سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابهلای اخبار و مطالب رسانههای کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیلها و پیشینههایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم میگذاریم. شنبه تا چهارشنبه، 7:30 دقیقه صبح با بسته خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید...
این آخرین بسته خبری «وبلاگ مشرق» در سال 95 است که از نظرتان می گذرد. انتقادات و پیشنهادات خود درباره این بسته خبری را در قسمت نظرات انتهای همین خبر با ما در میان بگذارید...
***
وقتی اوضاع اقتصادی کشور یکشبه خوب شد؛ آنهم «بدون برجام»...
«با انتشار آمار رشد اقتصادی ١١,٦ درصدی اقتصاد ایران از سوی بانک مرکزی، میتوان با جرأت گفت، روحانی موفق شد نقش خود را در جایگاه رئیسجمهور به خوبی ایفا کند. به همین دلیل پربیراه نیست اگر بگوییم سال ٩٥، سال خیزش مجدد اقتصاد ایران است. اکنون آنچه از گذشته بر دولت یازدهم تحمیل شده بود، پشت سر گذاشته شده و از لبه پرتگاه نجات پیدا کردیم. این آمار بسیار درخشان و خیرهکننده است.»
لیلاز در بخش دیگری از این یادداشت همچنین بیان میکند که اقتصاد ایران از رکود عبور کرد و ایران نیز رکورد نرخ رشد اقتصادی در جهان را در سال 2016 شکسته است.
او در بخش دیگری از مطلب خود تأکید میکند: این رشدی که رخ داده، عمدتا از ناحیه استفاده از ظرفیتهای خالی اقتصاد است. مقدار بسیار زیادی ماشینآلات نصبشده در اقتصاد ایران وجود دارد که هرگز مورد استفاده قرار نگرفته بودند؛ بنابراین در این حوزه هم هنوز به میزان زیادی ظرفیت رشد داریم![1]
*نکته جالبی که در یادداشت لیلاز وجود دارد این است که وی در حالی در سرتاسر این مطلب مدعی مطلوب شدن اقتصاد ایران در دولت آقای روحانی شده است که حتی یکبار هم به کلماتی مثل «برجام»، «توافق هستهای» و یا «مذاکرات» اشاره نمیکند.
بدیهیست که همین سکوت متن درباره برجام، معیار خوبی برای قضاوت درباره محتوای آن است...
اظهارات لیلاز در حالی است که معاون اقتصادی بانک مرکزی به تازگی با اشاره به همین آمار اعلام کرد رشد اقتصادی امسال ناشی از بخش نفت بود و نرخ رشد اقتصادی کشور بدون نفت 1.9 درصد است.[2]
این ثناگویی لیلاز که از سال اول صدارت رئیسجمهور روحانی مشغول تعریف و تمجیدهای کلان از دولت است نیز ملموس به نظر نمیرسد.
فیالواقع حتی به استناد وعدههای انتخاباتی شخص رئیسجمهور روحانی نیز قرار بود ملاک «جیب مردم» باشد.
مسئلهای که این روزها از مقام معظم رهبری گرفته تا سایر مقامات ارشد کشور و حتی خود مردم نیز اذعان دارند که رافع وعدههای انتخاباتی رئیسجمهور نیست و حتی دولت بایستی در این زمینه «عذرخواهی» کند نه اینکه کاغذ به مردم نشان بدهد!
از طرفی منباب رندی نیز باید گفت، نمیشود که در روزهای آخر سال به ناگاه و با سرمقالهها و یادداشتهای چند روزنامه تلاش کرد اوضاع اقتصادی را مطلوب و «طاووس علییّن» نشان داد در حالیکه در پسزمینه آن بیش از 3 سال سیاهنمایی دولت و اصلاحطلبان از اقتصاد کشور قرار دارد.
حکما ستاد دولت و اصلاحطلبان فراموش نکردهاند که در این مدت از «شرایط تهِ درّه» گفتند تا گرسنگی مردم، خزانه خالی و غارتزدگی اقتصادی ایران و غیره.
و لذا بدیهیست که این سیاهنماییهای نشو و نما کرده؛ به یک سرمقاله آقای لیلاز، کأنلمیکن نمیشوند...
گفتنیست «سعید لیلاز» که پیش از این گفته بود توافق موقت ژنو (در سال 92) مشکلات معیشتی کشور را حل و دریافتهای ارزی ایران را تا 100 درصد افزایش میدهد؛ پس از تماس تلفنی نابجای رئیسجمهور روحانی با اوباما نیز مدعی شده بود که تورم مواد غذایی بواسطه این تماس کاهش یافته است.
او در جریان توافق برجام نیز در یک سخنرانی اینطور گفته بود که این توافق مشکلات ما را حل نمیکند و دولت به یک «فرا توافق» نیاز دارد.
برای آشنایی بیشتر مخاطبان و تحلیلگران با نحوه نگاه آقای لیلاز به مسائل اقتصادی کشور، به بخشی از گفتوگوی او با شماره 190 نشریه تجارت فردا اشاره میکنیم:
_ لیلاز: به نظر من اگر غیر از برجام که ماموریت اصلی دولت روحانی بوده است، فقط و فقط به اینکه ایران امسال صادرکننده گندم شده اشاره میکردیم، به عنوان دستاورد اقتصادی دولت یازدهم کفایت میکرد. یا اینکه ما از امسال از واردات بنزین بینیاز میشویم.
خبرنگار تجارت فردا: البته «اگر» پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس راهاندازی شود.
لیلاز: «اگر»ی وجود ندارد. من به شما «خبر» میدهم که این پالایشگاه راه افتاده است.
_ لیلاز: در سه سال گذشته دولت روحانی موفق شده ارز را تکنرخی کند.
خبرنگار تجارت فردا: البته هنوز نشده، ولی به نظر میرسد زمان تکنرخی شدن ارز نزدیک است.
لیلاز: ۹۰ درصد کار انجام شده. به لحاظ فنی، به نظر من ارز همین الان هم تکنرخی حساب میشود.
***
جذب و تعدیل نیرو در وزارت اطلاعات به روایت عضو شورایعالی اصلاحطلبان!
او همچنین میافزاید: در دولت دهم و در دوران وزارت آقای مصلحی، نیروهای باتجربهای که کارکشته بودند و با همان رویکردهای منطقی، نهاد امنیتی کشور را اداره میکردند، بازنشسته شدند و نیروهای آماتور کمتجربه وارد شدند که این موضوع تاثیر خاص خود را داشت.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود در همین باره میگوید: شنیده میشود که نیروهای باتجربهای که در زمان احمدینژاد بازنشسته شده بودند، بار دیگر دعوت به کار شدهاند اما واقعیت این است که این وزارتخانه رویکردی مانند دولت اصلاحات ندارد.
این فعال اصلاحطلب در ادامه اظهارت خود تصریح میکند: احساس میکنم که وزارت اطلاعات در دوره گذشته بهویژه در دولت دوم احمدینژاد نیروهای مجرب خود را به نوعی از دست داد. آقای مصلحی نیز در تاریخچه وزرای اطلاعات کشور، به مقوله امنیت، مفهوم امنیت ملی و وظایف اصلی وزارت اطلاعات کاملا مشرف نبود.[3]
*نکته محرز آنست که وزارت اطلاعات و چارچوب فعالیتهای سربازان گمنام امام زمان(عج) ملعبه و دستاویز سیاستبازی جریانات خاص سیاسی نبوده و نیست.
چه اگر اینچنین باشد، یقیناً فضای امنیتی کشور متخلخل و سست شده و آشکار است که در چنین فضایی بحث «لنگرگاه امنیتی بودن ایران در منطقه» از عینیت فعلی به یک آرزو تبدیل خواهد شد.
دانستههای ما میگوید کمتر فعال سیاسی و یا حتی چهره معارضی به خود اجازه میدهد که اظهار نظراتی اینچنینی درباره بکارگیری و یا تعدیل کارمندان وزارت اطلاعات! داشته باشد و یا مثلا اظهار کند که این وزارتخانه در دورهای نیروهای مجرب خود را از دست داد و آماتورها را وارد کرد!
آنهم در اشاره به دورهای که فعالان ستادی فتنه سال 88 تماماً دستگیر یا شناسایی شدند، «فتنه اقتصادی» در رصد تحلیلگران وزارت اطلاعات قرار گرفت و تروریستی مثل عبدالمالک ریگی نیز در آسمان کشور با همکاری نهادهای امنیتی و نظامی زندهگیری شد.
اظهارات آقای ناصری که به تازگی انتقادات تندی خطاب به دولت یازدهم مطرح کرده و چندی قبل نیز در خلال یک گفتوگو اعلام کرده بود «سعید حجاریان» را معلم سیاسی خود میداند؛ از منظر تحلیل ما مثبت ارزیابی نمیشوند و رواج این قبیل اظهارات به هیچوجه برای فضای امن و مطلوب کشور نافع نیست.
***
سالی که نکوست از بهارش پیداست!
روحانی برای پیروزی در انتخابات باز هم به مردم «وعده» بدهد...
او همچنین میگوید: دولت این توانایی را دارد که به بخشی از این جمعیت بگوید چه کارهایی را برای آن بخشی که با مشکلات اساسی روبرو هستند، می توانم انجام دهد. این به نظر من خیلی مهم است.
جلاییپور در صحبتهای خود بر «صحبتهای انتخاباتی در گفتوگوهای میهمانیهای عید» برای تبلیغ آقای روحانی نیز تأکید کرده است.
*اساساً تمام نامزدهای ریاستجمهوری مایلند و باید که قولهایی را به مردم بدهند.
اما مهم این است که این وعدهها عملی هستند یا نه؟! و مهمتر آنکه درباره یک کاندیدای پیروز، آیا این وعدهها عملی شدهاند یا خیر؟!
چیزی که درباره دولت آقای روحانی از روی شوربختی بایستی بیان کرد در سرجمع عمومی نه تنها محقق نشده بلکه بر گستره مصائب قبلی نیز افزوده شده است.
کما اینکه دولت محترم در عرصه اقتصاد مقاومتی دستاورد ملموسی برای مردم نداشته، بر گستره تحریمها افزوده شده و حتی رتبه پاسپورت ایرانی بعنوان شعار انتخاباتی مشهور رئیسجمهور روحانی نیز تنزّل یافته است.
ایرانیها ضربالمثلی دارند که میگوید: سالی که نکوست از بهارش پیداست!
بر همین اساس به نظر میرسد بایستی قضاوت نهایی درباره عملکرد 4 ساله رئیسجمهور روحانی و قولهای جدید ایشان را به مردم سپرد.
قضاوتی که البته نتیجه انتخابات اردیبهشت سال 96، اصلیترین جلوه آن خواهد بود...
***
1_ http://sharghdaily.ir/News/117473
2_ http://www.irna.ir/fa/News/82462723/
3_ http://armandaily.ir/fa/Main/Detail/181201