سرویس ورزش مشرق – درست در مرداد ماه سال گذشته بود که گروهی از مدال آوران المپیادهای علمی و اعضای تیم جوانان والیبال به دیدار مقام معظم رهبری رفتند. در همان نشست از سوی رهبری پیشنهاد شد با توجه به توانایی های نیروهای داخلی و تجربیاتی که طی سالهای گذشته از بودن در سطوح مختلف بین المللی بدست آورده اند بهتر است تیم های ملی کشورمان از این پس با سرمربیان وطنی در رویدادهای بین المللی حضور پیدا کنند. همان زمان تیم ملی والیبال جوانان مان با سرمربی وطنی توانسته بود در جام جهانی والیبال در بحرین عنوان قهرمانی را در حضور همه کشورهای صاحب سبک بدست بیاورد.

امروز و در شرایطی که کشورمان تحت تأثیرظالمانه ترین تحریم های تاریخ از سوی آمریکا و کشورهای غربی قرار دارد گروهی از مسئولان فدراسیون والیبال پس از پایان قرارداد با کولاکوویچ، برای هدایت تیم ملی مان دنبال گزینه های مختلف داخلی و خارجی هستند تا بهترین گزینه برای کسب نتایج درخشان در المپیک را در رأس این تیم بنشانند.

سعید درخشنده کارشناس والیبال در گفت و گو با مشرق، در همین باره اظهار داشت: «ورود به المپیک با دیدارهای دیگر در سطح بین المللی متفاوت است و کلاسی که آن بازی ها دارد با رویدادهای قهرمانی آسیا قابل مقایسه نیست که بخواهیم با هر مربی گام به آن رویداد بزرگ بین المللی بگذاریم اما شاید این فرصتی باشد برای میدان داد به مربیان داخلی».

قطعا بازی هایی مانند المپیک جایگاه مربیان بزرگ و نامدار جهان است ولی سئوال اینجاست مادامی که همه تیم های مطرح دنیا با ۶، ۷ مربی شناخته شده مانند ولاسکو، آناستازی، رزنده و ... راهی المپیک شوند چه زمانی فرصت به نیروهای جوان و دارای استعداد از دیگر نقاط جهان می رسد تا توانایی هایشان را بروز بدهند؟ در اینکه ولاسکو یا رزنده توانایی های فنی بالایی دارند شکی نیست ولی آیا آنها هم از روز ورودشان به والیبال نامی که امروز دارند را داشتند؟ یا زمانی که به آنها اعتماد شد توانستند داشته های خود را بروز بدهند؟

سئوال بعدی درباره مربی خارجی این است که امروز کدام مربی صاحب نام و سرشناس بیکار است؟ یا کدام کشوری که یکی از آنها را در اختیار دارد راضی می شود قید همکاری با آنها را بزند تا فلان مربی سرشناس به تهران بیاید و با فدراسیون والیبال ما قرارداد ببندد؟ قطعا اگر امروز هم بیکار شوند و خودشان ابراز تمایل کنند که هدایت تیم کشورمان را بدست بگیرند اگر آنها را استخدام نکنیم راهی غلط را در پیش گرفته ایم ولی وقتی همه مربیان سرشناس مشغولند، ناچاریم سراغ تعدادی امتحان پس نداده برویم که فقط جیب ورزش مان را خالی می کنند و نتایجی می گیرند که برای همین تیم ملی حتی بدون سرمربی هم بدیهی است!

آیا بازیکنان سرشناس تیمی که جزو ۸ تیم برتر جهان والیبال است، نمی توانند از گروه ۶ تیمی که ۴ تیمش از آن بالا می روند صعود کنند؟ صعود همین تیم با این نفرات، با هر مربی از گروهی که ژاپن، ایتالیا، لهستان، ونزوئلا و کانادا در آن هستند شدنی است. ما فقط یک بازی مهم در یک چهارم نهایی با یکی از قدرتهای برتر در گروه مقابل در پیش داریم. یکی از تیم های آمریکا، روسیه و برزیل یا فرانسه. و بعید به نظر می رسد مربی بلندآوازه ای الان در والیبال دنیا بیکار باشد که بتوان با او قرارداد بست و تضمین داد که بتواند ایران را به جمع 4 تیم برتر المپیک برساند!

بیشتر بخوانید:
 

قطع همکاری با کولاکوویچ تصمیمی عاقلانه بود/ الان بهترین فرصت برای اعتماد به مربیانی ایرانی است

درخشنده در این باره که آیا می توان به مربی داخلی اعتماد کرد یا نه به مشرق گفت: «مربی ایرانی باید مقبولیت لازم را برای این سطح از بازیکنان داشته باشد. در واقع با توجه به حضور بازیکنان ما در لیگ های بزرگ و مطرح اروپایی مربی داخلی باید بتواند تیم را در دستش داشته باشد. البته همه این بچه ها با مربیان ایرانی در لیگ داخل کشور کار کرده اند و اتفاقا برقراری ارتباط بین آنها با مربیان ایرانی هم خیلی سریعتر اتفاق می افتد ولی در بحث شناخت تک به تک از نفرات، اوضاع والیبال در جهان امروز به گونه ای است که با وجود اینترنت همه مربیان از بازیکنان مختلف شناخت لازم را دارند. به ویژه بازیکان ما که تقریبا هریک برندهای بین المللی خودشان را دارند».

فارغ از همه این مسایل باید به صحبتهای محمدرضا داورزنی هم پرداخت که به تازگی در یک برنامه تلویزیونی در واکنش به توصیه مقام معظم رهبری تأکید کرد و گفت:«قطعا فدراسیون نگاه ویژه ای هم به مربیان داخلی دارد» و از طرفی با انتشار لیست سه نفره ای از مربیان خارجی مدنظر فدراسیون والیبال (روبرتو پیازا، آنجلو لورنزتی و فردیناندو دجورجی) خوش‎خبر، سرپرست تیم ملی والیبال بلافاصله آن را تکذیب کرد.

چندی پیش علی شاکری کارشناس والیبال کشورمان در صحبتی که با مشرق داشت نیز به این موضوع اشاره مستقیم داشت و تأکید کرد:« به اعتقاد من با توجه به فرصتی که ما در لیگ ملتها (در صورت برگزاری) داریم باید با اعتماد به برخی مربیان وطنی مانند بهروز عطایی تیم ملی والیبال را به دست این قبیل نفرات بسپاریم و آنها را در بوته آزمایش قرار بدهیم. قطعا با عِرقی که آنها به پرچم کشورمان دارند بهترین و بیشترین تلاش را برای موفقیت و سربلندی تیم ملی والیبال خواهند کرد.»

سعید درخشنده نیز در این باره نظر خودش را داشت و در واکنش به این سئوال که اگر از فدراسیون در این باره از او نظرخواهی شود که کدام مربیان توانایی هدایت تیم ملی والیبال را دارا هستند پاسخ داد: «به اعتقاد من بهروز عطایی، مصطفی کارخانه، پیمان اکبری و سعید رضایی جزو گزینه هایی هستند که در این برهه توانایی هدایت تیم ملی والیبال مان را دارند و در یکساله باقیمانده تا المپیک می توانند ارتباط بهتری با تیم برقرار کنند. چون این نفرت در سطح بین المللی امتحان بیشتری نسبت به بقیه پس داده اند».

با این وجود نباید بحث هزینه های ارزی و کمبود دلار در کشور، همچنین مشکلات انتقال پول به مربیان خارجی (مانند گرفتاری هایی که در حین پرداخت پول استراماچونی – سرمربی پیشین استقلال) را هم در نظر گرفت! البته وقتی در این باره از درخشنده نظر خواستیم گفت: «من نمی دانم منابع مالی فدراسیون چه اندازه است و نظری در این باره ندارم ولی قطعا هزینه ریالی با هزینه دلاری یا یورویی زمین تا آسمان فرق دارد».