گروه بین‌الملل مشرق- پایگاه تحلیلی "فورث مدیا" طی مطلبی به قلم وین مدسن با عنوان "موقوفه اروپایی دموکراسی: اختراع جنگ سردیِ تحت حمایت سیا و معادل اروپایی موقوفه ملی دموکراسی" به پیدایش نهادی در اروپا اشاره می‌کند که معادل موقوفه ملی دموکراسی، یکی از مهم‌ترین ابزارهای براندازی نرم آمریکا در سراسر جهان است.


موقوفه ملی دموکراسی آمریکا (NED)، یک اختراع جنگ سردی تحت حمایت مالی سازمان سیا است که به منظور پیشرفت دولت های جناح راست و حمله به کشورهای در حال توسعه در سراسر جهان خلق شد. اکنون این سازمان یک نهاد اروپایی با نام مشابه تحت عنوان "موقوفه اروپایی دموکراسی" (EED) خلق کرده است.

ایده تشکیل موقوفه ملی دموکراسی عمدتا توسط "دانته فاسل" نماینده دموکراتیک و محافظه کار میامی مطرح شد. فعالیت اصلی دانته فاسل حمایت از تلاش های سازمان سیا برای سرنگونی دولت "فیدل کاسترو" در کوبا بود. وی همچنین از تلاش موفق کنگره آمریکا در سال 1985 برای لغو اصلاحیه کلارک سال 1976 (مبنی بر توقف حمایت نظامی آمریکا از گروه شورشی جناح راست "یونیتا" در آنگولا) حمایت کرد.

فاسل بعد از ترک کنگره، به استخدام شرکت لابی کننده "بلک مانافورت" در واشنگتن در آمد. این شرکت مسئولیت نمایندگی برخی از اراذل و اوباش و اختلاس کنندگان فاسد مورد علاقه سازمان سیا را در مراکز قدرت آمریکا بر عهده داشت. برخی از این اراذل و اوباش و اختلاس کنندگان عبارت بودند از: "جوناس ساویمبی" از گروه یونیتا، "فردیناند مارکوس" از فیلیپین، "موبوتو سسو سکو" از زئیر، "محمد سیاد باره" از سومالی و "تئودورو اوبیانگ نگوئما امباسوگو" از گینه استوایی.

یکی از شرم آورترین دستاورد های فاسل ایجاد موقوفه ملی دموکراسی بود. این نهاد به یکی از مکان های مهم برای دسیسه های آن دسته از نومحافظه کاران آمریکایی تبدیل شد که از سیاست خارجه آمریکا، یعنی از میان برداشتن تمام مخالفان بر سرراه سلطه آمریکا بر کل جهان، حمایت می کردند. موقوفه ملی دموکراسی که در سال 1984 تأسیس شد یک سازمان غیرانتفاعی بود که به عنوان ماشین پول شویی مجازی سازمان سیا میلیون ها دلار به نیروهای جناح راست سیاسی در سراسر جهان تزریق می کرد.

موقوفه ملی دموکراسی از چهار جزء تشکیل شده بود. دو جزء آن، هدفشان جلب رضایت و خدمت به قهرمانان دوحزبی جمهوری خواه و دموکرات سازمان سیا بود؛ موسسه بین المللی جمهوری خواهان (IRI) شاخه ای از حزب جمهوری خواه و موسسه ملی دموکراتیک (NDI)، نهاد تابعه حزب دموکرات.

جزء سوم، "مرکز آمریکایی همبستگی بین المللی کار"، نهاد مجازی "فدراسیون کارگران آمریکا-کنگره سازمانهای صنعتی"، بزرگترین اتحادیه کارگری آمریکا بود که مدت کوتاهی پس از پایان جنگ جهانی دوم، سازمان سیا به خاطر تلاش هایش در خارج از کشور از آن دعوت به همکاری کرد.

این نکته فراموش نشود که اتاق بازرگانی آمریکا که "سرمایه داری کرکسی" را در آمریکا و سایر کشورها ترویج داد بر جزء چهارم موقوفه ملی دموکراسی یعنی مرکز بین المللی سرمایه گذاری خصوصی تمرکز داشت. مرکز بین المللی سرمایه گذاری خصوصی با همتای خود در بخش کار یعنی مرکز آمریکایی همبستگی بین المللی کار، علیه جنبش های حقوق کارگران همکاری کرده و منافع شرکت های چند ملیتی آمریکایی را ارتقا دادند.

ریاست موقوفه ملی دموکراسی از زمان آغاز به کارش بر عهده "کارل گرشمن" مدیرعامل اسبق انجمن "سوسیال دموکرات های آمریکا" قرار داشت. این انجمن یک حزب سیاسی سوسیالیستی ساختگی بود که سازمان سیا از آن به عنوان یک گروه آمریکایی "چپگرا" برای حمله به اتحاد جماهیر شوروی و کوبا و همچنین حمایت از جنبش اتحادیه کارگری "هم‌بستگی" تحت حمایت مالی سازمان سیا در لهستان استفاده می کرد.

همچنین سازمان سیا از طریق انجمن مذکور تلاش کرد تا وفاداران تروتسکی‌گرا و نو محافظه کار شده "ماکس شاتمن" (یهودی لهستانی و دستیار سابق "لئون تروتسکی" و "جورج مینی" رئیس ضد کمونیست "فدراسیون کارگران آمریکا-کنگره سازمانهای صنعتی") به دولت رونالد ریگان و جورج دبلیو بوش نفوذ کرده و به یک سرطان چرکین بر بدنه سیاست آمریکا تا به امروز تبدیل شوند.

مایکل لیند روزنامه نگار و نویسنده نشریه دولتمرد جدید در سال 1983 نوشت: "توطئه گران نومحافظه کار دولت جورج دبلیو بوش نظیر "پل ولفوویتز"، "ریچارد پرل"، "داگلاس فیث"، "رابرت کاگان" (همسر ویکتوریا نولاند قوی ترین حامی موقوفه اروپایی دموکراسی) و ده ها تن دیگر نماینده "ادغام روشنفکران دفاعی با سنت ها و نظریه های جنبش یهودی-آمریکایی تروتسکی‌گرا" هستند.

رئیس این باند، گرشمنِ عضو موقوفه ملی دموکراسی، شاتمن‌گرا و یک اکتیویست صهیونیست عضو گروه "بنای بریث" و کمیته یهودی آمریکایی و دستیار "بایارد راستین"، اکتیویست سیاه‌پوست حقوق همجنس گرایان است. گرشمن در دولت ریگان به عنوان نماینده آمریکا در کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل فعالیت می کرد. این سمت وی باعث شد محافظه کاران قدیمی، تروتسکی‌گراهای نومحافظه کار را متهم به طراحی سیاست خارجی ریگان کنند.

آن اتهامات مجددا در طول دولت جورج دبلیو بوش مطرح شدند آن هم زمانیکه همان عناصر سابق نومحافظه کار تروتسکی‌گرا به حضور آمریکا در دو درگیری فاجعه آمیز در عراق و افغانستان کمک کردند. اتکای دولت اوباما به همان نومحافظه کاران تروتسکی‌گرا نظیر افرادی چون نولاند در وزارت امور خارجه و "جفری پیات" سفیر آمریکا در اوکراین، منجر به یک جنگ سرد با روسیه بر سر اوکراین شده است.

جای تعجب ندارد که موقوفه اروپایی دموکراسی توسط شاتمن‌گراهای موقوفه ملی دموکراسی تاسیس شد. موقوفه ملی دموکراسی زائیده افکار "رادوسلاو سیکورسکی" وزیر سابق دفاع و امور خارجه لهستان بود. وی با "آنه اپلبام" نومحافظه کار واشنگتن‌پست ازدواج کرده است.

سیکورسکی که اخیرا با رسوایی از سمت خود به عنوان رئیس مجلس لهستان استعفا داد، یکی از اعضای ارشد موسسه اینترپرایز آمریکایی بود که مدافعان نومحافظه کار نظیر مایکل روبین، فردریک کاگان (برادر شوهر نولاند) و ولفوویتز به آن پیوستند. درحالیکه نولاند در سال 2011 ریاست اتحادیه اروپا را برعهده داشت، سیکورسکی ترتیبی داد تا اتحادیه اروپا بودجه همتای اروپایی موقوفه ملی دموکراسی را تامین کند.

موقوفه ملی دموکراسی "جرزی پومیانوسکی" را نسخه اروپایی کارل گرشمن می‌دانست. پومیانسکی به عنوان معاون وزیر امور خارجه لهستان یعنی سیکورسکی فعالیت می کرد. وی در سال 2012 مدیر اجرایی موقوفه اروپایی دموکراسی شد و بلافاصله همکاری خود با موقوفه ملی دموکراسی را در زمینه دامن زدن به فعالیت های ضدروسی در اوکراین و آسیای مرکزی، تکمیل تلاش های بی ثبات کننده "جورج سوروس" در بالکان و اروپای شرقی و مرکزی و همچنین ایجاد مراکز عملیاتی موقوفه اروپایی دموکراسی در ریگا، کپنهاک، لاهه، اسلو، استکهلم و کی‌یف آغاز کرد. البته اینطور نیست که تمام اعضای اتحادیه اروپا از تلاش ها و اقدامات موقوفه اروپایی دموکراسی حمایت کنند. یونان، قبرس، اسلوونی، کرواسی، فنلاند، ایرلند، مالت و لوگزامبورگ همچنان مخالف تلاش ها و اقدامات موقوفه اروپایی دموکراسی هستند.

موقوفه اروپایی دموکراسی عملا توسط لهستانی‌ها خلق شده است. به دنبال تاسیس این نهاد، "مارسین بوساکی" سخنگوی وزیر امور خارجه لهستان، گفت: "ایجاد این نهاد یک موفقیت دوگانه برای لهستان است... در کوتاه مدت، لهستان یک پروژه مهم را بطور کامل برای اتحادیه اروپا به عنوان یک مجموعه واحد اجرا کرده است. علاوه بر این، یک لهستانی یعنی معاون وزیر امور خارجه ما توانست از بین ده ها نامزدی که برای این سمت درخواست داده بودند، انتخاب شود." پومیانوسکی انقلاب رنگی برای سرنگونی دولت علی اف در آذربایجان و دولت لوکاشنکو در بلاروس را در فهرست اولویت های موقوفه اروپایی دموکراسی قرار داده است و در کنار آن به دیگر انقلاب های رنگی در مقدونیه و صربستان دامن زده است. اما برای پومیانوسکی جایزه و دستاورد بزرگ، ایجاد این انقلاب در روسیه است.

موقوفه اروپایی دموکراسی مانند همتای آمریکایی اش فعالیت های خود را به اروپا محدود نکرده است. با در نظر گرفتن حمایت قوی از سوی صهیونیست ها و اسرائیل، موقوفه اروپایی دموکراسی در دامن زدن به فعالیت های ضد شیعه و ضد حزب الله در دره بقاع لبنان میان ساکنان دروزی، مسیحی و سنی فعال بوده است. همچنین در اردن و تونس هم فعال است.

رئیس اسمی موقوفه اروپایی دموکراسی، کُنت آلمانی "الکساندر گراف لامبدورف"، معاون رئیس پارلمان اروپا است. وی همچنین برادرزاده "اوتو گراف لامبدورف" یکی از مقامات قدیمی حزب دموکرات آزاد طرفدار نظام سرمایه‌داری، وزیر اقتصاد آلمان بین سال های 1977 تا 1982، و همچنین یکی از نوادگان کنت روسیه، ولادیمیر لامبدورف (وزیر امور خارجه روسیه در دولت تزار نیکلای دوم) است. کنت ولادیمیر یک صهیونیست متعهد و یک همجنس گرای شناخته شده در دولت تزاری در سنت پترزبورگ بود. در نتیجه، جای تعجب ندارد که چرا "الکساندر گراف لامبدورف" جذب موقوفه اروپایی دموکراسیِ اساساً ضدروسی شده است.

آن‌چه همه این‌ها نشان می‌دهد این است که موقوفه ملی دموکراسی که سابقه ای طولانی در ایجاد اختلال و بی ثباتی سیاسی در سراسر جهان دارد، اکنون دارای شریک جرمی به نام موقوفه اروپایی دموکراسی شده است.