به گزارش مشرق، سید محسن موسوی عصر روز یکشنبه، در نشست خبری با اصحاب رسانه اظهار کرد: سیاست‌ها باعث شده است تا مالکین نیروگاه‌ها شرکت مجزا داشته باشند، کار ما بهره‌برداری است و زمین و تأسیسات خارج از سرمایه ما است و ۷۰۰ نفر نیروی کار و دو واحد بخار ۳۵۰ مگاوات داریم، نیروگاه بخار تفاوت قابل توجهی با نیروگاه گازی دارد؛ آب‌بر، سوخت‌بر و تأسیسات بالایی دارد و به راحتی از مدار خارج نمی‌شود و بار شبکه را تأمین می‌کند اما واحدهای گازی کم مگاواتی هستند.

وی ادامه داد: خاموشی‌های مکرری در سال ۱۴۰۰ داشتیم اما در سال ۱۴۰۱ خاموشی نبود چراکه دستور وزیر بود تا به هیچ عنوان در بخش خانگی قطعی نداشته باشیم و همکاران در دمای غیرقابل تحمل وارد عمل شده و تعمیرات را انجام می‌دادند و تمامی آنها علیرغم محدودیت مالی شبانه بودند و در این شرکت در تابستان چیزی به نام پنجشنبه و جمعه نبود.

وی با بیان اینکه تمام تلاش‌های خود را می‌کنیم تا پروتکل‌های محیط زیست را رعایت کنیم، افزود: در ۱۶ شهریور ۱۴۰۰ دستور تبدیل سوخت به مازوت داده شد چراکه بسته سوختی کشور محدود است، واحدهای بخار، مازوت و گاز استفاده می‌کنند و واحد گاز، گازوئیل و گاز استفاده می‌کند یعنی گاز، سوخت مادر واحدها است.

فقط تا ۴۰ روز مازوت داریم

موسوی خاطرنشان کرد: بهار و تابستان که مصارف خانگی پایین‌تر است، از گاز استفاده می‌کنیم اما وقتی سرما می‌رسد، تأمین گاز خانگی در اولویت است و گازوئیل و مازوت جایگزین آن می‌شوند حتی این مازوت استفاده شده نیز محدود است و تا ۴۰ روز آینده مازوت داریم، مازوت باقیمانده نیروگاه سهند نیز برای ۸۰ روز است.

وی اضافه کرد: تیم وزارت نیرو و نفت روزانه تصمیم‌گیری می‌کنند که چه سوختی سوزانده شود و برای ما تحمیلی اعمال شده که از دستورات دیسپاچینگی برق تبعیت شود که هیأت تنظیم سوخت کشور روزانه تصمیم‌گیری می‌کند و دست ما نیست.

وی گفت: تغییرات سوخت امسال در ۲۳ آبان ماه اعلام شد و فاصله قابل توجهی با سال گذشته داشت و در ۲۳ آبان صلح شرکت ملی گاز شدیداً هشدار داد که محدودیت اعمال شود و به مازوت تغییر دهیم اما یک ربع الی بیست دقیقه زمان می‌کشد تا سوخت را به گاز تغییر دهیم.

مدیرعامل شرکت مدیریت تولید برق آذربایجان‌شرقی با بیان اینکه سال گذشته مقطع ۷ و ۱۴ روزه به ما گاز دادند اما امسال هر زمانی که امر کنند سوخت خود را به گاز تغییر می‌دهیم، افزود: نیروگاه تبریز با اینکه قدیمی است و تکنولوژی چندین سال قبل را دارد، اما سال گذشته ۲۰۰ میلیارد تومان هزینه شد که افزایش ۱۶۰ مگاواتی برق را به همراه داشت؛ در واحد یک ۲۰ میلیارد تومان و واحد دو بالای ۱۸۰ میلیارد تومان هزینه شد و لوله‌های بویلر تغییر داده شد و سرمایه گذاری بالایی بود.

نیروگاه تبریز سود چندانی ندارد

وی متذکر شد: سود چندانی در نیروگاه تبریز برای مالک وجود ندارد اما هزینه‌های آن بالا است، ظرفیت برج‌های آن ۳۴۳ و ۳۴۲ مگاوات هستند درحالیکه در سال ۱۳۹۹، ۱۶۰ مگاوات بودند.

وی ادامه داد: نیروگاه هزینه بالایی دارد و محصولات تولیدی آن ارزان است؛ بنابراین بخش خصوصی چندان رغبتی به سرمایه‌گذاری در آن ندارد.

موسوی اظهار کرد: سهمیه اشتراکی آب نیروگاه تبریز از زرینه رود ۹۰۰ مترمکعب است و مابقی از چاه‌های مایان تأمین می‌شود، آنقدر از آب سخت مایان استفاده کردیم که لوله‌های کندانس ما فدای آن شدند و از فاضلاب درخواست کردیم تا حداقل بتوانیم از زرینه رود هم استفاده کنیم.

وی گفت: نیروگاه تبریز سیکل تر است و بازچرخانی نشده و بخار می‌شود اما در خصوص بویلر امکان بازچرخانی وجود دارد و ۶۰ مترمکعب در ساعت بازچرخانی خواهیم کرد و پمپ‌های آن در حال خریداری است.

وی اضافه کرد: برج تر غیر قابل بازیافت است، به واسطه واگذاری نیروگاه توسط دولت پروژه‌های بهینه‌سازی را از بین برد و مابین این مقطع هیچگونه سرمایه‌گذاری نبود تا زمانی که آتیه صبا آن را بر عهده بگیرد.

بناب، آخرین نیروگاه بخار کشور بود

مدیرعامل شرکت مدیریت تولید برق آذربایجان‌شرقی خاطرنشان کرد: نیروگاه تبریز بالای پنجاه درصد در کشور امتیاز دارد نه آنچنان پیر هستیم نه جوان؛ آخرین نیروگاه بخار کشور بناب است و بعد آن به دلیل تحریم‌ها نیروگاه بخار ندادند و بقیه همه سیکل ترکیبی هستند.

وی گفت: گفته شده است که نیروگاه مصوباتی از طرف قوه قضائیه داشته اما انجام نداده است، اما در مصوبه ابلاغی به دادستان کل کشور اشاره کرده که نهایت همکاری داشته باشند و نیروگاه‌های بخار از اقدام برای قانون هوای پاک مستثنی هستند.

ظرفیت اسمی نیروگاه تبریز ۸۰۰ مگاوات است

نادر صفرزاده، رئیس هیأت مدیره شرکت نیرو آتیه صبا نیز در ادامه بیان کرد: سال ۱۳۵۶ نیروگاه تبریز مکان یابی شد و در فضای ۲۵۰ هکتاری تأسیس شده و عمده مصرف آن، سوخت و آب بود و هشت میلیون مترمکعب آب مصرف شده که از ۱۴ حلقه چاه تأمین می‌شود و مجموعه‌ای از تکنولوژی‌های شرق و غرب است.

وی ادامه داد: دو واحد گازی نیروگاه تبریز از ایتالیا، بویلر آن از فرانسه و توربین از ژاپن تأمین شده است و ظرفیت اسمی آن ۸۰۰ مگاوات است که بهره‌برداری آن سال ۱۳۶۵ شروع شد و آن زمان سوخت پایه‌ی آن مازوت بود و در ۲۵ کیلومتری شهر تبریز مکانیابی شده است.

وی افزود: طی این مدت با هر توانی که داشتیم، برق استان و کشور را تأمین کردیم و به مرور زمان مازوت از مدار خارج شد و با توسعه‌ی گازرسانی اغلب ایام سال با گاز کار می‌کند و آب مورد نیاز آن اکنون از زرینه رود تأمین می‌شود و مجدداً چاه‌ها را احیا می‌کنیم و بخشی از آن نیز از پساب تصفیه شده فاضلاب تبریز تأمین می‌شود که اگر این سیستم به هوای خشک تبدیل شود، حداقل مصرف آب را خواهد داشت.

صفرزاده خاطرنشان کرد: مالکیت آن در سال ۱۳۹۰ به صندوق بازنشستگی و شستا واگذار شد و ۶۳ درصد سهم از صندوق بازنشستگی و ۳۷ درصد از تأمین اجتماعی است و سال ۱۳۹۴ این خصوصی سازی به شرکت مالک تحویل داده شد.

وی گفت: بهره‌برداری آن توسط شرکت مدیریت تولید برق آذربایجان شرقی انجام می‌شود و این نیروگاه به دلیل اینکه فنی و تخصصی است، برخلاف جاهای دیگر که با خصوصی سازی آنها مسائلی مطرح می‌شود، مسائل چندانی مطرح ندارد.

وی اضافه کرد: توسعه‌ی نیروگاه حرارتی تبریز ضرورت بالایی دارد چراکه با تکنولوژی ۴۰ سال قبل کار می‌کند و از تکنولوژی کنونی که کم اشتها به آب و مصرف حداقلی دارد، استفاده نمی‌کند اما نیروگاه‌های هریس، بناب، خوی و ارومیه از جمله نیروگاه‌های جدید هستند.

صفرزاده خاطرنشان کرد: فضای بسیاری در نیروگاه تبریز داریم، دیسپاچینگ اینجا مستقر بوده و خطوط انتقال، توزیع و کادر مجرب داریم که در صنعت برق کشور فعالیت کرده‌اند تا با یافتن سرمایه‌گذار این مکان را توسعه دهیم و از طریق عرضه در بورس در تأمین سرمایه آن نقش ایفا کنیم.

وی افزود: تأمین سوخت نیروگاه‌ها با وزارت نفت است و وزارت نیرو و نفت هماهنگ شده و زمانی که پیک مصرف آن بالاتر می‌رود، نیروگاه‌ها سوخت گاز را قطع و سوخت جایگزین ارائه می‌دهند که پایه ما مازوت است، قبلاً ۱۰۰ میلیون لیتر ظرفیت ذخیره‌سازی مازوت داشتیم که دهه ۸۰ به ۲۰۰ میلیون لیتر رسید.

نیروگاه تبریز به توسعه‌ی اقتصادی نیاز دارد

وی گفت: نیروگاه به توسعه اقتصادی نیاز دارد و چون بنگاه اقتصادی است تا زمانی که سودی نداریم کارها پیش نمی‌روند.

۸۳ درصد آلودگی تبریز ناشی از خودروها است

عبدالرضا قلی‌پور، مدیرعامل شرکت نیرو آتیه صبا نیز طی سخنانی با بیان اینکه نیروگاه‌های کشور ۵۹ هزار مگاوات برق به کشور صادر می‌کنند و نهایت توان آنها است، گفت: نیروگاه‌ها معیوب و قدیمی هستند و با ظرفیت نامی نمی‌توانند تولید کنند، ۱۷ هزار مگاوات کسری برق داریم که هزینه‌ی تأمین آن ۱۰ هزار میلیارد دلار است و باید ۱۶ میلیارد دلار به صنعت برق واریز شود تا چهار سال آینده ۸۵ هزار مگاوات به شبکه برق تزریق کنیم.

وی ادامه داد: ظرفیت فعلی نیروگاه تبریز ۷۲۰ مگاوات بوده که ۱.۲ درصد نیاز برق کشور و یک میلیون ایرانی را تأمین می‌کند.

وی افزود: آلایندگی استفاده از مازوت باید بررسی شود، ۸۳ درصد آلاینده‌ها مربوط به خودروها است، استفاده از مازوت در کلان شهرها چندین سال بود که ممنوع بود اما با این حال آلایندگی بود یعنی استفاده از مازوت تأثیر چندانی ندارد چراکخ ۱۷ درصد آلایندگی‌ها مربوط به صنایع است که دو درصد آن را نیروگاه تشکیل می‌دهد.

وی خاطرنشان کرد: مکاتباتی با شرکت‌ها و صنایع مختلفی انجام دادیم، هیچ شرکت و دانشگاهی هزینه‌ی ۲۰۰ میلیون دلاری توسعه‌ی این نیروگاه را که با این هزینه نیروگاه جدید احداث می‌شود، تأمین نمی‌کند، با نصب فیلتراسیون چندین میلیون مترمکعب آب نیاز خواهیم داشت و علاوبر نیار اصلی به آب اضافه هم نیاز خواهیم داشت همچنین آهک مصرفی هم میلیون‌ها تن خواهد بود که آلودگی زیست محیطی آن فراتر از مازوت است.

قلی‌پور گفت: پتروشیمی‌ها نیز اکنون از لحاظ قطعی گاز ضرر می‌دهند، برق آنها را قطع می‌کنند، ثروت آفرینی هم قطع می‌شود که در مقیاس کلان باید به این مورد توجه شود.

وی اظهار کرد: نیروگاه تبریز ۳۰۰ میلیارد تومان از دولت مطالبه دارد که ۱۲۶ میلیارد تومان آن از دولت گذشته باقی مانده است اما وزارت نیرو ریالی برای به دادن ما دارد.

وی در پایان تاکید کرد: در کشور پول نداریم، لوله ۴۸ اینچی به شمال‌غرب می‌رسد و توسعه‌ی خطوط لوله در ایران انجام نشده است و ۱۱۰ میلیارد دلار اکنون برای توسعه‌ی آن نیاز است اما وزارت نفت پول ندارد.