به گزارش مشرق، روز جمعه گذشته و در جریان یک دیدار مشترک سه جانبه، «میشل عون» رئیس جمهور، «نبیه بری» رئیس پارلمان و «نجیب میقاتی» نخست وزیر لبنان فرمان تشکیل دولت این کشور را به امضا رساندند تا لبنان پس از گذشت بیش از یک سال از استعفای دولت تحت رهبری «حسان دیاب» و فعالیت آن به عنوان دولت پیشبرد امور، در نهایت از بن بست سیاسی خارج شود.

بیشتر بخوانید:

نقش ایران در تشکیل دولت جدید لبنان چیست؟

به دنبال آن نیز، «محمود مکیه» دبیرکل هیئت دولت لبنان اعلام کرد که رئیس جمهور «میشل عون» ۳ فرمان مبنی بر قبول استعفای دولت حسن دیاب، معرفی نجیب میقاتی به عنوان نخست وزیر جدید و تشکیل کابینه جدید دولت به ریاست وی را صادر کرده است. میقاتی پس از تصدی پست نخست وزیری در سخنانی گفت: «در حال حاضر بر روی مبارزه با کرونا متمرکز شده‌ایم. بازسازی بندر بیروت در چارچوب اولویت‌های ما خواهد بود و تنها ۸ ماه تا تحقق آن چیزی که می‌توانیم انجام دهیم زمان داریم».

بیشتر بخوانید:

چالش‌ها و فرصت‌های پیش روی دولت جدید لبنان

دولت جدید لبنان در حالی تشکیل شد که بسیاری از طرف‌های داخلی ازجمله «سعد الحریری» و جریان «المستقبل» در این زمینه کارشکنی می‌کردند میقاتی یادآور شد: «تلاش می‌کنیم تا بار دیگر لبنان را به جامعه بین المللی بازگردانیم. امکان ندارد که با کشورهای عربی رابطه نزدیکی نداشته باشیم. ما بر لزوم هماهنگی با تمامی طرف‌ها تأکید داریم. هر کسی که به دنبال مانع تراشی در راستای فعالیت دولت باشد اخراج خواهد شد. ما برای طرح تحقق نجات ملی تلاش می‌کنیم. بانک مرکزی لبنان به تنهایی مسئول بحران کنونی نبوده و تلاش داریم تا سقوط آزادی که لبنان شاهد آن است را متوقف کنیم».

واقعیت این است که کابینه جدید لبنان در شرایطی تشکیل شد که بسیاری از طرف‌های داخلی و خارجی با کارشکنی‌های متعدد به دنبال جلوگیری از تحقق چنین چیزی بودند. ازجمله طرف‌های داخلی می‌توان به «سعد الحریری» نخست وزیر سابق لبنان و جریان متبوعش یعنی جریان «المستقبل» اشاره کرد. از آنجایی که الحریری خود در تشکیل کابینه شکست خورده بود به هیچ وجه تمایل نداشت که دولت جدید به ریاست فرد دیگری تشکیل شود.

در طول قریب به یک سال گذشته برخی از گروه‌ها و جریان‌های سیاسی تلاش کردند با موج سواری بر مطالبات اقتصادی مردم، مسیر تشکیل دولت جدید لبنان را مسدود سازند. در واقع، این احزاب و جریان‌های سیاسی به دنبال گروکشی از خواسته‌ها و مطالبات مردمی بودند. این دست از گروه‌های سیاسی تلاش کردند مردم را به خیابان کشانده و آنها را در برابر حاکمیت لبنان قرار دهند.

برخی گروه‌های سیاسی تلاش کردند از رهگذر موج سواری بر مطالبات اقتصادی لبنانی‌ها مسیر تشکیل کابینه جدید را مسدود سازند اما موفق نشدند هدف اصلی و اساسی گروه‌های مذکور از تلاش برای به خیابان کشیدن مردم تولید فشار اجتماعی بود. در نقطه مقابل، برخی نیز تمام تلاش خود را به کار بستند تا حزب‌الله لبنان را به عنوان عامل اصلی و اساسی بحران‌های اقتصادی و معیشتی در این کشور معرفی نمایند تا از این رهگذر مردم را در مقابل حزب‌الله قرار دهند.

با این حال، نقش آفرینی حزب‌الله لبنان در حل و فصل بحران سوخت برای لبنان نقش مهمی در به شکست کشانده شدن تلاش‌های مذکور داشت. حزب‌الله لبنان با واردات سوخت مورد نیاز مردم از جمهوری اسلامی ایران نشان داد که نه تنها کوچک‌ترین نقشی در بحرانی شدن اوضاع اقتصادی و معیشتی لبنانی‌ها نداشته، بلکه با هوش و درایت خود مسیر حل و فصل این بحران‌ها را نیز در پیش گرفته است.

نکته دیگری که باید بدان اشاره کرد نقش میانجی گرایانه حزب الله لبنان در طول قریب به یک سال گذشته در زمینه تشکیل کابینه جدید این کشور است. در طول مدت زمان مذکور، حزب الله لبنان از هیچ تلاشی برای تشکیل هرچه سریع‌تر دولت جدید لبنان دریغ نکرد. حزب الله حتی حاضر شد از سهم خود در نقش آفرینی در ساختار دولت نیز بگذرد تا کابینه لبنان هرچه سریع‌تر کار خود را آغاز کند.

علیرغم اینکه «میشل عون» متحد حزب‌الله محسوب می‌شود اما این گروه حاضر نشد در جریان اختلافات عون با حریری و یا میقاتی، از رئیس جمهور لبنان جانبداری کند در همین حال، حزب الله لبنان در ادوار مختلف یعنی نه در زمان نخست وزیری سعد الحریری و نه در زمان نخست وزیری نجیب میقاتی اقدام به دخالت غیر سازنده در اختلافات میان آنها با «میشل عون» رئیس جمهور لبنان، نکرد.

حزب‌الله در طول مدت زمانی که لبنان با خلأ سیاسی دست و پنجه نرم می‌کرد، نقش «میانجی بی طرف» را ایفاء کرد و حتی حاضر نشد از «میشل عون» که متحد این گروه محسوب می‌شود، جانبداری نماید.

این نقش آفرینی حزب‌الله لبنان نشأت گرفته از حکمت و درایت آن بود و در نهایت نیز در سایه همین نقش آفرینی حکیمانه بود که دولت لبنان در نهایت پس از برهه‌ای از خلأ قدرت تشکیل شد. با توجه به شرایطی که لبنان امروز از لحاظ سیاسی و اقتصادی با آن مواجه است، تشکیل دولت جدید از اهمیت بسزایی برخوردار است.