به گزارش مشرق، محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه‌ای در کانال تلگرامی خود نوشت:

دستگاه قضائی، اکبر طبری معاون دفتر رئیس پیشین قوه قضائیه را بازداشت کرده و در حال رسیدگی به اتهامات و تخلفات اوست.

این نقطه قوت و اعتبار دستگاه قضائی است که از تخلف دانه درشت ها نمی گذرد؛ در معاونت دفتر رئیس پیشین این دستگاه باشد، یا جزو منصوبان و اطرافیان و نزدیکان فلان یا بهمان رئیس جمهور؛ خاتمی باشد یا هاشمی، احمدی نژاد باشد یا روحانی.

اما شبکه فساد سیاسی- اقتصادی و شبکه نفوذ وابسته به دشمن که بارها از قوه قضائیه ضربه خورده، می کوشد همین نقطه قوت نظام را تبدیل به نقظه ضعف و بهانه انتقام جویی و درگیری داخلی کند.

آنها در این مسیر، از حساسیت طیف های مختلف نیز برای برانگیختن فضای مجادله و مبادله ادبیات تند و نا امید کننده استفاده می کنند تا از این طریق بتوانند جریان بروکرات فاقد کارنامه خدمتگزاری (متهم به نفوذ زدگی، سازش در مقابل غرب، و ایجاد خسارت های بزرگ) را از کانون توجه و مطالبه عمومی خارج کنند.

شبکه رسانه ای و سیاسی آلوده، اصرار دارد روی موج درگیری و مجادلات میان چهره های درون نظام سوار شود و ضمنا نسبت به همه طرفین این مجادلات، جدا جدا عقده گشایی کند (چنان که اخیرا درباره آقایان یزدی و آملی لاریجانی دیدیم).

آنها همان قدر که از جبهه پایداری و سعید جلیلی و  حزب اللهی های مطالبه گر کینه دارند و عقده گشایی کرده اند، نسبت به جمنا و  قالیباف و حامیان سیاسی آنها نفرت پراکنی کرده اند؛ ولو با بهانه های متفاوت.

همان قدر که علیه آیت الله مصباح بدگویی و ترور شخصیت کردند، مشابهش را به شگرد ها و ادبیات دیگر، در ترور شخصیت مرحوم مهدوی کنی روا داشتند؛

و اگر مکررا علیه آیت الله یزدی ترور شخصیت و شانتاژ کرده اند، بارها (به خاطر مقابله با جریان فتنه سال 88) دست به عقده گشایی علیه آقای الله آملی زده اند؛ حالا هم که او رئیس "مجمع" هست و این مرکز مهم را باید بی ثبات یا نا معتبر کرد.

شبکه آلوده به فساد و نفوذ، هر جا که درگیری و مجادله ای میان یکی از این طیف ها و شخصیت های درون نظام در فضای عمومی دیده، فارغ از این که حق با کدام طرف دعوا باشد، بلافاصله هیزم کش دعوا شده و بنزین بر آتش مجادله ریخته اند.

آنچه دیروز و امروز به عنوان اظهارات آیت الله یزدی و پاسخ آقای آملی لاریجانی در فضای عمومی منتشر شد - و آمیخته با تایید و تکذیب ها و کم و زیاد هایی هم بود-، بلافاصله مورد موج سواری محافل هوچی (و مصمم به درگیر کردن نظام و مردم با مجادلات و حواشی غفلت آفرین نسبت به اولویت های کشور) قرار گرفت.

این که یک معاون دفتر رئیس پیشین قوه قضائیه مرتکب تخلفات و زد و بند هایی شده باشد، اتفاق کوچکی نیست و باید با دقت و قاطعیت رسیدگی شود. کسی هم نمی تواند سد راه پیگرد قضایی شود.

در عین حال، با وجود اهتمامی که الحمد لله در قوه قضائیه و مشی آیت الله رئیسی دیده می شود، نیاز ی به ملتهب کردن افکار عمومی و ایجاد حواشی غیر قضایی ندارد. و اتفاقا در فضای توام با آرامش و وقار و خویشتنداری، حق و عدالت و مصلحت بیشتر مراعات می شود.

برخی نیروهای حزب اللهی، گلایه ها و آزردگی هایی از برخورد ناشایست برخی قضات و دادسراها در دوره ریاست آقای آملی داشته اند، همچنان که نسبت به برخی کوتاهی ها درباره مطالبه عدالت و مبارزه با مفسدان اقتصادی و سیاسی. 

اما اکنون زمان آن نیست که آن دلخوری ها -ی ولو بحق- بهانه ملتهب کردن فضای عمومی و ساختن موج هایی شود که بهره بردار نهایی آن دشمنان و بدخواهان هستند.

چاره چیست؟ پرهیز از مبادله ادبیات و اتهامات تند و تمکین در برابر قانون. باید به دستگاه محترم قضایی به ویژه در دوره جدید که با شجاعت و اهتمام فراوان، درگیر پرونده های بزرگ و متعدد شده، مجال داد تا به نوع این پرونده ها و از حمله اتهامات اکبر طبری رسیدگی کند و حکم صادر نماید.

این حکمت سرشار از مصلحت، نامه  66 امیر مومنان (ع)  در نهج البلاغه، خطاب به ابن عباس است که با دعوت به پرهیز از هیجان فرمود: «فلا یکن أفضل ما نلت فی نفسک من دنیاک بلوغ لذة أو شفاء غیظ، ولکن إطفاء باطل أو إحیاء حق. برترین چیز نزد تو نباید رسیدن به لذت (مراد دل) و یا خالی کردن خشم (خنک کردن دل)، بلکه باید خاموش کردن باطل و یا زنده کردن حق باشد». سیره امیر مومنان (ع) مالامال از عمل به این تکلیف بزرگ است.