به گزارش مشرق، همان بلایی که ژاپنی‌ها یکشنبه شب در آخرین دیدار از هفته نخست لیگ ملت‌های والیبال ۲۰۲۲ سر ایران آوردند، چینی‌ها در حضور ۸۲۳۵ تماشاگر سالن «نیلسون نلسون» برازیلیا بر سر تیم ملی برزیل آوردند.
بهترین تیم والیبال جهان تنها ۱۰۰ دقیقه مقابل چین مقاومت کرد و در ۳ ست متوالی به چین باخت؛ چینی که در نخستین بازی خود در لیگ ملت‌ها، ۳ بر یک از ایران باخته بود. در والیبال، اسم‌ها برنده نمی‌شوند و هر تیمی که بهتر بازی کند، پیروز خواهد شد.
ایران با خستگی ناشی از فاصله کم دیدار با استرالیا و علم به اینکه با ورژن قدرتمندی از تیم ملی ژاپن روبه‌رو خواهد شد به مصاف حریف آسیایی خود رفت و در ۳ ست متوالی با نتایج ۲۵ بر ۲۰، ۲۵ بر ۱۴ و ۲۵ بر ۱۹ مغلوب شد. شاید اگر این نتیجه را به یکی از هواداران ژاپنی نشان دهیم و نام ایران را حذف کنیم، نتواند حدس بزند که ژاپن چه تیمی را با این نتیجه شکست داده است!
تیم ایران، شکست سنگین و تلخی را از ژاپن پذیرفت که اگر به آن پرداخته نشود، رفتاری مشابه خانواده «نقی معمولی» پس از شکست مقابل «سوهان‌پز» در فینال کشتی پیشکسوتان (سریال پایتخت) با تیم ملی داشته‌ایم. حقیقت این است که تیم ایران باخت، بد هم باخت.
بیشتر بخوانید:
اگر قرار بر جوانگرایی بود چرا بازیکنان ۱۹ و ۲۰ ساله همراه تیم نبردیم؟/ ژاپن تا امروز تیمی به این یکدستی نداشته است
آمار بازی، نشان از برتری تیم ژاپن در حمله (۳۹ در مقابل ۲۷)، دفاع (۶ در مقابل ۳) و سرویس (۱۰ در مقابل ۴) دارد. تعداد اشتباهات هم تقریبا یکسان و ۲۰ در مقابل ۱۹ بود اما نکته قابل توجه و موردی که باعث ناراحتی هواداران، تعجب کارشناسان و حتی اعتراض بهروز عطایی در حین بازی شد، عدم جنگندگی و تلاش بازیکنان بود.
سرمربی تیم ملی در وقت استراحت ست سوم به شاگردانش تذکر داد که حریف در حال جنگیدن است و شما هم باید بجنگید. عطایی از ملی‌پوشان می‌خواست، توپ‌های اول را به امتیاز تبدیل کنند تا بعد از آن به سراغ رفع مشکلات دیگر بروند ولی تیم ملی در همان پله نخست، گیر کرده بود. توپ‌گیری داخل میدان مثال زدنی تیم ژاپن هم، مانع محکمی در مسیر امتیازگیری شاگردان عطایی بود.
سابقه بازی تیم‌های ملی نشان می‌دهد که نتایج تیم تا حد زیادی به روحیه و انگیزه بازیکنان بستگی دارد و نقش کادر فنی در آماده‌سازی فنی و روحی بازیکنان در میادین بین‌المللی و بازی‌های مهم در چنین دیدارهایی مشخص می‌شود. بهروز عطایی که عنوان مقبول‌ترین گزینه به عنوان سرمربیگری تیم ملی رسید و گام نخست را با قهرمانی در آسیا، محکم برداشت در مسابقات قهرمانی مردان زیر ۲۱ سال جهان هم توانایی‌های خود را نشان داد و با نشان طلا به ماموریت خود پایان داد.
انتظار از بهروز عطایی این است که به عنوان یک مربی صاحب سبک که سابقه قهرمانی جهان را در کارنامه دارد و به خوبی از پس کنترل احساسات بازیکنان جوانش برآمده در تیم ملی هم توانایی‌های خود را نشان دهد. عطایی پیش از این نشان داده که کارش را به خوبی بلد است و این بار نیز این انتظار از وی وجود دارد.
میلاد عبادی‌پور نیز که رهبری بازیکنان در زمین درون زمین را بر عهده دارد و سال‌هاست در یکی از معتبرترین لیگ‌های اروپایی به عنوان یکی از ارکان تیم «اسکرا» بازی کرده، باید تا حد زیادی به نسل جوان تیم ملی در کسب تجربه کمک کند و در واقع، کمک بهروز عطایی باشد.
سایر باریکنان جوان و کم‌تجربه تیم ملی در درجه اول باید به یاد داشته باشند که برای مبارزه به زمین می‌روند و روحیه جنگندگی خود را حفظ کنند. هیچ منتقد، مفسر، مربی، کارشناس، مسئول و هواداری به دیدن تلاش، مبارزه و انگیزه بازیکنان ولو اینکه به شکست منتهی شود به تیم ملی خرده نخواهد گرفت.
حریفان هفته نخست لیگ ملت‌ها، معمولی‌ترین تیم‌های حاضر در VNL بودند و تیم ایران ۸ بازی دیگر با تیم‌های مطرح اروپایی و آمریکایی، پیش رو دارد. نتایج این دیدارها قابل پیش بینی نیست ولی کادر فنی و ملی‌پوشان می‌توانند حداقل به خودشان تعهد بدهند که با تمام توان، مقابل حریفان قرار خواهند گرفت.
نوسان برای هیچ مجموعه‌ای رضایت‌بخش نیست و بازی‌های پرنوسان از سوی بازیکنان، اعتبار آنها را زیر سؤال خواهد برد.
