به گزارش مشرق، محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه‌ای در کانال شخصی خود در تلگرام درباره ناآرامی های این روزهای عراق نوشت:

بر اساس اطلاعات موثق، اکانت ها و کاربرانی از عربستان، به مراتب، بیش از خود مخالفان عراقی، در اغتشاش دو سه روز اخیر در عراق فعال بوده اند.

یعنی غیر از شبکه هایی مانند العربیه و الحرّه  و ده ها شبکه ماهواره غربی که کوشیدند به التهاب و توهم جنبش در عراق دامن بزنند، حجمی از توییت های تحریک آمیز، از مبدا عربستان و برخی مراکز صهیونیستی در فلسطین اشغالی مشغول داغ کردن آشوب بودند!

یادداشت دیگری از محمد ایمانی بخوانید:

بردگان زامبی ساز

چند ملاحظه درباره فتنه در عراق

در همین چند روز، ۵۸ هزار اکانت سعودی، در ترند کردن هشتگ آشوب‌های عراق مشارکت کرده و ۲۰۰ ربات، ۱۳هزار توئیت را برای ترند کردن استفاده کرده‌اند. گفته شد  ۷۹درصد هشتگ آشوب‌ها در عراق، از عربستان سعودی توئیت شده و فقط ۶درصد، از داخل از عراق بود!

صهیونیست ها نیز تلاش مشابهی را به کار بستند، بلکه آنها بودند که اتاق عملیات روانی سعودی ها را فرماندهی می کردند. به گفته فهمی هویدی روزنامه نگار سعودی، 10 سال قبل هم منشا هزاران توییت برای تحریک به آشوب و القای جنبش در ایران، اسرائیل (فلسطین اشغالی) بود.

این که چرا سعودی ها و صهیونیست ها در کنار سفارت آمریکا در بغداد، این قدر در تحریک و بزرگ نمایی موجی که ظرف دو روز فروکش کرد، دچار بیش فعالی شده بودند، علل مختلفی می تواند داشته باشد.

طبعا عراق به عنوان حلقه اتصال سوریه و لبنان به ایران و تکمیل محور مقاومت، جایگاه ویژه ای دارد. اما علت را باید در موضوع آنی تری جست و جو کرد. جنجال در عراق باید روند سلسله اتفاقات مهم در منطقه را از ذهن ناظران دور می ساخت.

یک هدف مهم و آنی، این بود که ضربات راهبردی و تحقیر آمیز جبهه مقاومت به آمریکا و اسرائیل و عربستان ظرف چند ماه اخیر را که در کانون تحلیل های مهم جهانی قرار گرفت، تحت الشعاع قرار گیرد.

حمله به آرامکو آن قدر پیچیده و مهیب بود که روزنامه صهیونیستی هاآرتص نوشت "تحلیل گران در اسرائیل، نگران تکرار عملیات به آرامکو، علیه رآکتور اتمی دیمونا هستند".

این حمله نه تنها رژیم عربستان را بی حیثیت کرد، بلکه توان شناسایی و بازدارندگی سیستم های نظامی آمریکا را هم به چالش کشید. حتی گفته شد امکان حملات پهپادی ناگهانی از انحصار آمریکا بیرون آمده و این آغاز دورانی تازه است.

آشوب  در عراق باید چنان پر هیاهو می بود که بتواند ماجرای حمله برق آسا و بدون رد پا به تاسیسات نفتی شرکت آرامکو  را بشوید و ببرد. همچنین ضربات اخیر حزب الله و مقاومت فلسطین به اسرائیل را که موجب زلزله سیاسی در تل آویو شد؛ وزیر دفاع را کله پا کرد و نتانیاهو را بر لبه سقوط قرار داد.

و از همه مهم تر، سرنگونی پهپاد جاسوسی گلوبال هاوک آمریکا و توقیف تحقیر آمیز نفتکش انگلیسی از سوی جمهوری اسلامی ایران که از چند ماه قبل اعلام کرد بر صبر راهبردی یک سال گذشته، نقطه پایان می گذارد و وارد فاز اقدام متقابل می شود. ایران گفت و به تهدیدش عمل کرد هر  چند که برخلاف آمریکا، هنوز فشارش را  حداکثری نکرده است.

ترسیم کاریکاتور پر سر و صدای آشوب در عراق قرار بود پرونده تحلیل روند این حوادث مهم را ببندد؛ روندی که تحلیلگران ارشد در رسانه های معتبر غربی، از آن به عنوان سند خدشه ناپذیر "پایان نظم 74 ساله پس از جنگ جهانی دوم" و  آغاز نظم و جهان "پسا غرب" یاد می کنند.

اما آشوب "مجازی بنیان"، دروغ تر و بی فروغ تر از آن بود که بتواند زلزله در نظم پیشین جهانی و شروع نظم و نظام تازه را تحت الشعاع قرار دهد.