به گزارش مشرق، محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانهای در کانال تلگرامی خود نوشت:
وقتی یک دیگ غذا بار گذاشته می شود، هر کس ممکن است کمکی بکند. یکی دیگش را بیاورد و دیگری برنج و روغن و گوشتش را، و سومی اجاق گازش را و چهارمی نمک و ادویه اش.
کسانی هم ممکن است اندازه آب کش کردن برنج و هم زدن محتوای آن، و یا برداشتن و گذاشتن دیگ روی گاز کمک کنند. حتی ممکن است کسی کاری از او ساخته نباشد و همدلانه تماشاچی ماجرا شود.
اما می دانید کار زذیلانه چیست؟ این که کسی یا کسانی بخواهند موش یا فضله آن را در دیگ بیاندازند و دست پخت جمع را آلوده کنند و از چشم بیندازند!
برنامه عصر جدید در شبکه سوم سیما با موج اجتماعی یی که به راه انداخت، گل کرد. چند ده میلیون نفر در حالی طی چند ماه اخیر پیگیر این برنامه بودند که شبکه ای سازمان یافته اصرار داشت سیما را به طور اعم و شبکه سه را به طور خاص فاقد مخاطب معرفی کند.
عصر جدید و قوت و ضعف های آن را می شود نقد کرد و باید هم نقد کرد تا بهتر شود؛ همین طور صدا وسیما را. اما شبکه تخریب سازمان یافته، که در نبردی خود ساخته به افکار عمومی باخت، اکنون می کوشد با دامن زدن به حواشی، اصل آن اتفاق و اقبال عمومی را به حاشیه ببرد.
این طیف اکنون ذره بین دست گرفته اند تا با جوریدن احوال یا آلبوم های شخصی برخی شرکت کنندگان یا برندگان، حاشیه بسازند و چنین القا کنند که آنها صد در صدی هم مقید به هنجارها نیستند. این جماعت همانند که ادعا می کنند به حریم خصوصی افراد کاری نداشته باشید.
نمی گویند هم که دردشان از کجاست. گویا مردم را کم حافظه می شمارند. اینها همان شبکه ای هستند که روزی القا کردند اگر مدیر شبکه ای تغییر کند یا اداره برنامه های ملی از انحصار فلان مجری ورزشی یا بهمان مجری سینمایی و هنری خارج شود، صدا و سیما کن فیکون می شود و مخاطبانش ریزش می کنند.
پس از تغییرات هم، به صف شدند تا بگویند مردم، تلویزیون ملی را نمی بینند. برخی بازیگران درجه چندم را هم با لظایف الحیل به شبکه های آلوده ای ماهواره ای بردند تا ادعایشان را باور پذیر کنند. اما حالا اغلب آن بازیگران ابراز پشیمانی می کنند و واسطه می تراشند که برگردند.
در این حیص و بیص، گل کردن برنامه عصر جدید آن هم با مشارکت خود مردم، نقض غیر قابل چون و چرای ادعای اردوگاه دروغ بود. فارغ از این که به درستی انتظار داشته باشیم عصر جدید در آینده و در عرصه الگوسازی، ارتقا پیدا کند و هرچه ایرانی تر ، اسلامی تر و معطوف به ظرفیت های پیشرفت ملی شود.