بازیکنان بزرگ تیم ملی‌ حرف‌ها و واقعیت‌ها رو به مسول اول ورزش مملکت در یک جلسه خصوصی بیان کردند و حالا این خبرها به شکلهای غیر واقعی‌ و تغییر یافته پخش شده که نباید این بازیکنان رو سرزنش کرد و تقصیر‌ها رو به گردنشون انداخت. همه مردم میدونند این تیم ملی‌ در جام جهانی‌ هیچ شانسی‌ نداره با وجود اینکه برای اولین بار ما شانس بزرگی‌ داریم تا به عنوان تیم دوم به مرحله بعد بریم. دوره قبل که با قهرمانان اروپا، آفریقا و جهان همگروه بودیم و ۴ امتیاز آوردیم و خیلی‌ نزدیک به مرحله بعد بودیم ولی‌ در این دوره ما شانس برابر با آمریکا و ولز داریم.

بودن این بازیکنا تو تیم ملی از سم بدتره...با اسکوچیچ یا بدون اسکوچیچ...اینا همون بازیکنای دوزاری هستن که زمان کیروش اون افتضاح رو جلوی ژاپن بوجود آوردن و پشت سر هم به عراق و سوریه و لبنان میباختن و تو مقدماتی جام جهانی هم با دو باخت پشت سر هم به بحرین و عراق تا مرز حذف شدن رفتن و بعد از اینکه اسکوچیچ از تو آشغال و لجن بیرونشون کشید،بیظرفیتا از خودبیخود شدن و شروع به لگدپرونی کردن...البته از فوتبالیست جماعت بیشتر از این هم نباید انتظار داشت...مگه قبلیای گنده تر از اینا،ایویچ و بلاژویچ رو ضایع نکرده بودن؟...هموناشون حالا که به عقل رسیده اند از کارهای اونوقتاشون پشیمون شده اند و تو مصاحبه های فعلیشون جوری وانمود میکنن که جزء باند نبوده اند و بقیه اعضای تیم سرمربی رو ضایع کرده اند...چقدر این تیپ دهداریه،مایلی کهن ها،ایویچها،استانکوها و بلاژویچها رو ضایع کردند با همین چند دستگیها و باندبازیها تو تیم ملی...چوبشو کی خورد جز تیم ملی و خودشون و سرمربیهایی که ضایعشون کردن و خیلی از اون سرمربیها که اتفاقا آدمای بزرگ و باارزشی هم بودند از خجالت و افسردگی دقمرگ شدند...شاید اون فوتبالیستا پیش خودشون فکر کنن که پول به جیب زده اند و بقیه رو ضایع کرده اند ولی اینهم از نفهمیشونه...اگر اون مسخره بازیها رو نکرده بودن،الان سرپیری که عاقلتر شده اند،احساس عذاب وجدان نداشتن و حتی زمان خودشون هم ممکن بود زندگی حرفه ای بهتری پیدا میکردند...همین بیظرفیتی فوتبالیستای ماست که باعث شده تیم ملی ایران هیچوقت نتونه ت دنیا حرفی برای گفتن داشته باشه برخلاف کشتی یا وزنه برداری یا رشته های دیگه که ورزشکاراشون باظرفیت تر بوده و مرام بیشتری داشته اند