به گزارش مشرق، روز گذشته بود که با حکم معاون سازمان ملل متحد، کاوه مدنی، به عنوان رئیس موسسه آب، محیط زیست و سلامت دانشگاه سازمان ملل متحد معرفی شد. با شنیدن خبر دستیابی یک ایرانی به چنین مقامی، ممکن است در وهله اول تمامی ایرانیان خُرسند شوند، اما سوال اصلی این است که چرا ممکن است ایرانیان از دستیابی یک ایرانی به چنین مقامی خشنود نشوند و سوال اساسی دیگر این است که کاوه مدنی کیست و چرا کشورهای غربی و سازمان ملل متحد که تحت نفوذ این کشورها است، به او تا این حد بها می‌دهند؟

بعد از بازداشت شماری از متهمان جاسوسی از مراکز نظامی (در پوشش فعالیت‌های محیط زیستی) در اواسط زمستان ۹۶، کاوه مدنی، معاون عیسی کلانتری رئیس وقت سازمان حفاظت از محیط زیست نیز برای مدتی کوتاه بازداشت شد.

عباس جعفری‌دولت‌آبادی، دادستان وقت تهران، در ۲۱ بهمن ۹۶، در توضیح این بازداشت‌ها گفته بود: «متهمان پرونده با هدایت افسران اطلاعاتی سیا و موساد مأموریت‌های سه گانه ای را شامل موضوعات زیست محیطی، نفوذ در جامعه علمی ایران و جمع آوری اطلاعات از اماکن حساس و حیاتی کشور از جمله پایگاه‌های موشکی، دنبال می‌کرده‌اند برخی متهمان به انجام سفرهای متعدد به سرزمین‌های اشغالی از جمله به منظور شرکت در کنفرانس «منارید» که با حضور افسر اطلاعاتی موساد در رژیم صهیونیستی برگزار شده، اقرار و اذعان کرده‌اند.»

وی افزوده بود: «دو نفر از افسران سازمان اطلاعات آمریکا با هویت معلوم در پوشش‌های مختلف به ایران و برخی از استان‌های کشور سفر کرده‌اند که از جمله اهداف آن‌ها، ایجاد مؤسسه‌ای در قالب فعالیت‌های زیست محیطی بوده و طبق اسناد موجود، این مؤسسه حدود یک دهه قبل در ایران با طراحی آمریکایی‌ها برای تحقق اهداف مدنظر سرویس‌های اطلاعاتی سازمان سیا و موساد و جمع آوری اطلاعات طبقه بندی شده در حوزه‌های دفاعی و موشکی کشور ایجاد شده است.»

در ۲۷ فرودین ۹۷، خبری منتشر شد مبنی بر اینکه کاوه مدنی که کمتر از یک سال پیش از این تاریخ با حکم عیسی کلانتری به عنوان معاون سابق بین‌الملل، نوآوری و مشارکت فرهنگی-اجتماعی سازمان حفاظت محیط زیست منصوب شده بود، کشور را ترک کرده است، این در حالی بود که او در روند تحقیقات قضایی رسیدگی به پرونده جاسوسان محیط زیست قرار داشت و خروج او از کشور یک اتفاق ساده نبود.

در اواخر فروردین همان سال، همزمان با انتشار خبر خروج مدنی از کشور، دادستان وقت تهران در مصاحبه‌ای اظهار کرده بود: «اگر عده‌ای فرار را بر قرار ترجیح می‌دهند، ناشی از اهمیت تحقیقات مقدماتی در پرونده است و اگر امروز در برخی از سایت‌ها می‌خوانیم که فلان آقا از کشور خارج شده است، به پیش رفتن تحقیقات برمی‌گردد؛ چرا که برخی متهمان فهمیده‌اند که در حال نزدیک شدن به آن‌ها هستیم، حال اگر کسی از کشور خارج شده است، بالاخره روزی برمی‌گردد و به‌ قول معروف، دیر و زود دارد، اما سوخت‌ و سوز ندارد.»

کاوه مدنی بعد از فرار از ایران و استعفا از راه دور، مورد استقبال کشورهای غربی قرار گرفت و به فعالیت‌های پژوهشی و تحقیقاتی گذشته خود در دانشگاه برگشت؛ وی از گذشته استاد مرکز سیاست محیط زیست کالج سلطنتی لندن (امپریال کالج لندن) بوده است. پس از انتصاب وی به عنوان رئیس موسسه آب، محیط زیست و سلامت دانشگاه سازمان ملل متحد،  معلوم شد که فصل جدیدی از فعالیت وی در خارج از کشور آغاز شده است.

به باور کارشناسان، این گونه انتصابات و بها دادن به افراد ایرانی در کشورهای غربی، متأثر از مسائل سیاسی است و غربی‌ها سعی در قهرمان‌سازی از افرادی دارند که به دلایل گوناگون با نظام جمهوری اسلامی ایران به مشکل خورده و از ایران خارج شده‌اند؛ کما اینکه بسیاری از دانشمندان و نخبگان ایرانی و خارجی ساکن در کشورهای غربی نیز هستند که به دلیل ورود نکردن به مسائل سیاسی به چنین سمت‌ها و مقام‌هایی منصوب نمی‌شوند.