سرویس جهان مشرق- حادثه تیراندازی روز پنج‌شنبه 7 جولای (17 تیر 95) به سوی 12 افسر پلیس در دالاس آمریکا که موجب کشته شدن 5 افسر و زخمی شدن 7 افسر دیگر شد، اگرچه در نوع خود یک تراژدی به بزرگی کشته شدن دو سیاه‌پوست به دست نیروهای سفیدپوست پلیس طی روزهای اخیر محسوب می‌شود، اما به نظر می‌رسد روایتی که دولت آمریکا به رسانه‌ها و رسانه‌ها به مردم می‌گویند از جنبه‌های مختلفی... می‌لنگد.
اگر اخبار روزهای گذشته درباره به راه افتادن دوباره موجی از اعتراضات مردمی به کشتار سیاه‌پوستان به دست پلیس آمریکا شما را هم کنجکاو کرده است، قبل از آن‌که باور کنید، یک سیاه‌پوست برای انتقام‌گیری از پلیس‌های سفیدپوست دست به ماشه تک‌تیرانداز خود برده و در حادثه‌ای که توصیفات آن بیش‌تر به یک فیلم‌نامه هالیوودی می‌ماند، اقدام به قتل 5 افسر پلیس کرده و حتی گفته که همه جای دالاس را بمب‌گذاری کرده است، بهتر است این گزارش را با دقت بخوانید. در این گزارش ابتدا روایت رسمی را بیان می‌کنیم و سپس نشان می‌دهیم که چه‌قدر احتمال دارد، تیراندازی دالاس نه یک اقدام تلافی‌جویانه، بلکه یک عملیات دروغین برای سرکوب کردن مخالفت‌های مردمی و مطرح شدن دوباره جنبش «زندگی سیاه‌پوستان مهم است» باشد.
چرخه تکراری قتل‌های نژادپرستانه و اعتراضات مردمی
روز سه‌شنبه 5 جولای (15 تیر 95) دو افسر سفیدپوست پلیس شهر «باتون روژ» ایالت لوئیزیانا به نام‌های «هاوی لیک» و «بلیک سالامونی» یک مرد 37 ساله سیاه‌پوست به نام «آلتون استرلینگ[1]» را دست‌گیر و در حالی که روی زمین خوابانده بودند، از فاصله کاملاً نزدیک و پس از آن‌که او را با شوکر برقی عملاً فلج کرده بودند، چندبار به او شلیک کردند[2].
صرف‌نظر از این‌که گزارش‌های مختلف شاهدان عینی و نیروهای پلیس درباره این حادثه چه می‌گویند، واکنش مردم به این اتفاق آغاز اعتراضات گسترده ابتدا در خود شهر باتون روژ بود. فیلم‌های زیادی[3] که از این حادثه با گوشی‌های هم‌راه ضبط[4] و منتشر شده بود[5]، موجب شد تا حتی وزارت دادگستری آمریکا نیز تحقیقات درباره علت این حادثه را آغاز کند.فردای روزی که استرلینگ به دست نیروهای پلیس کشته شد، یک سیاه‌پوست دیگر به نام «فیلاندو کاستیل» نیز در نزدیکی شهر «سنت‌پال» ایالت مینه‌سوتا پس از آن‌که پلیس خودرویش را متوقف کرد، به ضرب گلوله کشته شد[6]. این اتفاق زمانی افتاد که کاستیل 32 ساله دست در جیب خود کرده بود تا به درخواست «جرونیمو یانز» افسر پلیس، گواهی‌نامه رانندگی و مدارک خودرویش را بیرون بیاورد و به او نشان دهد[7]. با این حال، یانز ریسک نکرد و از ترس این‌که کاستیل نخواهد اسلحه از جیبش بیرون بیاورد، چند گلوله به دست و بازوی او شلیک کرد. کاستیل اگرچه به اتاق اورژانس بیمارستان «هنپین کانتی» منتقل شد، اما همان‌جا جان خود را از دست داد.
اعتراضات علیه خشونت پلیس و به خصوص کشتار سیاه‌پوستان به دست افسران سفیدپوست چند ساعت پس از مرگ کاستیل دوباره وارد مرحله جدیدی شد. معترضان به قتل‌های اخیر و به خصوص استرلینگ و کاستیل، به تدریج در خیابان‌های شهرهای مختلف آمریکا جمع شدند و موج جدیدی از تظاهرات‌های خشونت پلیس شکل گرفت. اوباما نیز بار دیگر حوادث تیراندازی پلیس به شهروندان سیاه‌پوست را «یک معضل آمریکایی» توصیف کرد.
یک اتفاق جدید یا یک عملیات تکراری؟
تا این‌جای اتفاقات اخیر، کاملاً تکراری بود: این اولین بار یا دهمین بار یا صدمین باری نبود که یک سیاه‌پوست به دست افسران سفیدپوست آمریکایی کشته می‌شد و حتی اولین باری هم نبود که مردم در اعتراض به این حوادث دور هم جمع می‌شدند و تظاهرات‌های گسترده برگزار می‌کردند. با این حال، تنش‌های نژادی اخیر در آمریکا «در ظاهر» یک نکته نسبتاً جدید داشت: به خشونت کشیده شدن اعتراضات مردمی، اما این‌بار توسط مردم.
7 جولای یعنی یک روز پس از کشته شدن کاستیل و به راه افتادن موج جدید اعتراضات مردمی به خشونت و نژادپرستی پلیس، در حالی که مردم در شهر دالاس ایالت تگزاس (در کنار چندین و چند شهر دیگر) تظاهرات مسالمت‌آمیز خود را برگزار می‌کردند، یک نفر با سلاح تک‌تیرانداز اقدام به شلیک به سوی 12 افسر پلیس و 2 فرد غیرنظامی کرد. در نتیجه این تیراندازی‌ها[8]، 5 افسر پلیس کشته و 7 افسر دیگر زخمی شدند.
عامل تیراندازی خیلی زود، «میکا خاویر جانسون» شناسایی شد: کهنه‌سرباز سیاه‌پوست جنگ افغانستان. پلیس بعد از آن‌که نتوانست در درگیری و تیراندازی مستقیم جانسون را از پا دربیاورد، طی اقدامی که خبرساز و جنجالی شد و به اعتقاد برخی کارشناسان برای اولین بار در تاریخ آمریکا، از یک ربات بمب‌خنثی‌کن یا به عبارت دقیق‌تر، یک وسیله نقلیه کنترل از راه دور، برای اقدام در جهت گرفتن جان انسان‌ها (کشتن جانسون با استفاده از مواد منفجره) استفاده کردند.
گزارش‌های اولیه درباره کشته شدن 5 افسر پلیس، انگیزه «عاملان[9]» را گرفتن انتقام از نیروهای سفیدپوست پلیس به خاطر کشتن سیاه‌پوستان معرفی می‌کرد[10]. سپس گفتند همه تیراندازی‌ها کار یک نفر بوده و در جست‌وجوی خانه جانسون، وسایل ساخت بمب، اسلحه، مهمات و یک «ژورنال شخصی تاکتیک‌های جنگی» پیدا شده است. بنابراین پروفایل جانسون تکمیل شد: یک کهنه‌سرباز احتمالاً روانی که با برنامه‌ریزی قبلی قصد انتقام از سفیدپوست‌ها را داشته است.
نشانه‌هایی از ناقص بودن روایت رسمی
اولین نتیجه‌ای که کشته شدن افسران پلیس در دالاس داشت، کم‌رنگ شدن اتفاقاتی بود که باعث به وجود آمدن تظاهرات در این شهر شده بود[11]. تا همین الآن هم رسانه‌های آمریکایی و بین‌المللی بیش از آن‌که به موضوع «تکراری» قتل سیاه‌پوستان به دست افسران سفیدپوست بپردازند، به موضوع «جذاب»تر کشته شدن افسران پلیس به دست یک تک‌تیرانداز می‌پردازند.
روایت رسمی دولت آمریکا اگرچه در نگاه اول بسیار قانع‌کننده و یک‌دست به نظر می‌آید، اما با کمی دقت، نواقص آن و شباهتش به فیلم‌های هالیوودی و نه واقعیت آشکار می‌شود. در ابتدا گفته می‌شد که یک گروه تک‌تیرانداز، نیروهای پلیس را هدف گرفته‌اند. بعداً گفته شد که خبری از یک گروه نبوده و تنها یک نفر این کار را کرده است. این بر جذابیت ماجرا می‌افزاید، چراکه طبیعتاً جذاب است که یک نفر آن‌قدر توان نظامی بالایی داشته باشد که بتواند کار یک گروه را انجام دهد.
وقتی هویت ضارب مشخص شد، بلافاصله مقامات پلیس اعلام کردند که او با هیچ سازمان تروریستی یا بین‌المللی‌ای رابطه نداشته است[12]. بنابراین این اتفاق یکی دیگر از آن دسته حملاتی نیست که خیلی زود به داعش نسبت داده می‌شود، بلکه «اتفاقی جدی‌تر است که ارزش بررسی دقیق را دارد.»
در عین حال، بررسی سوابق آنلاین جانسون نشان داد وی به جنبش‌ها و گروه‌های ناسیونالیست سیاه‌پوست علاقه داشته است[13]. ظاهراً وی در حساب فیس‌بوک خود (که اکنون از دست‌رس خارج شده) صفحه گروه‌هایی مانند «حزب جدید پلنگ‌های سیاه» را لایک و پست‌های خشونت‌آمیزی نیز علیه سفیدپوستان منتشر کرده است[14].
گزارش دیگری که هویت عامل تیراندازی را پیچیده‌تر می‌کند، دنبال کردن صفحه گروهی به نام «اتحاد دفاعی آفریقایی-آمریکایی» بوده است، گروهی که رهبرش پس از تیراندازی به «لاکوان مک‌دونالد[15]» یک نوجوان 17 ساله سیاه‌پوست در سال 2014 در شیکاگو، خواهان کشتن افسران پلیس در سراسر آمریکا شده بود.
اتفاقات دیگری هم افتاد که نشان می‌داد پرونده شلیک به افسران پلیس در دالاس، یک پرونده عادی نیست. آمریکایی‌ها که با تیراندازی اورلاندو روی دور رکوردزنی تاریخی افتاده‌اند، این‌بار هم یک رکورد جدید ثبت کردند: تعداد افسران کشته شده در حادثه تیراندازی دالاس، بعد از حوادث 11 سپتامبر، از هر حادثه دیگری بیش‌تر بوده است.
اوباما نیز در اقدامی که به عبارتی میخ آخر بر تابوت اجرای عدالت درباره قربانیان اصلی حوادث اخیر در آمریکا، یعنی سیاه‌پوستان، محسوب می‌شد، اعلام کرد که پرچم‌های آمریکا بر فراز کاخ سفید، همه ساختمان‌های دولتی در سراسر آمریکا، پایگاه‌های نظامی و دریایی این کشور، کشتی‌ها و ناوهای آمریکایی، و حتی سفارت‌ها، نمایندگی‌ها و دفاتر این کشور در سراسر دنیا به احترام افسران قربانی شده در دالاس، به صورت نیم‌افراشته، بالا برود.
آیا تیراندازی دالاس یک عملیات پرچم دروغین بود؟
اگرچه هنوز نمی‌توان به طور قطع در این‌باره نظر داد، اما تیراندازی به افسران پلیس در دالاس با توضیحاتی که در بالا داده شد و فضاسازی سنگین رسانه‌ای[16] که حادثه‌های لوئیزیانا و مینه‌سوتا را به حاشیه راند، برخی نشانه‌های یک عملیات پرچم دروغین را داشت. قطعاً برخی از این نشانه‌ها مانند فضاسازی گسترده و تکنیک‌های تعلیق که برای پررنگ کردن و «هالیوودیزه» کردن حادثه دالاس ترتیب داده شده بود، با یک خط‌کش خاص قابل‌اندازه‌گیری یا اثبات نیستند، اما برخی نشانه‌ها هم وجود دارد که انکار آن‌ها با توجه به تجربه‌های قبلی، به هیچ عنوان ممکن نیست.
این یک واقعیت اثبات‌شده است که پیش از بسیاری از حوادث بزرگ در کشورهای غربی که بعدها تروریستی توصیف می‌شوند، مانوری دقیقاً شبیه به حادثه واقعی و کم و بیش در همان محل، برگزار می‌شود[17]. این‌گونه مانورهای تروریستی اولین بار با حوادث 11 سپتامبر توجه کارشناسان را جلب کرد و بعدها در حوادثی مانند بمب‌گذاری‌های لندن، تیراندازی سندی هوک، تیراندازی سن‌برناردینو، بمب‌گذاری‌های بوستون، حمله به شارلی ابدو، حوادث پاریس[18]، و حوادث دیگر[19] تکرار شد.
تنها 8 روز قبل از تیراندازی به افسران پلیس دالاس هم همین اتفاق افتاده بود. اعضای تیم‌های اعمال قانون در کنار پرسنل خدمات اورژانس پزشکی چهارشنبه (9 تیر) قبل از تیراندازی دالاس، مانوری را انجام دادند تا خود را برای مقابل با سناریوی تیراندازی، آماده کنند. این مانور در مدرسه «آرگیل» در شمال تگزاس و با فاصله تنها 66 کیلومتر از محل تیراندازی اصلی اجرا شد[20]. آیا شباهت این مانور با حادثه تیراندازی در دالاس صرفاً اتفاقی بوده است؟ بیش از 10 بار تکرار چنین شباهتی چه‌طور؟
واقعیت دیگری که شاید مهم‌تر هم باشد، شباهت حادثه دالاس به دیگر موارد هدف قرار گرفتن نیروهای پلیس توسط یک یا چند تک‌تیرانداز است که پرچم دروغین بودن آن‌ها قبلاً اثبات شده است. بگذارید مروری سریع بر این حوادث داشته باشیم. مارس سال 2011، «اعتراضات خودجوش و دموکراتیک» مردم سوریه در «درعا» منجر به یک قتل‌عام شد که طی آن تک‌تیراندازهای آموزش‌دیده، 7 نیروی پلیس و 4 تظاهرات‌کننده را کشتند[21]. به این ترتیب، تنش‌ها بالا گرفت و جنگی داخلی در سوریه رخ داد که تا همین امروز در جریان است.
فوریه سال 2014 «تک‌تیراندازهای شبه‌نظامی» به روی مخالفان دولت وقت ویکتور یانوکوویچ در اوکراین و همین‌طور نیروهای پلیس آتش گشودند. بعدها معلوم شد عناصر مخالف یانوکوویچ[22] و تیمی از نیروهای مخفی ناتو موسوم به «گلادیو[23]» تحت پشتیبانی کشورهای غربی مسئول این کار بوده‌اند[24]. آیا شباهتی میان این تک‌تیراندازها و جانسون وجود ندارد؟ اگر هنوز هم ایجاد ارتباط میان تیراندازی‌های دالاس با عملیات‌های پرچم دروغین قبلی برایتان دشوار است، می‌توانید یک مدرک دیگر را هم در این‌باره بررسی کنید[25].
اواخر سال 2014، دو نیروی پلیس نیویورک به نام‌های «رافائل راموس» و «ونجیان لیو» توسط یک «مسلمان سیاه‌پوست» به نام «اسماعیل عبدالله برینزلی» کشته شدند[26]. انگیزه برینزلی از کشتن این دو افسر چه بود؟ اگر نظر مقامات دولت آمریکا را می‌خواهید، وی می‌خواسته انتقام کشته شدن «اریک گارنر[27]» و «مایکل براون[28]» را از افسران سفیدپوست پلیس آمریکا بگیرد. نتیجه این کشتار چه بود؟ جنبش «زندگی سیاه‌پوستان مهم است» که بعد از حوادث فرگوسن به نقطه اوج خود رسیده بود، به یک‌باره محبوبیت خود را از دست داد، چون برای احقاق حق سیاه‌پوستان «به خشونت متوسل شده بود.»
آیا با وجود این شواهد نمی‌توان تیراندازی دالاس را هم یک عملیات پرچم دروغین و تلاش دولت آمریکا برای جلوگیری از اوج گرفتن اعتراضات مردمی به قتل استرلینگ و کاستیل و به طور کلی خشونت پلیس این کشور دانست؟ آیا همه شباهت‌های این حادثه با عملیات‌های پرچم دروغین که طی سال‌های قبل شاهد آن‌ها بوده‌ایم، اتفاقی است؟ شاید برای پاسخ به این سؤال‌ها هنوز زود باشد، اما به نظر می‌رسد، کفه ترازوی احتمالات این‌بار هم به ضرر دولت آمریکا سنگینی می‌کند.
[1] Shooting of Alton Sterling Link
[2] Alton Sterling Shooting in Baton Rouge Prompts Justice Dept. Investigation Link
[3] The story behind the filming of the fatal Baton Rouge police shooting. It was no coincidence. Link
[4] Graphic New Video Surfaces Showing Police Execute Alton Sterling as they Held His Arms Down Link
[5] GRAPHIC: New cell phone video emerges in BRPD shooting Link
[6] After Philando Castile’s Killing, Obama Calls Police Shootings ‘an American Issue’ Link
[7] Shooting of Philando Castile Link
[8] 11 Dallas Police and DART Officers Wounded, 5 Fatally, at Rally to Protest Police Shootings Link
[9] Snipers Kill 5 Dallas Officers at Protest Against Police Shootings Link
[10] Five Dallas Officers Were Killed as Payback, Police Chief Says Link
[11] The Dallas Shootings: What We Know Link
[12] What We Know About The Dallas Suspected Gunman Link
[13] Suspect in Dallas Attack Had Interest in Black Power Groups Link
[14] Dallas shooting suspect's online posts reflect anger, frustration Link
[15] Shooting of Laquan McDonald Link
[16] One Shooter; No Snipers—Grossly Inaccurate Police and Media Information About Dallas Killings Link
[17] Terror Drills Gone Live Link
[18] Emergency Drills Took Place On Morning Of Paris Terror Attacks: Report Link
[19] Drills staged during Terror attacks: Coincidence or Conspiracy? Link
[20] North Texas First-Responders Taking Part In Active Shooter Drill Link
[21] Five Years Ago: The US-NATO-Israel Sponsored Al Qaeda Insurgency in Syria. Who Was Behind The 2011 "Protest Movement”? Link
[22] Ukraine crisis: bugged call reveals conspiracy theory about Kiev snipers Link
[23] Ukraine: Secretive Neo-Nazi Military Organization Involved in Euromaidan Sniper Shootings Link
[24] Study Proves Maidan Snipers Were Western-Backed Opposition’s False Flag Link
[25] Dallas Ambush Follows Pattern of Provocateured False Flags Link
[26] 2014 killings of NYPD officers Link
[27] Death of Eric Garner Link
[28] Shooting of Michael Brown Link