به گزارش مشرق، مسکن مهریهای سرپلذهابی کرمانشاه از وعدههای پوشالی مسئولان دولتی بر تحویل واحدها خسته شدهاند و ساکنان مستقر در کانکسها نیز در وضعیت نامساعدی بهسر میبرند.
آبان ماه سال 1396 زلزله 7ریشتری مردم شهرستان سرپلذهاب استان کرمانشاه را غافلگیر و بسیاری از مردم را داغدار و خیلیها را بیخانمان کرد. در این حادثه دلخراش ساکنان مسکن مهر 576واحدی شهید شیرودی از این زلزله بینصیب نماندند بهطوری که سه بلوک از آن تخریب شدند و مابقی آسیب جدی دیدند.
واحدهای مسکونی که تنها پنج سال از تحویل گرفتن آن از یک شرکت تعاونی غیربومی به خانوادههای مسکن مهری میگذشت که این تخریب و عدم رعایت قوانین ساختوساز جای سؤال برای وزارت راه و شهرسازی پیش آمد و مسئول آن را بازخواست کرد تا بار دیگر به ساخت سه بلوک تخریبی و بازسازی دیگر بلوکهای آسیبدیده بپردازد.
بیشتر بخوانید:
اما با گذشت قریب به دو سال و با وجود وعده یکساله از سوی پیمانکار بر تکمیل پروژه و تحویل دادن آن به خانوادههای آسیبدیده متأسفانه نهتنها سه بلوک احداث نشده بلکه اجرای نوسازی و بهسازی سایر بلوکها به اتمام نرسیده است.
پیشرفت 30درصدی واحدهای تخریبی مسکن مهر پس از گذشت 2 سال
کیومرث کاظمی یکی از ساکنان مسکن مهر که واحدش کامل تخریب شده، اظهار داشت: دو تا زمستان را پشتسر گذاشتیم اکنون ساخت بلوک ما به مرحله ساخت پارکینگ رسیده است.
وی افزود: به هر یک از ما وعده تکمیل و ساخت یکساله را پیمانکار این منطقه داده است در حالی که آن واحدهای در حال نوسازی به اتمام نرسیده است؛ کار خیلی کند پیش میرود.
این فرد اضافه کرد: حدود دو سال است که بههمراه همسر و فرزندم کنار خانواده همسرم در روستا زندگی میکنم در حالی که شغلم در شهر است و هر روز باید رفت و آمد کنم.
همایون غلامی از دیگر ساکنان مسکن مهر در این گفتوگو با بیان اینکه در آغازین زلزله بسیاری از مسئولان اعم از رئیسجمهور، معاونانش و وزارتخانههای متعدد به دیدار خانوادههای آسیبدیده آمدند، ادامه داد: در این بازدیدها بسیاری وعده دادند که همهشان سر جایش ماندند و برای برخی شانتاژهای تبلیغاتی شد.
وی با تأکید بر اینکه بهدلیل بیمه بودن هر یک از واحدها حدود 36 میلیون تومان حق بیمه به 576 واحد تعلق گرفت، اظهار داشت: علاوه بر آن حدود 13 میلیون تومان به این واحدها اختصاص یافته و با قرارداد این پیمانکار قول تحویل یکساله تمام واحدها را به صاحبخانهها را دادند اما پس از گذشت نزدیک به دو سال با مشاهده واحدها میبینید که از سه بلوک تخریبی دو بلوک طبقه دوم و یک بلوک فقط مرحله ساخت پارکینگ را انجام دادند.
غلامی تصریح کرد: در اجرای تعمیر این واحدها نیز بهغیر از دو بلوک ابتدای ورودی مسکن مهر هنوز تکمیل نشده است و کار بهکندی پیش میرود.
نارضایتی مسکن مهریهای در کانکسها و وضعیت نامساعد آنها
ساکنان مسکن مهر واقعه زلزله 96 در منطقهای بهنام فولادی سرپلذهاب با کانکسهای اهدایی و خریداریشده استقرار یافتند، کانکسهایی که ساکنان آن در وضعیت نامناسبی بهسر میبرند، بهطوری که این وضعیت سبب نارضایتی بسیاری از شهروندان سرپلذهابی شده است.
خانمی که با مشاهده حضورمان در منطقه فولادی بهسمت ما آمد و در گفتوگو با خبرنگار اعزامی ما گفت: بعد از چند سال جان و دل خوردن صاحب خانه شدیم که یک شب با آمدن زلزله باز بیخانه شدیم.
وی با اعلام اینکه "بعد از زلزله مسئولی برای بازدید به منطقه ما نیامد تا ببیند ما در چه وضعیتی بهسر میبریم"، افزود: پس از واقعه فقط چند باری دکتر روانشناس و اعصاب و روان فرستادند که واقعاً به چه دردمان میخورد در حالی که اکنون با گذشت دو سال زندگی در این کانکسها دچار بیماری اعصاب شدیم.
این مادر آسیبدیده زلزله عنوان کرد: اکنون با سه فرزند بزرگ در یک کانکس مستقر شدم با یک توالت حلبی یا آهنی برای چند خانوار و یک شیر آب با شیلنگی بلند برای حداقل 20 خانواده وضعیت بنده مسکن مهری است بعد میآیند تبلیغ میکنند که به مسکن مهریها خیلی میرسند.
وی با اشاره به وعدههای متعدد بر تحویل واحدها به خانوادهها گفت: یک بار گفتند اردیبهشت امسال، بعد گفتند یک ماه دیگر و الآن میگویند "15 شهریور تحویل میدهیم"، که البته بعید میدانیم حرفشان عملی شود.
این خانم مصیبتدیده خاطرنشان کرد: اساسیترین مشکل بعد از تحویل دادن این واحدها تأمین پکیج است زیرا گفتند به ما نمیدهند با وجود اینکه قبلاً هر یک از این واحدها دارای پکیج بوده و آنها را بعد از زلزله اکثراً دزدیدند؛ با وجود این وضعیت خانوادهها و گرانی جامعه چگونه به خرید کولر و پکیج بپردازیم؟!
سرپلذهاب با جمعیت 50هزارنفری حدود 80 درصد از جمعیت آن از خسارت شدید و جدی زلزله 96 صدمه دیدند و با وجود آن تبلیغات وسیع مسئولان بر کمکرسانی و رسیدگی به معیشت مردم و وعدههای سلبریتیها بر همدردی و همراهی آنها با مشاهده گوشه گوشه از شهر همچنان آثار تخریبی ساختمانها و استقرار کانکسها و چادرهای برزنتی آن هم در فصل تابستان با دمای بالای 40 درجه این شهر مشاهده میشود و بچههای آنها بهجای حضور در کلاسهای اوقات فراغت، کنار کانکسها بهحالت افسرده و غمگین روزگار را سپری میکنند.