به گزارش مشرق، مهدی جهان تیغی فعال رسانه ای در کانال تلگرامی خود نوشت:  طی چند روز اخیر، دلایل تحریم ظریف توسط آمریکا، سبب بحث‌های متنوعی در میان جامعه تحلیلی کشور شده است. تحریم ظریف قطعا محکوم هست و همه باید در داخل آن را محکوم کنند ولی اینک عده‌ای سیاست زده به جای آنکه این مساله را اجازه بدهند در افکار عمومی تبدیل به یک عبرت تاریخی بشود، درباره آن آدرس غلط بدهند و یا حتی قهرمان‌سازی می‌کنند، نیز به هیچ وجه قابل قبول نیست. در خباثت دولتمردان آمریکایی چه در زمان اوباما و چه در زمان این رئیس جمهور  به ظاهر دیوانه فعلی شکی وجود ندارد ولی برای روشن تر شدن موضوع باید به عوامل داخلی زمینه‌ساز تحریم ظریف نیز پرداخت.

بی شک آمریکایی‌ها در هنگام تصمیم ظریف برای تحریم، ابعاد مختلفی را بررسی کرده و بعد دست به این اقدام زده‌اند. طی چند ماه اخیر، ترامپ و دیگر مقامات آمریکا، شاید هفته ای نگذشته است که از علاقه‌مندی برای مذاکره با ایران و مقامات آن سخن نگفته باشند. دیگر برای همه افرادی که مواضع دولت ترامپ را تحلیل می‌کنند، شکی باقی نمانده که در آمریکا کسی بیشتر از ترامپ علاقه ندارد که با ایران وارد مذاکره شود و دستاوردی قابل توجه برای کارنامه سیاست خارجه خود دست و پا کند.

بنابراین چرا باید ظریف را که اصلی‌ترین گزینه برای مذاکره مجدد با آمریکا است را تحریم کنند؟! جواب این است که او را تحریم می‌کنند تا فشاری برای مذاکره مجدد با ایران و اتفاقا خود او باشد! این گزاره بسیار شفاف و دقیق است. آمریکا علاقه‌مند به مذاکره است و برای پای میزآوردن ایران اکنون از هیچ تحریم و فشار حداکثری فروگذار نکرده است. به معنای دیگر هرجا امیدی برای فشارآمدن به ایران بوده، سراغش رفته‌اند تا با اعمال تحریم، ایران مجبور به عقب نشینی و مذاکره مجدد شود. بنابراین تحریم ظریف نیز طبق این  محاسبه اتفاق عجیبی نیست.

اما پس از این مقدمه برگردیم به این سوال که عوامل یا عامل اصلی داخلی زمینه‌ساز ظریف چه بوده است؟! برخی اصلاح‌طلبان خیلی تلاش‌کردند که به صورت خوشمزه و البته با عرض معذرت احمقانه‌ای تحریم ظریف را به نیروهای ارزشی داخل کشور ربط بدهند. اما این استدلال کاملا غلط است؛ زیرا آمریکا تاکنون برای رضایت اعتدالیون در ایران خیلی کارها کرده ولی برای مقابله با ارزشی‌ها – به قول آنها تندروها- کاملا برعکس عمل کرده است.

آنچه آمریکا را درباره تحریم ظریف به جمع‌بندی رسانده بخش جدی آن به روحانی و نزدیکانش و صدالبته خود شخص ظریف برمی‌گردد. زیرا در این شش سال آنها بودند که همواره حامل پیام ترس از تحریم به خارج از کشور بودند. در این زمینه ده‌ها مثال و مصداق می‌توان بیان  کرد. وقتی این طیف اینقدر درباره تحریم از خود ضعف و ترس نشان داده‌اند، دلیلی ندارد که آمریکا از این ابزار ترس و ضعف علیه خودشان و دولت روحانی استفاده نکند. یعنی خیلی ساده محاسبه این است که: فردی که از تحریم می‌ترسد بهترین گزینه برای تحریم است! زیرا برای خروج از تحریم همه کار منجمله مذاکره را ممکن است مجبور شود قبول کند.

بنابراین آقای روحانی و ظریف بهتر است همان اندازه که دولتمردان بی وفای! آمریکا را ملامت می کنند، خود را نیز ملامت کنند. تجربه نیز نشان  داده که غربی‌ها هرکس را که بیشتر منعطف بوده و یا ضعف نشان داده، بیشتر مورد نوازش خود قرار داده‌اند.