محمدرضا عارف، رئیس پیشین جبهه اصلاحات اخیرا در حالی از لزوم امیدبخشی به مردم سخن گفته که گویا فراموش کرده تشکلی که امید مردم را کشت و دست به "تحریم انتخابات" زد؛ جبهه اصلاحات به ریاست خودِ عارف بود.

سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

کشف آلت قتّاله در دستان عارف!

محمدرضا عارف، فعال چپ و رئیس سابق جبهه اصلاحات اخیراً در اظهاراتی در نشست شورای عالی بنیاد امید ایرانیان (تشکل متبوع عارف) گفته است: برای عبور از شرایط فعلی کشور و رسیدن به یک شرایط مناسب جهت پیشرفت و توسعه و امیدواری به آینده و برای تاثیرگذاری در جامعه هیچ راهی جز عبور از انفعال نداریم و شاید در این ارتباط مناسب ترین راه "امید"باشد.

به گزارش ایسنا، او با بیان اینکه مصائب و مشکلات کنونی از روزی آغاز شدند که بدخواهان تصمیم گرفتند «امید به اصلاح» را از بین ببرند، تاکید کرد: "امید به اصلاح" علی رغم موانع و مشکلاتی که در این مسیر داریم باید راهبرد اصلی باشد. برخورد روشنگرانه و مسئولانه با مشکلات و استفاده از خرد جمعی ایرانیان یک روش امیدوارانه برای عبور از شرایط فعلی است در غیر این صورت فردا با حوادث ناگوارتری روبرو خواهیم شد.

عارف همچنین گفته است: متاسفانه در مقطع فعلی افراد ناکارآمد و نابلد میدان دار سطوح مدیریتی شده اند. [1]

*سخنان آقای عارف مفید به نظر می‌رسد لکن اگر مخاطبان و جوانان بدانند آقای عارف و تشکل متبوع ایشان یعنی جبهه اصلاحات، در دوران ریاست عارف، صراحتا و رسما دست به "تحریم انتخابات" زدند؛ آنگاه یقینا قضاوت آنها از مفید به "ظاهرالصلاحی" تغییر خواهد کرد. [2]

یقینا ایجاد فضای امید و نگاه اصولی به مشکلات از لوازم مقوم هر جامعه‌ای است ولی اگر این فضا دچار آغشتگی به نمایش و ظاهرالصلاحی شود آنگاه شاهد اعوجاج و حضور دشمن برای سوء استفاده خواهیم بود.

تلخ‌تر اینکه این ظاهرالصلاحی و نمایش از جانب کسانی صورت بگیرد که خود بانی وضع موجودند و کارد قصابی امید مردم؛ بیش از همه در دستان آنها دیده می‌شود.

آقای عارف و دوستان ایشان در بنیاد مسمّی به امید نباید آن روز تلخ را از یاد ببرند که انتخابات را تحریم کردند و پای گذاشته بر ده‌ها سال مجاهدت مردم ایران برای بدست آوردن مردمسالاری؛ سر بالا گرفتند و درباره انتخابات مجلس یازدهم گفتند: "نمی‌توانیم زینت‌المجالس انتخابات باشیم"!

آیا اکنون چنین جریانی با چنین کارنامه تباهی می‌تواند از امید برای مردم حرف بزند و جالبتر آنکه با طعنه بگوید فلانی‌ها بودند که تصمیم گرفتند امید به اصلاح را از بین ببرند!؟

در بحث انتقاد عارف از مدیریت دولت فعلی و ناکارآمدی‌های موجود نیز این انگاره به ذهن می‌رسد که اگر نقدی به مدیران فعلی دارید پس چرا در انتخابات شرکت نکردید و بدتر اینکه چرا یگانه راه حل مردم برای اصلاح در مدیریت اجرایی کشور را ذبح کردید و از مردم خواستید در انتخابات شرکت نکنند!؟

اظهار نظر پیرامون اوضاع کشور از جانب هرکس مسموع باشد اما از جانب "اصلاح‌طلبان تحریمی" مسموع نخواهد بود.

***

دفاع قالیباف از مردم

محمدباقر قالیباف، فرمانده سابق پلیس و رئیس مجلس یازدهم طی سخنانی در جلسه علنی دوشنبه گذشته مجلس در اشاره به "شنبه تاریخی" گفت: وظیفه می دانم از حضور حماسی و تاریخ‌ساز مردم بصیر ایران اسلامی در راهپیمایی یوم الله ۲۲ بهمن صمیمانه قدردانی کنم و در برابر ملت موقعیت‌شناس ایران سر تعظیم و احترام فرود می‌آورم. پیام مشترک این حضور حماسی آن بود که منافع ملی و آرامش و امنیت ملت خط قرمز تمام مردم ایران است و در سایه این اتحاد، هیچ شخص و گروهی نمی‌تواند گزندی به ایران سرافراز برساند.

به گزارش ایلنا، او با بیان اینکه ملت ایران همچون گذشته دشمن‌شکن است و با تیزبینی نقشه‌های شوم دشمنان ایران و انقلاب اسلامی را می بیند و با عمل به موقع خود آن را خنثی می‌کند، افزوده است:

"نیازمند تاکید است که ما مسئولان حق نداریم کوتاهی و کم‌کاری خود را پشت این حضور حماسی مردم پنهان کنیم و ناکارآمدی ها را نبینیم؛ بر ما بیشتر از گذشته فرض است که با قدردانی از ملت سربلند ایران در راستای برداشتن بار مشکلات از روی دوش مردم اقدام کنیم."[3]

*تأکید قالیباف بر اینکه مسئولان حق ندارند ناکارامدی خود را پشت حضور حماسی مردم در شنبه تاریخی و حمایتشان از نظام جمهوری اسلامی پنهان کنند؛ بیت‌الغزلی است که طی روزهای اخیرِ پس از شنبه تاریخی؛ کمتر آنرا دیدیم و سزاست که این گفته‌ی معقول را دفاع از مردم بنامیم.

دفاعی که به هر دو بخش مثبتات و مشکلات توجه دارد و اگرچه خود جز کسوت قانونگذاری هیچ نقشی و مسئولیتی در اجرائیات کشور ندارد لکن می‌داند که می‌شود غیر از قانونگذاری کارا؛ با ابزار نطق نیز از حق مردم دفاع کرد و اجازه نداد که راهپیمایی تاریخی آنها زمینه را برای توجیه گرانی و ناکارآمدی اجرایی فراهم سازد.

مجلس یازدهم طی فعالیت خود قوانین مهمی از جمله در بخش یارانه‌ها، اخذ مالیات از خانه‌های خالی، لزوم ارائه کالابرگ به مردم به قیمت ارزان و قانون جوانی جمعیت را مصوب کرد که البته خبر چشمگیری از میزان اجرای این مصوبات در دست نیست.

***

"درخواست عبدی از مردم برای اتحاد در مقابل حکومت"

قیام علیه حکومتی که موجب قوت مردم شد!

عباس عبدی، از تئوریسین‌های جریان چپ در بخشی از یک مصاحبه با سایت جماران اظهار کرده است:

"دستگاه قدرت رسمی ایران در حوزه‌هایی نسبت به ده سال گذشته ضعیف شده و قدرتش در برابر مردم پایین آمده است. شاید مثلاً ۱۵ سال پیش ۷۰ به ۳۰ به سود حکومت بود، الان چنین نیست. ایران قدرت نفت خود را از دست داده و به همین دلیل فشار را روی گرفتن مالیات گذاشته است. در زمینه اعتبار نهاد دین تضعیف شده است. الان چند روز پس از دهه فجر است، اگر ۴۴ سال پیش مردم یک روحانی را در خیابان می‌دیدند، همه احترام می‌گذاشتند. امروزه چنین نیست حتی در خیابان هم کمتر ظاهر می‌شوند. دین، انقلاب و اقتصاد و پول ملی به شدت ضعیف شده است، در مقابل مردم قوی شده‌اند. اما در اینجا یک نکته وجود دارد؛ مردم متشتت هستند. ما در مزایده خرید می کنیم؛ شما یک میلیون دارید و ما هفت نفر هستیم و نفری 2۰۰ هزار تومان داریم. مبلغ کل ما بیشتر از پول شماست. پول تک تک ما از پول شما کمتر است. ما زمانی می توانیم با شماره رقابت کنیم که متحد باشیم. و الا بازنده‌ایم.

به نظر من جامعه ایران به لحاظ راهبرد و چشم انداز بسیار متشتت است و نیروی وحدت‌بخشی میخواهد که این نیرو را در برابر حکومت جمع کند و به یک موازنه و تفاهمی برسند که به سود همه باشد، والا با این وضعیت نمی‌توان ادامه داد. [4]

*صرفا و فقط با ناجوانمردی می‌شود گفت مردم قوی شده‌اند اما حکومت ضعیف شده!

آقای عبدی رسما پا بر هرچه منطق و عقلانیت و تاریخ هست، گذاشته و حاضر نیست بگوید وقتی مردم قوی هستند یعنی اداره کننده‌ی آنها (حکومت) خواسته که مردم از نظری آگاهی، سیاست‌ورزی، اقتصاد و قدرت تشخیص قوی‌تر شوند.

و این حکومت شایسته تمجید و تقدیس است نه شایسته هو کردن و فتنه‌گری!

کما اینکه می‌بینیم عبدی در ادامه و صراحتا ابراز می‌دارد که مردم باید چنین و چنان کنند تا در مقابل این حکومت دژخیم(!) مجتمع شوند... که شاعر فرمود: جایِ آن است که خون موج زَنَد در دلِ لعل.

ما از آقای عبدی می‌پرسیم آیا حکومتی را می‌شناسند که ناکارآمد باشد اما مردمش قوی بوده باشند!؟

چه اینکه در حافظه ما و تاریخ و عقلانیت اینطور است که همیشه انسان‌های ضعیف و مستضعف و عقب‌نگه‌داشته شده، هستند که علیه حکومت ناکارآمد می‌شورند و به لوازم وحدت در مقابل حکومت می‌اندیشند.

شاید عبدی بگوید منظور او قوت عقلی مردم است!

در این زمینه هم لازم به تأکید است که قوّت عقلی نیز به عامل مقوم نیاز دارد که طبعا یک حکومت دلسوز و خیرخواه آنرا در اختیار مردم می‌گذارد. گاهی نیز این عامل مقوّم در شرایط انقلابی از سوی یک رهبر یا راهبر عقلانی ایجاد می‌شود که منطقا می‌توان نتیجه گرفت عبدی چنین نیتی نداشته چون اولا اصلاح‌طلبان و براندازان خارجی نشان داده‌اند از چنین رهبریّت و عقلانیتی برخوردار نیستند. ثانیا تاریخ ایران رهبرانی به عقلانیت و عدالت امامین انقلاب اسلامی ندیده و نداشته است.

پس باز هم اگر عقلانیتی در اکثریت جامعه ایجاد شده؛ خواست و تأثیر ولایت فقیه در ایران اسلامی بوده است. همان خواست و تأثیری که زندگی 2500 ساله مردم در ذیل سلسله‌های موروثی و شاهی را بر هم زد و انقلاب اسلامی را ایجاد کرد.

ضمن اینکه باید دانست ایران اسلامی به دلیل مشکلاتش در شرایط خیزش یا انقلاب هم قرار ندارد زیرا اگرچه ما همانند تمام دیگر کشورهای جهان مشکلاتی داریم اما بی‌عدالتی و فساد سیستماتیک نداریم.

پس از هر منظری که به این ماجرا نگاه کنیم، درمی‌یابیم که عباس عبدی نتوانسته فضل نظام جمهوری اسلامی در تلاش برای قوی‌سازی مردم و خارج کردن مردم از حالت استضعاف (فکری و مادی و...) را انکار کند و تأسف‌آور اینکه خواسته تا مردم در مقابل چنین حکومتی متجمع و متحد شوند...

(مقایسه شاخص‌های اقتصادی از قبیل گرسنگی، ضریب جینی، ‌ بیکاری و قدرت خرید در دوران ستمشاهی و در دوران انقلاب اسلامی نیز در این زمینه مفید فایده است)

دقت شود که ما منکر هیچ مشکل یا کمبود یا گرانی که در اجرائیات کشور وجود دارد، نیستیم. لکن مردم باید بدانند که "فرماندهان فتنه" به حل این مشکلات فکر نمی‌کنند بلکه به آنها به چشم "جرقه" نگاه می‌کنند که قرار است بر هیمه اعتراضات بیافتد و "فتنه اقتصادی" ایجاد کند.

در این میان البته همه آنها که درگیر مشکلات هستند باید قضاوت کنند راه فرماندهان فتنه که از مسیر خیابان و تعظیم در مقابل آمریکا و ناامنی و تحریم انتخابات می‌گذرد بهتر است یا راه حکومت که دائما بر حضور در انتخابات، رأی خوب به گزینه‌های کارآمد و حل مشکلات از طرق اصولی تأکید دارد!؟

پاسخ به این سوال شاه‌کلیدی است که قفل مشکلات را خواهد گشود و راهی منطقی‌تر را پیش پای مردم عزیز و قوی ایران می‌گذارد.

راهی که مردم را به جای مقابل حکومتی که خیرخواه آنان است؛ در مقابل فرماندهان فتنه داخلی و دشمنان خارجی متحدتر خواهد کرد.

***

1_ isna.ir/xdNpfC

2_ http://fdn.ir/37652

3_ https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1332103

4_ https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1584711

برچسب‌ها