباره پالرمو و cft هم میگوید، تصویب آنها به نفع ملت است و نباید آن را مشروط به اقدامات اروپا کنیم! در حالیکه دیوید لوییس، دبیر اجرایی گروه اقدام مالی (FATF) در گفتوگویی با بی بی سی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا تضمینی برای خروج ایران از فهرست سیاه این نهاد پس از اجرای خواسته های FATF وجود دارد، گفت: تضمینی وجود ندارد!
همچنین اقدامات اروپا هنوز به مرحله اجرا نرسیده و از اولین اولتیماتوم ایران کمتر از یک ماه باقی مانده و در صورتی که اروپا به تعهدات خود عمل نکند، ایران اولتیماتوم دوم را کلید خواهد زد.
علاقه تاج زاده برای مذاکره با آمریکا که به هر بهانهای تلاش میکند ایران را محکوم کند و در ماجرای اخیر انفجار نفتکشها نیز ایران را مقصر دانسته، نشان از این روحیهای دارد که بهرغم مشاهده همه عهدشکنیهایامریکا در مقاطع مختلف تاریخ ۴۰ ساله انقلاب اسلامی، علاقهای به عبرت گرفتن ندارند.
در شرایطی که مجموعه نظام اعم از دولت و سایر نهادها، راه مقاومت را در برابر زورگویی و زیادهخواهیهای آمریکا و طرف اروپایی برجام در پیش گرفته اند و اولتیماتوم اول ایران در ۱۸ اردیبهشتماه امسال موجب شد تا لحن آنها تغییر کرده و وزیر خارجه آلمان را راهی ایران کند و ترامپ نیز با رد هرگونه احتمال حمله نظامی، شینزو آبه را برای وساطت بفرستد، اما برخی در داخل کشور چشم بر دستارودهای مقاومت بسته و هنوز به دنبال مذاکره برای حل مشکلات هستند.