به گزارش مشرق، سال گذشته رسانه‌ها و شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان و دنباله‌روهای داخلی تمام تلاش خود را در یک جنگ شناختی تمام عیار به کار گرفتند. از افزایش تحریم‌ها سیاسی و فشار اقتصادی، دخالت‌های کشورهای غربی گرفته تا گردهمایی و شوهای اپوزیسیون‌های هفت خط و به کارگیری سلبریتی‌های وطن‌فروش و همکاری شبکه‌های اجتماعی و تشویق به حمله به ماموران و آسیب به اموال عمومی.
افزایش فشارها به مردم ایران توسط شبکه های ماهواره ای فارسی زبان سربازان آن ها در شبکه های اجتماعی در سال گذشته به حدی بود که حتی اجازه شادی گل از بازیکنان فوتبال، اجرای کنسرت را از خوانندگان، ایفای نقش از بازیگران طنز و استقبال از مسئولان و در یک جمله زندگی عادی و معمولی را از مردم گرفتند. این افراد حضور بازیکنان تیم ملی در جام جهانی فوتبال، حضور کشتی گیران در رقابت های جهانی و حضور بازیگران در جشنواره فیلم فجر را هم بر نتابیدند و به آن حمله کردند.
این جریان مدعی آزادی بیان و احترام به عقاید مختلف، بارها با حمله به افراد داخل کشور کاری کردند که مردم به دلیل اقدامات روزمره خود نیز از آن ها عذرخواهی کنند و از کارهایشان پشیمان باشند.
البته این تظاهر به ناراحت و غمگین بودن و تجویز آن برای مردم ایران بود وگرنه این جریان افراد و جریان وابسته به آن در باطن هم زندگی عادی خودشان را داشتند و هم از شادی خود کم نکردند. مصداق این اتفاقات احسان کرمی مجری فراری اس که در زمان ریزش متروپل معتقد بود نباید حتی نماهنگ سلام فرمانده را خواند چون مردم ناراحتند اما همان زمان عکس و فیلم او برزو ارجمند در عروسی ساسی مانکن منتشر شد و وی را رسوا کرد.
حمید فرخ نژاد هم که به خارج از کشور هم که ادای همدردی با می آورد زمانی از ایران فرار کرد که پول ایفای نقشش در نقش یک مامور امنیتی را دریافت کرد و سپس به خارج رفت و از آن جا خواستار مبارزه مردم داخل ایران شد! یا وقتی که هیچ فیلمی در جشنواره فجر امسال نداشت گفت که این جشنواره را تحریم می کند.
البته مردم جایگاه خودشان را از نگاه این سلبریتی خوب به یاد دارند، زمانی که چندسال پیش در زمان بالارفتن دلار گفته بود: «می‌خواهم ۸۰ میلیون ایرانی نباشند اگر خم به چشم فرزندم بیاید!». مردم تا پیش از این فکر می کردند که نظرات وی به دلیل همدردی با آن ها است اما بعد متوجه شدند پست های انتقادی او به دلیل تامین مخارج فرزندش در خارج از کشور بوده است.
حالا پس از چندماه القای ناامیدی و یاس آفرینی، این شبکه های ماهواره ای فارسی زبان شروع به انتشار فیلم های از رقص های خیابانی کردند و نشان دادند که نمی توانند بیشتر از چند ماه حالت ناراحتی به خود بگیرند. جالب اینجاست که برای توجیه این رقاصی، رقص دختران اکباتان را بهانه کرده اند.
از سوی دیگر ولع این رسانه ها در انتشار این کلیپ های رقص به گونه ای است که فراموش کرده اند این شبکه ها، خبری هستند و نه شوی رقص.
همچنین مرور سطحی پیج های شبکه های اجتماعی این رسانه ها هم به وضوح نشان می دهد که هدف اصلی این جریان «حجاب» نیست و آن ها به دنبال ترویج فساد و اباحه گری در سطح جامعه هستند.