به گزارش مشرق، محسن مهدیان فعال رسانه ای در خصوص تحلیل ها و نقد های کاسبان لایک در کانال تلگرامی خود نوشت: "تحلیل جدید چی داری جگرم حال بیاد؟" بامزه است. ولی خیلی ها لابه لای نقد و تحلیل ها دنبال بادبزن جگرند. آسیب مهم این پدیده توسعه کاسبان لایک وشومن های پوپولیست رسانه ای است.

می گویم دناپلاس و واکسن آنفلوآنزا در مجلس اشتباه بود. می گوید: "اشتباه نه؛ بگو فساد. مجلس انقلابی از دست رفت. این هم سرنوشت وحدت" می گویم: :" مجلس وحدت یعنی مجلس عصمت؟"

می گوید رئیس جمهور باید استیضاح شود. می گویم ثمره اش چیست؟ اصلاح وضع موجود؟ می شود؟ اصلا زمان برای آمد و شد آدم ها وجود دارد؟ می گوید مهم نیست. روحانی باید بی حیثیت شود.

فرمود قطعنامه 598 تدبیر بود. می گویم تدبیر یعنی مناسب با شرایط وقت اقتصادی و جنگی بهترین تصمیم گرفته شد. می گوید نه؛ نشد. بگو خیانت. هاشمی و روحانی و رضایی طی نقشه ای خائنانه امام را دوره کردند.

می گویم الحمدلله حکم دادگاه طبری هم آمد. می گوید چه فایده. کم گذاشتند. باید وسط میدان بهارستان لخت شود وشلاق بخورد.

می گویم منم با تصویب قیر رایگان مخالفم اما...میگوید اما ندارد. موافقان این تصمیم فساد را مدد دادند.

وقتی "حال کردن سیاسی" جای " عقلانیت سیاسی" را میگیرد نتیجه اش می شود رونق کاسبی لایک حرام.

آقای محترمی که تا دیروز معتقد بود زن حتا محجبه اش حق ندارد به خیابان بیاید و بخاطر انتخاب یک وزیر زن فریاد واسلاما سر می داد، امروز از بی حجابی دفاع می کند.

دیگری می بیند در مسابقه با ضدانقلاب ها در حرف های شاذ و گل درشت عقب مانده و کمتر سوت و کف شنیده است، می نویسد: چه خوب که رهبری توصیه پزشکان را درباره کرونا گوش دادند اما کاش بقیه حرف های کارشناسی را هم بگوش بگیرند.

آن یکی که از نوک پا تا فرق سر خشونت فکری و ظاهری دارد، از کاریکاتور اسلام رحمانی می گوید.

دیگری که تمام حیثیت خود و اذناب سیاسی اش را خرج آمدن دولت روحانی کرده است امروز منتقد شده و سفره اش را جدا کرده است و اعتراض می کند که چرا به این دولت می گویید اصلاح طلب.

عارضه لایک و ریشیر هیجانی همین کاسبی هاو سوداگری های رسانه ای و سیاسی است.

ساده سازی مسائل در عصر پیچیدگی عارضه مهم زندگی در مجاز است. تلاش شود به ارتقای عقلانیت کمک کنیم واگرنه اصحاب خرد خانه نشین شده و خاک می خورند و شومن ها سیاسی تکثیر می شوند.

و اما نگرانی اصلی اینجاست...

در جامعه ای که خواصش کاسبان هیجان اند و رونق در تحلیل های حدی و صفر و یکی است، همه چیز حیثیتی می شود و آدم ها جرئت اظهار نظر نخواهند داشت و نتیجه این می شود که عده ای از ترس پوپولیسم در حاکمیت از طرح شفافیت فرار می کنند.

در این باره بیشتر باید نوشت.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.