سرویس ورزش مشرق - توماس سوارز داسیلوا (Thomaz Soares da Silva) ملقب به زیزینیو (Zizinho) که به عنوان هافبک هجومی سابق تیم ملی برزیل که با ۲۹ سال سن در جام جهانی ۱۹۵۰ حضور داشت، موفق شد طی ۵۳ بازی ملی ۳۰ گل برای برزیل به ثمر برساند. او دعوت‌های لحظه آخری برزیل برای پیوستن به تیم جام جهانی ۱۹۵۴ و سپس تیم ۱۹۵۸ را به شکل جوانمردانه ای رد نمود و در هر دو مورد اشاره کرد که این ناعادلانه است که بازیکن در آخرین لحظه کنار گذاشته شود و راه را برای او باز کنند.
وی بدون تردید از ارکان تیم ملی فوتبال برزیل در جام جهانی ۱۹۵۰ بود، جایی که ستارگان بزرگ دنیای فوتبال تلمو سارا، بازیکن تیم ملی اسپانیا، آدمیر از برزیل (آقای گل) و آلسیدس گیگیا، قهرمان تیم ملی اروگوئه را به فوتبال دوستان سراسر جهان معرفی کرد، او بعدها مورد ستایش پله قرار گرفت و مردم برزیل در سال ۲۰۰۸ در نظرسنجی رسمی وزارت ورزش این کشور وی را به عنوان برترین ورزشکار تاریخ کشورشان انتخاب کردند.
این بازیکن خلاق، در دیدار دراماتیک فینال ۱۹۵۰ حاضر بود و یک بار در خصوص شکست برزیل برابر اروگوئه گفت: "هر سال روز ۱۶ جولای گوشی تلفنم را خاموش می کنم زیرا اگر این کار را نکنم، تا شب به طور منظم زنگ می‌خورد." برزیل در بازی آخر خود در جام جهانی ۱۹۵۰ به مصاف اروگوئه رفت. در این دوره مرحلهٔ نیمه پایانی وجود نداشت و چهار تیمی که از گروه های خود بالا می‌آمدند، به صورت دوره‌ای به دیدار یکدیگر می‌رفتند و چون در دیدار برزیل و اروگوئه دو تیم شانس قهرمانی داشتند به آن فینال گفتند. برزیل با یک مساوی هم قهرمان می شد اما اروگوئه نیاز به برد داشت و به این مهم دست یافت! و برزیل در برابر حدود ۲۰۰ هزار هوادار مشتاق خود در ماراکانا برابر اروگوئه شکست خورد تا در حسرت رسیدن به قهرمانی در جام جهانی باقی بماند.
زیزینیو که قهرمان دوران کودکی پله است با فلامنگو، بانگو و سائوپولو افتخارات زیادی بدست آورد و در رقابت با آدمیر منزس و خوان شیافینو جایزه بهترین بازیکن فوتبال جهان را تصاحب کرد. پله همواره او را الگوی فوتبالی خود معرفی می کرد و ۸ سال پس از ناکامی زیزینیو و برزیل در جام جهانی، موفق شد در حالی که ۱۷ سال سن داشت اولین قهرمانی سلسائو را در جام جهانی کسب کند.
روزنامه گاتزتادلا اسپورت ایتالیا، یک بار به این بازیکن برجسته برزیلی لقب "لئوناردو داوینچی" فوتبال را داد که به مهارت زیادی او در زمین مسابقه اشاره دارد. هر چند او یکی از بهترین‌های تاریخ فوتبال برزیل بود، اما متاسفانه هیچ وقت نتوانست به قهرمانی در این رقابت ها دست یابد.
وی به بازیکن کامل هم شهرت داشت، در پست‌های مختلف چون خط حمله، خط میانی، پیستونهای چپ و راست و خط دفاعی خوش درخشید و مربیان واقعا نمی دانستند او را در کدام پست به صورت ثابت نگاه دارند. در آن زمان وجود یک بازیکن چند بعدی در مناطق مختلف زمین یک نعمت بزرگ برای هر تیمی محسوب میشد. وی همچنین بهترین گل‌زن تاریخ کوپا آمه‌ریکا با ۱۷ گل است.
دوران کودکی زیزینیو، چندان جذاب و دوست داشتنی نبود، او به گفته خودش دچار سوء تغذیه بود و وی را بارها برای معالجه نزد پزشک برده بودند. فقر ویژگی برجسته دوران کودکی او و بسیاری از هم نسلی هایش محسوب می شد و همیشه با افتخار از فقر دوران کودکی خود سخن می گفت.
زیزینیو در سال ۲۰۰۲ در سن ۸۰ سالگی درگذشت.